Huwelijkspartner (3)

In deze artikelen zouden we graag aan allen die ongehuwd zijn, willen laten zien dat er een betere weg is om een huwelijkspartner te vinden dan de wereld wil leren, namelijk de “weg van God”. Dat klinkt eenvoudig maar … vinden we dat ook wel eenvoudig? …

De beste weg van God in het kiezen van een huwelijkspartner

” … zou ik u geen rust zoeken, dat het u welga?” (Ruth 3:1)

In deze artikelen zouden we graag aan allen die ongehuwd zijn, willen laten zien dat er een betere weg is om een huwelijkspartner te vinden dan de wereld wil leren. De “weg van God” is de weg van ware zegen.

Onze verantwoordelijkheid

We hebben gesproken over de leiding van God naar de juiste partner voor ons als het Zijn wil is, maar er is ook een ander aspect om over na te denken: onze verantwoordelijkheid om te handelen in overeenstemming met de Schriften en met wijsheid.

Gebed om wijsheid en leiding is net zo essentieel op dit terrein als dat het in elk ander aspect van ons leven is. Er zijn velen geweest die fouten gemaakt hebben: denk aan Simson en Delila; Ezau en de dochters van Heth; Salomo en zijn vrouwen; Achab en Izebel.

De Schrift is er duidelijk over dat het voor een Christen absoluut verkeerd is om met een ongelovige te trouwen: “Gaat niet met ongelovigen onder een ongelijk juk” (2 Korinthe 6:14) – en natuurlijk moet dit ook toegepast worden op verkering. Wij zouden kunnen denken dat we het goede uit onze verkeerde daden kunnen voortbrengen; dit is de val voor veel jonge en oudere Christenen geweest. Wanneer we alleen maar kijken naar de lichamelijke en natuurlijke aspecten van het huwelijk, zijn we misleid door de gedachte dat een niet-Christen dit geven kan. Herinner je dat er geen waar geluk en vreugde is zonder dat Christus in het middelpunt staat, en dat Hij ons niet zegenen kan wanneer wij ongehoorzaam zijn (dit verhindert natuurlijk Zijn genade en vergeving voor ons niet, maar denk er aan dat het huwelijk voor het leven is en een verkeerde stap hierin wordt voor het leven genomen).

Er is maar één natuur die we delen met een ongelovige, en dat is de oude gevallen natuur die we van Adam erfden. De nieuwe natuur – die de hemelse waarheden waardeert – die we bezitten als “uit God geboren” is onbekend voor een ongelovige. Een Christen zou moeten leven met het oog op de toekomstige wereld. Een ongelovige heeft geen hoop voor de toekomst en leeft helemaal voor dit leven en voor zichzelf.

Wanneer de Heer bezig is ons samen te brengen als een gezins-eenheid, is het nodig dat we ons aan Hem hebben overgegeven. Het is niet voldoende een partner te kiezen die alleen zegt dat zij Christen is, omdat: ten eerste zij moet aantonen anders te zijn; en ten tweede wanneer zij bekeerd is maar zich niet overgegeven heeft aan de Heer, zal zij altijd terugkijken naar de dingen van de wereld. Denk aan de vrouw van Lot. Op dezelfde wijze kan ik mijzelf niet, wanneer ik mij niet aan de Heer heb overgegeven, een geschikte partner vinden voor de ander.

“Zullen twee te zamen wandelen, tenzij dat zij bijeengekomen zijn?” (Amos 3:3)

Hoe zien wij de overgave van iemand anders aan de Heer? Als we betrokken zijn bij het werk van de Heer, welke inzet onze bekwaamheden ons ook toestaan, wij zullen anderen ontmoeten die gelijk gezind zijn, en deze verplichting de Heer te dienen zal ons huwelijk binnenstromen. Laten wij onszelf niet misleiden met de gedachte dat het zich tot iemand aangetrokken voelen voldoende is, en veronderstellen dat andere moeilijkheden overwonnen zullen worden nadat we zijn getrouwd.

