4 dagen geleden

Stille tijd … (2)

Bijbelgedeelten: Micha 2 vers 10b; Mattheüs 11 vers 28; Psalm 42 vers 12;
43 vers 5; Markus 6 vers 30.

Waarom we een stille tijd nodig hebben

In dit deel onderzoeken we de invloeden in ons leven die onrust kunnen veroorzaken en een moment van stilte noodzakelijk maken. De volgende voorbeelden zijn niet bedoeld als een complete lijst, maar als startpunt voor reflectie op ons eigen leven.

1. Omdat onze omgeving ons geen rust geeft

“… want dit is niet het land van de rust. Omdat het verontreinigd is, brengt het de ondergang, ja, een verschrikkelijke ondergang” (Micha 2:10b).

God waarschuwt het volk Israël: het land waarin zij leven is niet langer een plaats van rust. Waarom? Vanwege morele en geestelijke verontreiniging. Deze goddeloze omgeving had een impact op Gods aardse volk. Wat toen voor Israël gold, geldt ook voor ons vandaag: onze samenleving is doordrongen van externe en interne onreinheid – in de media, denkwijzen en prioriteiten. Als we ons bewust blootstellen aan deze sfeer zonder innerlijke balans, zal dit op de lange termijn ook onze geestelijke gevoeligheden beïnvloeden en verontrusten. Stille tijd is de plek waar we afstand nemen, geestelijke “doorademen” en ons laten reinigen door het Woord van God (Joh. 15:3; Ef. 5:26).

2. Omdat we vermoeid en belast zijn

“Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven” (Matth. 11:28).

Deze oproep van Jezus is in de eerste plaats een oproep tot bekering. Ze is gericht tot mensen met innerlijke of uiterlijke lasten: “Vermoeidheid” spreekt van een strijd die je op eigen kracht voert, de last van externe lasten die je neerdrukken.

Een discipel van de Heer gaat het ook na zijn bekering vaak niet veel anders – innerlijke worstelingen of lasten die van buitenaf worden opgelegd, kunnen ons geestelijk blokkeren. Stille tijd kan dan de ruimte zijn waarin we bewust tot onze Heer komen om deze lasten bij Hem neer te leggen. Niet met een kort gebed, maar in ware gebedsgemeenschap. Hij belooft dan rust – niet louter passiviteit, maar een diepe vrede die voortkomt uit Zijn aanwezigheid (Fil. 4:6,7).

3. Omdat onze ziel onrustig is

“Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij?

Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God” (Ps. 42:12; 43:5).

In Psalm 42 spreekt de psalmist tot zijn eigen ziel. Hij herkent de rusteloosheid, de neerslachtigheid, de desoriëntatie. En zijn ervaring leert: rust komt niet automatisch. Het enige antwoord is God Zelf. En dus spreekt hij openlijk met zijn God (Ps.42:7-10; “Mijn God,” vs. 7) over de kwellende situatie. Hij heeft een moment van wachten, van afstemming, van verwachting nodig. De stille tijd is precies dit moment: een bewuste halte in het dagelijks leven, een verwachtingsvol gebed en een herinnering aan Hem Die ware stabiliteit geeft (“mijn Rots,” Ps. 42:10). Zo kan de ziel tot rust komen, omdat ze het juiste perspectief krijgt.

4. Omdat het dienen van de Heer vermoeiend kan zijn

“En de apostelen kwamen samen bij Jezus en berichten Hem alles wat zij gedaan en wat zij geleerd hadden” (Mark. 6:30).

De discipelen hadden in opdracht van de Heer gewerkt. Het was geen nutteloos of vleselijk activisme. Toch waren ze uitgeput – ze vonden zelfs geen tijd om te eten (Mark. 6:31b). De Heer neemt dit serieus. Hij vraagt niet om onbeperkte productiviteit, maar om een onbezorgde relatie. Dienst voor de Heer mag nooit de gemeenschap met de Heer vervangen. Stille tijd is geen “tijd naast de dienst,” maar de bron waaruit alle dienst moet voortkomen (vgl. Mark. 3:13,14; 6:7).

Online in het Duits sinds 23.08.2025