Zit u ook zo vol met vragen en zou jij ook wel eens wat meer licht willen hebben over dat noodlottig ongeval van je allerliefste, over het feit dat alles in je leven tegen zit, over uw ontslag, over je ziekte, over …

Wat moet ik toch met al die beproevingen en/of tuchtigingen van God?

Ja, wat kunnen er een worstelingen zijn in het leven van een kind van God. Zullen we eens kijken wat de Bijbel daarover te zeggen heeft? Wilt u, wil je dat nog na alles wat zo donker schijnt in uw/jouw leven? Doe het toch maar! Het kan je droevig hart totaal veranderen!

Over ziekte

Allereerst dan enkele algemene opmerkingen die ons kunnen helpen bij het onderwerp lijden en ziekte waarbij beproevingen/tuchtigingen een grote rol spelen:

1. Genezing van het lichaam is niet bij de verzoening op het kruis van Golgotha inbegrepen (zie 1 Petr. 2:24). Het gaat daar over onze zonden die door onze Heer en Heiland gedragen zijn in Zijn lichaam op het hout.
   Wij zijn genezen van onze zondige wandel om in Zijn voetstappen te wandelen. Afgestorven voor de zonden om nu voor de gerechtigheid te leven. De genezing hier heeft betrekking op onze bekering. Dat maakt het volgende vers duidelijk (vs. 25).
   Natuurlijk vinden er wel genezingen van ziekten plaats, maar kunnen nooit “afgedwongen” noch georganiseerd (denk aan zg. genezingsdiensten) uitgedreven worden. In Jesaja 53:5 (aangehaald in 1 Petr. 2:24) zien we toch ook dat “Zijn striemen” ziet op het lijden van de Heer op het kruis.
2. De verlossing van het lichaam komt nog; is dus toekomstig (zie Romeinen 8:23). Weliswaar wel een vrucht van het kruis maar nog toekomstig.
3. Satan is in Job instrument van God. Job 2:3b zegt: “en hij (= Job) houdt nog vast aan zijn oprechtheid, hoewel gij Mij tegen hem opgehitst hebt, om hem te verslinden zonder oorzaak”. Niet satan deed het maar God Zelf liet alles over Job komen. Waarom deed God dat, of beter gezegd: waarom liet God toe dat satan Job kon slaan? Zou het niet hierom zijn dat God Zijn Naam wilde verheerlijken en om Job wilde eren? Job heeft Gods Naam verheerlijkt door de Heere niet in de steek te laten ondanks het feit dat satan dat graag wilde en zijn vrouw hem er toe aanspoorde (Job 2:5 en 9). In deze verzen (en ook in 1:5) wordt in het Hebreeuws met de uitdrukking “God in je hart zegenen” bedoeld: God vaarwel zeggen, met Hem breken, je los maken van God. Dan begrijpen we deze teksten ook beter, denk ik.
4. Niet satan nam het initiatief maar God. In Job 1:7-8 zien we o.a. duidelijk dat a) de Heer Zelf de satan aanspreekt en b) de Heer vestigt Zelf de aandacht op Job!

Het zou nuttig zijn om de diverse ziekte-aanduidingen in Gods Woord eens te onderzoeken. Ik citeer in het kort enkele dingen (en voeg er zelf af en toe iets aan toe) van iemand die dit voor mij al eens heeft gedaan en acht het zeer waardevol voor het verstaan van het feit dat God terdege wel een bedoeling heeft met ziekte. Maar niet met ziekte alleen, ook met andere “beproevingen”.

Hij schreef o.a. het volgende:

a) Ziekte en invaliditeit ter voorkoming van hoogmoed: Jakobs heup (Gen. 32:24-32); Paulus’ doorn in het vlees. Het doel van deze doorn in het vlees is, dat hij zich niet zou verheffen (1 Kor. 12:7). Het was wel een engel van satan maar door God werd deze doorn gegeven. Galaten 4:14 en 6:11 laat m.i. zien dat we met een lichamelijk iets te doen hebben (waarschijnlijk met een oogkwaal).

b) Ziekte ter voorkoming van zonde: Farao en Abimelech werden met plagen bezocht toen ze Sara tot zich namen; in het laatste geval blijkt Gods bedoeling met deze kwalen wel zeer duidelijk (Gen. 20:1-7).

c) Ziekte ter verheerlijking van God: Job is daarvan een sprekend voorbeeld. Hoewel alles wat Job overkwam volkomen onbegrijpelijk voor hem was, hield hij toch vast aan de Heere en keerde Hem de rug niet toe. Hij zei tegen zijn vrouw: “ja, zouden wij het goede van God ontvangen, en het kwade niet ontvangen?” (Job 2:10).