De Heer te dienen met je echtgenoot/echtgenote zou moeten betekenen dezelfde oefeningen te hebben naar de plaats om te genieten van de voorrechten van Christelijke gemeenschap, alsmede het deelnemen aan de samenkomst van het volk van de Heer in overeenstemming met de Schriften. Dan kun je samen de Heer dienen en kinderen opvoeden met dezelfde overtuiging en ben je niet verdeeld, zodat de een naar een “soort kerk” gaat, en de ander naar een andere met de strijd dat met getrouwheid gepaard gaat, wanneer er kinderen komen.

We moeten onszelf de vraag stellen: Zijn wij zover om een beslissing te nemen met wie we gaan trouwen en bereid om te beginnen verantwoordelijkheid voor een nieuwe gezins-eenheid te nemen, voordat we de vraag van de Heer gedoopt te zijn en Hem te gedenken in het breken van het brood en het drinken van de wijn hebben beantwoord? De Heer heeft de eerste aanspraak op onze liefde, gehoorzaamheid en toewijding.We kunnen niet zeggen dat we geestelijk volwassen zijn, behalve indien we hebben geantwoord op Zijn vraag (Lukas 22:19), “Doet dit tot Mijn gedachtenis”.

Lichamelijke aantrekkelijkheid

Lichamelijke aantrekkelijkheid maakt deel uit van de band die we met onze partner hebben maar dit moet niet uitgaan boven de geestelijke en mentale aspecten van onze verhouding. De wereld rondom ons trekt praktisch elk ding in het lichamelijke en we moeten ervoor waken dat dit een te grote rol speelt in onze keus van een partner. De wereld wordt door satan geleid die tegen de gedachte van het als door God ingestelde huwelijk is. Wanneer we onszelf toestaan te worden blootgesteld aan de voorstellingen van relaties van de media, kunnen zij onbewust onze geest binnenkomen en onze daden beïnvloeden. Laten wij onszelf beschermen tegen liederen, films, boeken, spelletjes, enzovoorts, die zich bezig houden met lage zeden of het overdrijven van de lichamelijke en emotionele aspecten bij het kiezen van een partner.

Zoals ik aan het begin al zei, bidt. Ernstig gebed is noodzakelijk, wij moeten in deze dingen door de Heer geleid worden – maar zelfs hierin is er een gevaar. Hoe vaak is iemand niet aan een onverstandige weg begonnen en zichzelf spoedig gerechtvaardigd door te zeggen: “Maar ik heb er veel voor gebeden”. We moeten ons realiseren dat het vlees zwak is, en het is zo gemakkelijk om onszelf ervan te overtuigen dat de Heer onze daden wel goedkeurt, omdat we die weg willen wanneer we die onszelf al hebben toegestaan naar onze eigen wil. Geduld is een beveiliging terwijl we bidden. Wacht geduldig op Hem. “Want allen zoeken hun eigen belang, niet dat van Jezus Christus” (Filippi 2:21).

Hebben wij ambities voor een gezinsleven dat is gebaseerd op wereldse doelen van materialisme? Zoeken wij een huwelijk om ons in een gemakkelijk bestaan te nestelen? Als wij ons werkelijk aan de Heer hebben overgegeven, zullen wij Hem samen willen dienen in welke omstandigheden Hij ons ook plaatst, nederig of verheven, rijk of arm. “… ik heb geleerd tevreden te zijn met de omstandigheden waarin ik ben” (Filippi 4:11).

We zullen er goed aan doen rekening te houden met de adviezen gegeven door godvruchtige en ervaren gelovigen, en ouders. Wij moeten eraan denken dat zij een verantwoordelijkheid hebben om ons te helpen bij moeilijke beslissingen. “Houdt uw voorgangers in herinnering die het woord van God tot u gesproken hebben, en volgt, terwijl u het einde van hun wandel beschouwt, hun geloof na”  (Hebreeen 13:7).

Verloving

De Schrift zegt niet zoveel over verloving maar het verwijst wel op verschillende plaatsen naar verloving of huwelijk. Dit wordt getoond in het geval van Maria en Jozef en genoemd in het Hooglied van Salomo. Verloving is een tijd waarin een man en een vrouw zich voorbereiden voor een huwelijk waaraan zij zichzelf hebben overgegeven.

Zoals we al gezien hebben, de Schrift spreekt duidelijk over de verhouding tussen een man en een vrouw. Verloving moet daarom gezien worden als een serieuze stap om tot een krachtige verbintenis tot trouwen te komen (duidelijk leiding in de beslissing ontvangen hebbend van de Heer) en niet als een proefperiode. Ik wil me haasten om te zeggen dat wanneer een vergissing wordt ingezien voordat men getrouwd is, het veel beter is dit toe te geven en de verhouding te beëindigen, dan door te gaan op een weg die niet de wil van de Heer is.

Verloving is een tijd om onszelf voor te bereiden voor een nieuw leven en aandacht te schenken aan de vele praktische zaken die nodig zijn om uit te zoeken, bijvoorbeeld: een trouwerij voorbereiden, een nieuw huis vinden, en studies afmaken.

Ten eerste en vooral echter zou de verlovingsperiode moeten worden gebruikt om geestelijk, mentaal en lichamelijk (met zelfcontrole) dichter naar elkaar toe te groeien.

De duur van een verloving zal variëren in overeenstemming met de verschillende omstandigheiden. Als er een duidelijke kennis is van de wil van de Heer en er geen reden tot uitstel is, kan het teleurstellend zijn om te lang te wachten tot het volle genot van het samen leven en werken kan worden genoten; vooral als het paar in dezelfde plaats woont en elkaar vaak ziet. Dit is natuurlijk slechts mijn persoonlijke visie.

Verloving zou moeten worden gebruikt om door gesprekken te weten te komen hoe men over verschillende zaken denkt, samen te bidden en samen te lezen uit het Woord van God. Gewoonten gevormd tijdens deze fase zullen een fundament vormen voor het huwelijksleven. In het bespreken van al de vele praktische aspecten van ons leven in een houding van afhankelijkheid van onze Heer en gehoorzaamheid aan Hem, zal Hij onze gedachten naar elkaar toe leiden en onze liefde om Hem te dienen samenvoegen. Het is natuurlijk om zoveel tijd als mogelijk is te besteden in elkaars gezelschap, maar laat het vaststaan dat we tijd vrij maken voor onze verantwoordelijkheid de Heer te dienen in onze lokale vergadering (= gemeente) of waar Hij ons ook leidt. Dit zijn allemaal principes voor een geestelijk huwelijk. Wanneer we deze tijd goed gebruiken, zal het iets zijn waar we met vreugde aan terug denken.

Er zal ook de mogelijkheid zijn om elkaar lichamelijk te leren kennen. Nogmaals, dit is een terrein dat een gebedsvolle overweging nodig heeft. Het is normaal dat er tussen twee, die zichzelf aan elkaar hebben gegeven, genegenheid getoond wordt; toch is zelfcontrole en zelfbeheersing nodig. Zoals op alle andere terreinen, waarover we spraken, zouden wij de eer van de Heer moeten zoeken en zo leven voor Zijn glorie. Laten wij wijs zijn in deze dingen en leiding zoeken om op zo’n manier te handelen dat wij elkaar niet in verwarring brengen of een slecht getuigenis geven. Wij moeten ons tot het huwelijk onthouden van de vrijheid om te genieten van alle privileges van lichamelijke intimiteit en gemeenschap; het is ons buiten het huwelijk verboden en moeten niet toestaan dat onze lichamelijke emoties over ons heersen. Zulke acties om zonder toezicht in hetzelfde huis te verblijven, zouden vermeden moeten worden als zij konden leiden tot verleiding en vermoedens. “Onthoudt u van elke vorm van kwaad” (1 Thessalonica 5:22).

Wordt D.V. vervolgd.

Brian Warnes, © Toward the mark

Geplaatst in: Huwelijk
© Frisse Wateren, FW