Verlaten

van de

kinderjaren

Hoofdstuk 2

INTRODUCTIE

In het proces van groei en ontwikkeling, gaan mensen door veranderingen heen die meer dan verwonderlijk en complexer zijn dan woorden kunnen beschrijven. Kleine baby’s worden stoeiende kinderen. Stoeiende kinderen worden slungelige ’tussenproducten’. Slungelige ’tussenproducten’ worden energieke jongeren. Energieke jongeren tot verantwoordelijke volwassenen. Verantwoordelijke volwassenen worden ouder en zullen uiteindelijk langzamer en uiteindelijk zwakker zijn, en ten slotte voorbij gaan. Het menselijk leven in al zijn stadia staat nooit vast. Het is altijd in een staat van verandering. Lichamen veranderen. Gevoelens veranderen. Gedrag verandert.

Dit hoofdstuk gaat over een deel van de menselijke groei en ontwikkeling – de periode tussen kindertijd en volwassenheid. Het is een belangrijke periode van het leven. Jongens zijn in het proces van het worden van jonge mannen. Meisjes zijn in het proces van het worden van jonge vrouwen.

Vele malen wordt de onzekerheid van deze fase in het leven verergerd door een gebrek aan begrip of door misleidende informatie. Dit hoofdstuk is bedoeld om jongeren te helpen zichzelf te begrijpen en de veranderingen die ze ervaren. Het is niet bedoeld om de rol van ouders te vervangen, maar om ouders te helpen. Hopelijk zal het een basis zijn voor het bespreken van gevoelige onderwerpen met fijngevoeligheid.

WIE BEN IK?

Mensen zijn de enige producten van Gods schepping op aarde met zelfbewustzijn. We denken niet alleen, maar we denken over onszelf. Wij analyseren en evalueren onszelf. Wij prijzen of bekritiseren. Mentaal praten we met onszelf, soms zelfs komen we tot het punt van hardop mopperen in ons privé-gesprek.

Dit zelfbewustzijn ondergaat groei en volwassenheid. Een kind van een jaar oud, bijvoorbeeld, heeft heel weinig zelfbewustzijn. We beschouwen een dergelijke onschuld als schattig. Een zestienjarige, daarentegen, lijkt soms geheel te worden opgenomen in zichzelf. Ergens in de periode tussen één en zestien jaar, vinden radicale veranderingen plaats in iemands zelfbewustzijn. Meestal zijn deze veranderingen in zelfbewustzijn nauw verbonden met de fysieke, emotionele, mentale en spirituele veranderingen die komen met de puberteit.

Om deze veranderingen te begrijpen, moeten we beginnen met het vaststellen van bepaalde kenmerken van de kindertijd die verdwijnen of veranderingen ondergaan als iemand de puberteit binnenkomt. De volgende Schriftplaatsen zijn fundamenteel voor deze bespreking:

– “En ze brachten kinderen bij Hem, opdat Hij hen zou aanraken, maar de discipelen bestraften degenen die hen bij Hem brachten. Maar toen Jezus dat zag, nam Hij het hun zeer kwalijk en zei tegen hen: Laat de kinderen bij Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God. … En Hij omarmde hen en terwijl Hij de handen op hen legde, zegende Hij hen” (Mark 10:13-16).

– “En de Heere zei: Met wie zal Ik dan de mensen van dit geslacht vergelijken en aan wie zijn zij gelijk? Zij zijn gelijk aan kinderen die op de markt zitten, en elkaar toeroepen en zeggen: Wij hebben voor jullie op de fluit gespeeld, maar jullie hebben niet gedanst; wij hebben klaagliederen voor jullie gezongen, maar jullie hebben niet gehuild” (Lukas 7:31,32).

– “Wie zich dan zal vernederen als dit kind, die is de belangrijkste in het Koninkrijk der hemelen” (Mattheüs 18:4).

– “Broeders, word geen kinderen in uw denken, maar wees kinderlijk in de slechtheid, en word in uw denken volwassen” (1 Korinthe 14:20).

Uit deze verzen en anderen kunnen we een aantal kenmerken van de kinderen noteren:

1. Kinderen zijn afhankelijk. Ze kijken naar anderen als verantwoordelijk voor hun verzorging en bescherming.
2. Kinderen accepteren geestelijke werkelijkheden gemakkelijk in eenvoudig geloof. Ze vinden het heerlijk om te horen over God, Zijn wegen, Zijn werken en Zijn wetten. En ze accepteren die dingen als waar, zonder twijfel of weerstand.
3. Kinderen hebben een onschuld in hun relaties. Ze kunnen worden vastgehouden en geknuffeld zonder gêne.
4. Kinderen zijn onbevangen in expressie. Ze lachen, ze huilen, ze zeggen wat ze denken of voelen, met weinig reserve of evaluatie.
5. Kinderen hebben een zekere onbezonnenheid over zich. Terwijl de kinderen in veel opzichten op zichzelf zijn gericht, hebben ze over het algemeen een zeer laag zelfbewustzijn. Dat wil zeggen, ze zijn niet bezig met de evaluatie van zichzelf, noch met wat anderen van hen denken (Jezus noemde dit een nederigheid die te bewonderen is).
6. Kinderen zijn vrij van bedrog. Ze koesteren over het algemeen geen kwade bedoelingen, dragen geen wrok, of vermoeden geen kwaad. Ze leven in een wereld van oprechtheid.
7. Kinderen zijn minder bezorgd over logica en de diepere elementen van begrip. Ze zijn nieuwsgierig en ze stellen vragen, maar dan met het oog op het leren, niet met het oog om te evalueren.

Hoewel deze karakteristiek zijn voor de jeugd, zijn ze helaas niet de kenmerken van alle kinderen. Kinderjaren kunnen worden ontsierd. Het kan verminkt zijn. Die kinderen die op jonge leeftijd aan het kwaad worden blootgesteld, kunnen de vrijheid en eenvoud van de kindertijd verliezen. Helaas leven we in een maatschappij waar het kwaad hoogtij viert en openlijk wordt getoond. Veel kinderen zien geweld en moord regelmatig op de televisie. Ze zien seksuele avances, ontrouw, en verraad. Ze kijken naar helden en heldinnen die liegen, drinken, vechten, en bedriegend hun weg door het leven gaan.

De effecten van al dit kwaad over de kinderjaren van kinderen kan nauwelijks worden ingeschat. Onschuld is bebloed met zonde. Seksuele driften beginnen voordat het kind in staat is om te begrijpen wat er gaande is. Zelfbewustzijn wordt aan kinderen opgedrongen, het geweten is gehavend nog voordat het goed is ontwaakt.

Een psycholoog heeft de term “gehaaste kinderen” bedacht om de bedrukte gezichten van de kinderen van vandaag te beschrijven die snel moeten “opgroeien”. De gehaaste kinderen, zegt hij, zijn “de jongeren in onze samenleving die aan gratis seks en geweld worden blootgesteld via de media, gekleed in verkleinde versies van ‘design’ kleding, waarvan verwacht wordt uit te blinken op school, zelfs wanneer het onmogelijk is, en van wie gevraagd wordt, alsof ze volwassenen zijn, om te gaan met echtscheiding en scheiding van hun ouders”1.

Dit is niet eenvoudigweg druk om de volwassen wereld te betreden. Het is de blootstelling aan zonde, en een dergelijke blootstelling is vernietigend voor de schoonheid van de kindertijd. Jezus zei: “Maar wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, doet struikelen, het zou beter voor hem geweest zijn dat een molensteen aan zijn hals gehangen was en hij in de diepte van de zee gezonken was” (Mattheüs 18:6). We leven in een cultuur waar volwassenen gewild en soms ongewild de jeugd van kinderen intens schenden.

Zelfs in de veilige haven van een christelijk gezin, kan het proces van het verlaten van de kinderlijke onschuld en het zich bewust worden een puber te zijn, zijn traumatische kant hebben. Het lichaam is aan het veranderen, en de puber-jongen kan zich de vraag stellen: “Wat is er mis met mij? De innerlijke gevoelens zijn aan het veranderen, en hij kan vragen: “Waarom voel ik mij zo?” Hij voelt zich te groot om nog onder de kinderen gerekend te worden, maar te klein om de wereld van de volwassenen te betreden. De gedachten die hij heeft, zijn nieuw voor hem, en vele malen zijn ze zodanig, dat hij nooit zou riskeren ze te delen met iemand anders. Wat waar is voor jongens geldt in het algemeen ook voor meisjes, hoewel meisjes meer dan jongens lijken geneigd te zijn om te praten met een vertrouwde vriend of een ouder over hun diepste gedachten, gevoelens en angsten.

De eerste gedachten van zelfbewustzijn komen in feite neer op één vraag: Wie ben ik? De persoonlijkheid wordt verdiept. Overtuigingen en waarden beginnen nu pas een herkenbare vorm aan te nemen. De verandering is nog in volle gang. De twaalf-jarige jongen vraagt ​​zich af waarom hij niet sneller groeit, en hoe lang hij uiteindelijk zal worden. Het twaalfjarige meisje voelt de drang om  aantrekkelijk te verschijnen en volwassen te zijn. Beide worden binnenkort getest en bespreken met grotere intelligentie de richtlijnen en ideeën van hun autoriteiten. De veranderingen zijn in sommige opzichten spannend, en op andere manieren zijn ze eng. De identiteit van de kindertijd is plotseling verdwenen, maar  geen puber is erg zeker hoe precies de identiteit is te vinden in de volwassenheid.

Om meer te begrijpen van dit uitdagende tijdperk van het leven, zullen we eens meer gedetailleerd kijken naar enkele van de veranderingen.

Fysieke veranderingen

Waarschijnlijk zijn de meest duidelijke veranderingen in het proces van het verlaten van de kindertijd fysiek. Soms kunnen deze veranderingen ook de meest traumatische zijn, vooral omdat deze veranderingen te maken hebben met mannelijke en vrouwelijke seksualiteit. In vroegere jaren is een soort van gedempte geheimhouding gedrapeerd over dit onderwerp. Voor jongeren creëerde een dergelijke geheimhouding over iets, dat zo voor de hand ligt, gewoon meer angsten en frustraties. De samenleving reageerde door de bedekking van het hele onderwerp af te tillen, zodat vandaag de dag bijna alles kan worden besproken met een instelling zonder blozen. Hoewel dit de jonge mensen van onze wereld meer informatie gegeven heeft, heeft het hen niet godvruchtig gemaakt. De morele toestand is nooit slechter geweest.

De juiste omgeving voor het bespreken van de fysieke veranderingen en de ontwikkeling van jongeren is niet in de gemengde klas. Het is het praten van vaders met zonen, en moeders praten met dochters. De juiste aanpak is niet de lichtvaardige, opgetogen wijze van grappen te vertellen, het is ook niet de geheimzinnige, angstaanjagende wijze van vage, maar onheilspellende waarschuwingen. Er is zeker een goede terughoudendheid en waardigheid in het bespreken van mannelijke en vrouwelijke seksualiteit, maar gezien de juiste instelling en de timing, doen de ouders het beste eraan om dit onderwerp te bespreken met eerlijke openhartigheid en openheid. Zoals de auteurs van The Sanctity of Sex schreven:

Wat is dan Gods methode van omgaan met seks? Nu, elke ongedwongen lezer van de Schrift zal snel op de hoogte zijn dat Gods manier ooit geweest is die van onverschrokken openbaring en discussie. Niemand die het leest door middel van de eerste hoofdstukken van de Bijbel kan ontsnappen aan de conclusie dat onze hemelse Vader nog nooit beschaamd is geweest van het werk van Zijn eigen handen, en heeft vrij gesproken over de functies van het geslacht2.

De schrijvers gaan voor het erkennen, echter moet dat soort openheid worden gekoppeld aan de vrees en de liefde van God. Anders wordt kennis beledigend, zoals onze maatschappij zo duidelijk laat zien.

Mannelijke veranderingen

Welke veranderingen vinden plaats in het proces van jongen tot man? Ten eerste, tijdens de puberteit hebben jongens vaak groeispurts. Een jongen kan zes centimeter of meer in een jaar groeien. Soms is er een vroege groeispurt en een latere. Meestal ontwikkelt de puber-jongen een vraatzuchtige eetlust, eten zo veel als of meer dan een volwassen man doet.

Ergens in deze tijd, meestal rond de leeftijd van dertien of veertien, begint het mannelijk lichaam bepaalde hormonen te produceren. Deze veroorzaken dat andere mannelijke kenmerken zich beginnen te ontwikkelen. De stem begint zich te verdiepen. Soms wordt het erg hard of krakerig. Veel jongens ervaren de frustratie van plotselinge veranderingen in de toonhoogte van de stem tot de diepere klank (die ze graag willen) in een beschamende onnatuurlijke hoge stem. Hierdoor kunnen jongens zich schamen om veel te praten in een groep. Mannelijke hormonen veroorzaken ook dat haar begint te groeien op de kin en bovenlip. De meeste jongens zijn zo blij met de eerste keer dat ze zich scheren zoals zij de eerste keer ook waren toen hen verteld werd dat ze het gazon konden maaien. De nieuwigheid van het scheren van bakkebaarden echter, net als de nieuwheid van het grasmaaien, gaat vanzelf voorbij.

De veranderingen die plaatsvinden in het lichaam van een jongen zijn Gods manier om hem mannelijkheid te geven. Veel jongens lijden onnodig angst als gevolg van onwetendheid of omdat ze horen van zulke dingen door vernederende verhalen of grappen. Iedere jongen zou het voorrecht van het open en eerlijk praten met zijn vader moeten hebben, of als de vader daartoe niet beschikbaar is, met een christelijke volwassen man, over zijn vragen en worstelingen tijdens dit deel van zijn leven.

* * * * *

MOMENTOPNAME VAN HET LEVEN

George was een gevoelige jongen. Zijn vader was een vroom christen, maar werd opgevoed in een omgeving waar het praten over fysieke ontwikkelingen verlegenheid veroorzaakte. George wilde zichzelf begrijpen, maar wist niet precies hoe hij er mee om moest gaan; George’s vader gaf hem een boek dat lichamelijke ontwikkeling bij jonge jongens uitlegde.

Helaas werd het boek geschreven in een neerbuigende soort van toon: “Nu mijn lieve George”, en de beschrijvingen werden gegoten in een dergelijke vage en vreselijke taal dat George vond dat het alleen maar toevoegde aan zijn angsten en twijfels. Hij vreesde om het op te nemen, en hij vreesde dat zijn vader hem zou vragen ​​of hij het had gelezen.

Deze angsten zouden veel lichter geweest zijn wanneer George’s vader deze dingen op een vriendelijke en open manier met hem besproken had. Niets kan de plaats van een goede communicatie met de ouders tijdens de puber-jaren vervangen.

* * * * *

Vrouwelijke veranderingen

Welke veranderingen vinden plaats in een meisje tot een jonge vrouw? In tegenstelling tot de jongen ervaart het meisje zeer weinig verandering in haar stem. Vrouwelijke hormonen echter leiden tot andere veranderingen bij meisjes waaronder groeispurts, vaak een jaar of twee eerder dan jongens van hun leeftijd. Hoewel dit het meisje soms een beetje zelfbewust maakt, geeft het haar ook een verdiept gevoel van vrouw te worden, en de meeste meisjes bekijken het positief.

Sommige meisjes ervaren fysieke veranderingen later dan anderen, en sommige in mindere mate. Degenen die vinden dat deze veranderingen traag verlopen of minder, hoeven niet bang te zijn dat er iets mis is met hen. Angsten of vragen moeten openlijk worden besproken met de moeder van een meisje of een vertrouwde christelijke vrouw.

EMOTIONELE EN GEDRAGSVERANDERINGEN

De lichamelijke veranderingen die een puber ervaart, leiden tot emotionele veranderingen. We merkten al eerder op dat kinderen in het algemeen geheel vrij zijn van het bewustzijn van zichzelf als man en vrouw. Maar als fysieke veranderingen plaatsvinden, begint de jonge puber-jongen zich niet alleen bewust te zijn van zichzelf als jongen, maar ook aantrekkingskracht te ervaren in de richting van meisjes op een manier die hij eerder niet had. Vaak proberen jongens deze aantrekking te bedekken achter gedurfde verklaringen van geen belang, of door zoiets als het plagen van de meisjes. Puber-meisjes eveneens ervaren de veranderingen in hun lichaam zodanig dat het het beeld van zichzelf en van de jongens raakt. Hun verschijning wordt veel belangrijker voor hen. Ze hebben er een hekel aan om te zien dat hun kleren vuil worden of hun haar onverzorgd is.

Jongens raken doorgaans geïnteresseerd in kracht. Ze vinden het leuk om te weten wie het snelste rent, het hoogste springt, en het meeste tilt. Terwijl de puber-jongen soms niet zo hard of zo veel praat  als een paar jaar eerder, is zijn drang om sterk en mannelijk te zijn groter dan ooit.

Tienermeisjes worden doorgaans meer damesachtig. Ze beginnen zich meer volwassen te kleden, zitten meer volwassen, en praten meer volwassen. Ze zijn niet langer bezig met activiteiten als ravotten en tuimelen, en kijken vaak liever naar dingen die anderen doen in plaats van zelf eraan deel te nemen, vooral als er de mogelijkheid is dat het dwaas lijkt.

De overgang van kindertijd naar volwassenheid gaat relatief snel. De tien- of elf-jarige die nog steeds speelt en plotseling doet alsof hij of zij veertien of vijftien jaar oud is, die denkt en praat over de volwassen wereld. Waar voorheen volwassenen de neiging hadden om omlaag te communiceren naar een lager niveau van ideeën en waarden, ontmoeten zij ineens gelijk niveau. De plotselinge verandering van de puber kan moeilijk zijn voor zowel jongeren als volwassenen. Pubers lijken nauwelijks voorbereid op wat ze plotseling kunnen doen, en volwassenen voelen zich onvoldoende voorbereid om te gaan met wat deze jonge volwassenen willen doen. Zonder de wijsheid van God, kunnen huizen gemakkelijk het toneel van conflicten tussen prikkelbare jonge volwassenen en bedreigde oudere volwassenen worden. De volgende gedeelten bevatten nuttige suggesties voor zowel jongeren en ouders van jongeren tot de overgang van kindertijd naar volwassenheid om hiervan een gezonde tijd van het leven te maken.

GEESTELIJKE VERANDERINGEN

Emotionele en gedragsveranderingen bij jongeren worden niet alleen veroorzaakt door de fysieke veranderingen. Geestelijke veranderingen vinden plaats die ook de emoties en het gedrag beïnvloeden. Als het zelfbewustzijn groeit, begint het geweten tot leven te komen op een nieuwe manier. Jonge kinderen voelen zich schuldig over de daden van onrecht die zij hebben gedaan. Maar jongeren worden zich in toenemende mate bewust van zichzelf als persoon, en ze worden zich ervan bewust dat het zonde-probleem er niet alleen is om wat ze doen, maar ook om wie ze zijn. Ze beginnen niet alleen daden, maar ook motieven te analyseren. En ze voelen steeds meer dat het niet mogelijk is werkelijk zo te zijn, zoals hen verteld is, om elke dag opnieuw goede jongens en meisjes te zijn. Dit wil niet zeggen dat zij zich deze dingen duidelijk realiseren. Geestelijk gezien begrijpen jonge tieners zichzelf niet erg goed. Maar ze beginnen geestelijke waarheden aan te voelen over zichzelf die ze nooit eerder gekend hebben.

De emotionele gevolgen van deze geestelijke veranderingen zijn vaak gevarieerd. Sommige jonge mensen worden angstig, overgevoelig en verlegen. Anderen zijn gevoelig, humeurig, prikkelbaar. En sommigen verzetten zich tegen dit geestelijk ontwaken zonder het zelfs maar te begrijpen, en beginnen te argumenteren en worden opstandig.

Het is over het algemeen in de tijd van adolescentie*, met het ontwaken van het geweten, dat een persoon rijp is voor toewijding aan Jezus Christus. Veel evangelische christenen vandaag leren en beoefenen evangelisatie op kinderen. Dit komt neer op een ongelukkig misverstand van de geestelijke toestand van kinderen en adolescenten. Let op de volgende overwegingen over dit onderwerp:

1. De Schrift weerspiegelt de kindertijd als een tijd van onschuld en aanneming door God. Jezus, bijvoorbeeld, in het spreken over kinderen, zei: “… want voor zodanige is het Koninkrijk der hemelen” (Mattheüs 19:14). Hij waarschuwde volwassenen tegen het verachten en het beledigen van hen, en merkt op dat “hun engelen in de hemelen altijd het aangezicht zien van Mijn Vader, Die in de hemelen is” (Mattheüs 18:10).
2. De Schrift beschrijft bekering als een tijd van berouw. Nergens hebben Jezus of de apostelen kinderen opgeroepen tot bekering. Bekering is een zelfbewustzijn dat zich nog niet heeft ontwikkeld in onschuldige kinderen.

Samuel Yoder, minister en bijbelleraar, heeft kennis genomen van ten minste drie stadia in het bewustzijn die moeten plaatsvinden voordat ware bekering mogelijk is:

a. Bewustzijn van God. Kinderen kunnen zich zeker bewust zijn van God, en de kindertijd is inderdaad de tijd om bepaalde opvattingen over God die fundamenteel zijn voor redding vast te stellen. “En u van jongs af de heilige Schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid, door het geloof dat in Christus Jezus is” (2 Timotheüs 3:15).

b. Zondebesef. Zoals we eerder aangaven, het kind bewust te maken van de zonde heeft te maken met persoonlijke fouten. Kinderen moeten worden aangemoedigd om deze misstanden te belijden als ze er door geplaagd worden. God zal vergeven, en de kinderen zullen zeker vrede hebben. Tot het ontwaken van het geweten, dat gepaard gaat met een grotere zelfkennis, zullen kinderen geen besef van persoonlijke zondigheid hebben. Door kinderen onder druk te zetten om Jezus als hun Redder te aanvaarden zonder dit zondebesef, zal het zeker voor verwarring zorgen als het gaat om het vraagstuk van de redding in zowel de leer als in de persoonlijke ervaring. Mensen zullen dan moeite hebben te weten wat behoudenis is en wanneer ze daadwerkelijk zijn behouden.

c. Bewuste keuze. Iedereen moet komen tot de kennis van eigen verantwoordelijkheid om tot bekering en geloof in Christus te komen. Een kind zal snel reageren op het onderwijs over God en de behoudenis als dit wordt verteld, want zijn beslissingen als kind zijn gebaseerd op de begeleiding van volwassenen. Ware bekering echter kan alleen komen als we in staat zijn om zelf de vraag te stellen: “Wat moet ik doen om behouden te worden?”3

3. De Schrift beschrijft de doop bedoeld als voor gelovigen. De punten hierboven tonen aan dat het geloof vereist is voor de kennis van de behoudenis dat boven het besef van kinderen​​ uitgaat. Kinderen kunnen zeker in God geloven. Ze kunnen geestelijke waarheid geloven. Maar hoe kunnen ze geloven in Jezus als hun Redder voordat ze zich bewust zijn van hun zondige natuur? De anabaptisten weerlegden de kinderdoop die door het Rooms-Katholicisme beoefend werd en drongen aan op de doop van de gelovige zoals beoefend door de vroege kerk. De Ethiopische kamerling, bijvoorbeeld (Hand. 8:26-38), toont aan de voorwaarden voor de doop begrip (v. 30), geloof (vs. 37), en belijdenis (v. 37). Het dopen van kinderen, die niet de mogelijkheid hebben om aan deze voorwaarden te voldoen, is echter het beoefenen van een twijfelachtige vorm van kinderdoop.

Wat kinderen niet kunnen begrijpen en ervaren door middel van geestelijke verandering wordt een zeer reële mogelijkheid voor de puber. Zelfbewustzijn leidt onvermijdelijk tot zonde-besef. En de wijze ouder probeert zijn problematische puber dan het besef bij te brengen dat het een Verlosser nodig heeft. Enkele van de meest betekenisvolle ervaringen in het christelijk gezin zijn die waar ouders hun berouwvolle kinderen leiden tot een betekenisvolle relatie met Jezus Christus.

In antwoord op de geestelijke behoeften van kinderen en jongeren is wijsheid en gevoeligheid nodig. Begrip is belangrijk. We moeten de geestelijke verschillen tussen kinderen en pubers begrijpen. We moeten ook rekening houden met de specifieke persoonlijkheid en de ontwikkeling van elk individueel kind. Kinderen variëren. Pubers zijn niet altijd erg voorspelbaar, en de beste ouders voelen de behoefte aan Gods wijsheid. De volgende tips zijn gebaseerd op de concepten in dit hoofdstuk:

1. Leer kinderen dat ze het voorwerp zijn van Gods liefde.
2. Ontmoet kinderen op hun niveau van begrip. Als ze komen als jonge kinderen, bijvoorbeeld, en zij willen christen worden, vraag hen om je te vertellen wat ze bedoelen. Vaak hebben ze last van iets wat ze verkeerd hebben gedaan. Als je hen begeleidt om God te vragen om vergeving, vinden ze gemakkelijk vrede.
3. Toon kinderen uit de Bijbel hoe God hen liefheeft en hen aanvaardt. Laat ze ook zien hoe Hij de mensen oproept tot bekering. Dit is wat Hij zal doen in hun leven wanneer ze zover zijn. Leg uit dat er een tijd zal komen in hun leven wanneer God tot hen spreken zal over het ontvangen van Jezus in hun hart. Verzeker hen dat ze de stem van God kennen wanneer Hij spreekt, en moedig hen aan om God te vertellen dat ze Hem willen gehoorzamen.
4. Bid met kinderen over de behoeften die ze hebben en over wat je nodig hebt als familie. Bid in geloof en bid in onderwerping, geef God de vrijheid om te antwoorden in Zijn wijsheid en op Zijn tijd.
5. Leid kinderen in het geven van dank en lof aan God voor wie Hij is en wat Hij doet. Kinderen zijn dol op zingen. Ze genieten van momenten van dankzegging, herinneren zich hoe God gebeden beantwoord heeft in het verleden.
6. Als kinderen de puberteit naderen, maak onderscheid tussen echte overtuiging van zonde en emotionele reacties op God. Een kind kan bijvoorbeeld de emotionele aantrekkingskracht van een uitnodiging aan de tafel van de Heer in een kerkelijke bijeenkomst voelen en willen reageren. Vraag het kind of er dingen zijn die de prediker heeft gezegd die tot hem spraken. Als het kind nog niet is geraakt door de waarheid, is zijn reactie geen overtuiging van zonde. Leg het kind uit dat het komen tot Jezus zowel hoe we ons voelen en wat we weten omvat. Wanneer God met hem (of haar) spreekt, zal hij dat niet alleen gevoelen tijdens een uitnodiging, maar hoort hij God ook als Hij op andere tijden tot hem spreekt. Bid met een kind op zulke momenten en moedig hem aan God te vertellen hoe hij zich voelt. Sommige kinderen zijn meer vrij om te praten over hun gevoelens dan anderen. Dit is volkomen normaal. Dwing de deuren van het gesprek niet te openen. Maar pas op voor het verwaarlozen van het rustige kind door al uw aandacht en zorg te richten aan hem of haar die spraakzaam is.
7. Let op tekenen van vaststaande meningen. Dit kan worden getoond door humeurigheid, irritatie, of verzet tegen het gezag.
8. Let op tekenen van de ontwikkeling van het zelfbewustzijn. Dit komt onvermijdelijk met het rijpen van seksualiteit. Zoals eerder opgemerkt, volgt zondebesef meestal op zelfbewustzijn. Hoe dit alles aan elkaar wordt verbonden, kan voor ons moeilijk zijn om volledig te begrijpen. Merk echter op dat in de hof van Eden Adam en Eva tot besef van zonde kwamen precies op hetzelfde moment van de bewustwording van hun naaktheid.

* * * * *

MOMENTOPNAME VAN HET LEVEN

Toen Ted negen jaar oud was, hield een evangelist bijeenkomsten in zijn kerk. Ted, samen met anderen van zijn leeftijd, reageerde op de emotionele oproepen die elke avond gedaan werden om Jezus aan te nemen. Opgegroeid in een christelijk gezin vroeg Ted zijn ouders die avond of hij zich kon laten dopen.

“Nou”, zeiden zijn ouders: “je bent nog maar negen jaar oud. De doop maakt je lid van de kerk**. Waarom wacht je niet een aantal jaren, tot je een beetje ouder bent?”

Ted wachtte, maar vroeg zich af waarom een gelovige zich niet kon laten dopen voor meerdere jaren. In de jaren die volgden, deed hij enkele geloftes, en op 14-jarige leeftijd werd hij gedoopt en werd lid van de kerk, samen met een aantal anderen van zijn leeftijd.

Toen hij 15 was en 16, werd Ted heel opstandig, en deed in het geheim dingen die zijn ouders zeker niet zouden hebben goedgekeurd. In zijn latere tienerjaren begon hij opnieuw naar de Heer te zoeken en werd uiteindelijk een toegewijde christen.

Bij het heroverwegen heeft Ted vaak gedacht: “Wanneer werd ik nu precies een christen? Was het toen ik voor het eerst reageerde? Toen ik gedoopt werd? Toen ik mij eindelijk helemaal gaf om Jezus te volgen?”

Sommige dingen van de verwarring van Ted (en die van vele anderen zoals hij) is het resultaat van een niet duidelijk begrip van de geestelijke toestand van het kind en het zich niet duidelijk houden aan de voorwaarden om behouden te worden. Goedbedoelende volwassenen leiden alleen maar tot verwarring wanneer ze emotionele druk op kinderen leggen om gered te worden.

* * * * *

9. Oefen nooit druk uit of koop nooit een puber om, om behouden te worden. Bekering moet een antwoord zijn op God en de waarheid. Overtuiging is een werk van Gods Heilige Geest, en de ouders moeten vertrouwen dat Hij Zijn deel doet. Druk van buitenaf zal alleen Zijn nuttig effect beperken.

10. Bij het leiden van een puber tot Christus, benadruk dan de grondbeginselen:

• Berouw: Men moet zijn zondigheid erkennen, en moet bereid zijn om van zijn vorige leven af te zien (Handelingen 2:38).

• Belijdenis: Men moet met de mond belijden en met het hart de Heer Jezus aannemen als Heer en Meester die redden zal van alle zonde (Romeinen 10:9-13).

• Doop: Men moet bereid zijn om in het openbaar te getuigen van verbondenheid met Christus en Zijn volk door de doop met water (Mattheüs 28:19,20; 1 Korinthe 12:13; 1 Petrus 3:21).

NOTEN HOOFDSTUK 2

1. David Elkind, “Helping the Hurried Child” {“Het helpen van het haastige kind”}, fragment uit “The Hurried Child” {“Het Haastige kind”} (p. 2). De druk om op te groeien is zeker breder dan de blootstelling aan het kwaad, in dit hoofdstuk besproken. In het onderwijs, bijvoorbeeld de druk om studenten zoveel mogelijk en zo vroeg mogelijk iets bij te brengen. In de sport, de druk van de volwassen concurrentie dwingt kinderen tot vroege prestaties, soms tot het letterlijke punt van breken.

2. Stephen Olford en Frank Lawes, “The Sanctity of Sex” {“De heiligheid van sex”}, (La Grange, Indiana: Pathway Publishing Co., 1963), p. 14.

3. Samuel Yoder, “Accountability and Believer’s Baptism” {“Verantwoordelijkheid en de  doop van de gelovige”}, (overgenomen uit een bericht, gepredikt 1 maart 1983), gebruikt met toestemming.

NOTEN VERTALER HOOFDSTUK 2:

* Adolescentie is de overgang in de ontwikkeling tussen de jeugd en volledige volwassenheid, hetgeen een periode representeert waarin een persoon biologisch, maar niet emotioneel volgroeid is. Het gaat dan om de leeftijd van ca. 16 – ca. 20 jaar.

** Deze ouders waren blijkbaar niet op hoogte van het feit dat je niet door de waterdoop een lidmaat van de kerk wordt. Dit is een onderwerp apart uiteraard.

John Coblentz

© Copyright 1992, Christian Light Publications

Geplaatst in: Gezin, Huwelijk
© Frisse Wateren, FW