Ik denk dat het best moeilijk voor Job geweest is om dit tegen zijn eigen vrouw te moeten zeggen.

Vervolgens noemt hij enkele zieke gelovigen uit de Bijbel:

Uit het Oude Testament: Abia (1 Kon. 14); “In die tijd was Abia, de zoon van Jerobiam, ziek”. En is deze jongen in wie iets “goeds voor de HEERE gevonden werd” (vs. 13) genezen? Integendeel, God verloste hem uit dit zondige paleis en nam hem tot Zich (vs. 17).

Elisa (2 Kon. 13:14) lag ziek waaraan hij zou sterven. Wat doet men met dit frappante feit? Gold voor hem niet: “De HEERE is uw heelmeester”? Is de zaak dan toch niet zo eenvoudig als men ons wil doen geloven? Moeten we dan niet eenvoudig aanvaarden, dat God genezen kan en wil, maar dat Hij Zich niet bindt aan onze eenzijdige Bijbelopvatting en zelfs de grootste mannen Gods door ziekte tot Zich nam?

Verder: Jakob (Gen. 48:1), Hiskia, Daniël.

Uit het Nieuwe Testament: Epafróditus (Fil. 2:27,30). Zelfs in de dienst van de Heere kan men dus ziek worden. Paulus vond het niets eens vanzelfsprekend dat deze dienstknecht weer hersteld werd. Verder: Trófimus, Timotheüs, Lazarus, Dorkas.

Ik ben me ervan bewust dat het lijden in Gods Woord een zeer uitgestrekt onderwerp is en kan niet één, twee, drie beantwoord worden. Wie zou ooit de wegen van God met deze wereld, met Zijn volk Israel, met Zijn Gemeente en met Zijn kinderen individueel (en de onderlinge samenhang van elke genoemde groep) kunnen doorgronden?

We hopen in een van de volgende nummers dan ook verder in te gaan op het onderwerp “ziekte”. Dit was dus een schot voor de boeg! Ik hoop wel dat u door het opspattende water niet terugschrikt maar hierover ernstig wilt nadenken en vooral biddend zult willen nadenken.

Tot slot

Nog iets wat ik pas geleden las en mogelijk ook voor u die dit leest bemoedigend kan zijn.

“Maar wij roemen ook in de verdrukkingen, daar wij weten dat de verdrukking volharding werkt, en de volharding beproefdheid” (Rom. 5:3-4).

We houden allemaal van de zonneschijn, maar de Arabieren hebben een spreekwoord dat zegt: “Louter zonneschijn maakt de woestijn”. Is het geen algemeen bekend feit, dat de vruchten van een Christelijk leven het meeste worden gevonden bij hen die door grote tegenspoed zijn gegaan? God wil uit de grond van onze harten een zo rijk mogelijke oogst tevoorschijn brengen.

Er zijn bepaalde planten van Zijn tuin, zoals zachtmoedigheid, inschikkelijkheid, vriendelijkheid, nederigheid, die eigenlijk niet goed volledig kunnen rijpen op plaatsen waar de zon van het geluk altijd schijnt. De tranen van hen die naar de wil van God lijden, zijn als de dauw, die het gras verfrist. Zoals voor een pendule het gewicht en voor een schip de ballast noodzakelijk is, zo zijn de noden vaak noodzakelijk voor het welzijn van onze ziel. De mooiste bergbloemen groeien in de sneeuwvelden van de eenzaamheid van de Alpen. De mooiste edelstenen hebben het meeste geleden door de bewerking van de slijper. Niets ontstaat zomaar, maar Gods wijsheid en weg is volmaakt. Het lijden heeft een Goddelijk doel.

“Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer gij in allerlei verzoekingen valt, daar u weet dat de beproefdheid van uw geloof volharding bewerkt” (Jak. 1:2-3). Dat valt ons zeker niet gemakkelijk, maar op deze bodem groeit “de vreedzame vrucht van de gerechtigheid”.

Herplaatsing 29-03-2019.

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW