“Komt u zelf mee naar een eenzame plaats, alleen, en rust wat uit”
Markus 6 vers 31
Vandaag leven we in een tijd waarin het alledaagse met al zijn eisen en verplichtingen ons meer en meer in beslag neemt en ons nauwelijks tijd laat om bij te komen. Men haast zich van de ene afspraak naar de volgende. Het resultaat is: Werkelijk tot rust komt men niet meer. Daarnaast worden de eisen en de druk in het beroepsleven steeds groter. Is het een wonder dat zo veel mensen vandaag de dag last hebben van het zogenaamde burn-out syndroom? Deze ontwikkeling gaat ook ons christenen niet voorbij. Des te belangrijker is het, dat we bewust grenzen stellen in ons leven en ons regelmatig tijden van rust gunnen, waar we met onze Heer alleen zijn en bij Hem nieuwe kracht verzamelen.
In Markus 6 vers 7-13 lezen we hoe de Heer Jezus Zijn twaalf apostelen uitzendt om in Zijn naam in Israël te prediken en wonderen te doen. Nadat ze hun dienst volbracht hadden (vs. 12-13) lezen we even later: “En de apostelen kwamen weer samen bij Jezus en berichtten Hem alles wat zij gedaan en wat zij onderwezen hadden. En Hij zei tegen hen: Komt u zelf mee naar een eenzame plaats, alleen, en rust wat uit; want er waren er velen die kwamen en die gingen, en zij hadden zelfs geen gelegenheid om te eten” (Mark. 6:30-31). De Heer wist dat de discipelen na een intensieve en lange dienst nu eerst een periode van rust nodig hadden, om bij Hem nieuwe krachten op te doen en te herstellen. Ze moesten eerst eens in een eenzame plaats komen, waar ze op hun eigen waren en niemand hen kon storen. Pas daarna kon het verder gaan.
Ook voor ons is het belangrijk dat we regelmatig zulke eenzame plaatsen opzoeken, waar we niet omringd zijn door het lawaai van het dagelijks leven, waar we ver van het stadslawaai werkelijk tot rust kunnen komen – persoonlijk en samen met anderen. Kennen we in een tijd, die steeds jachtiger wordt en waar steeds meer stress komt, nog zulke stille plaatsen waar we met onze Heer alleen zijn, om van Hem nieuwe kracht te ontvangen voor de volgende stappen?
Hoe belangrijk die rusttijden zijn, toont ons niet alleen het voorbeeld van de discipelen – ook de Heer Jezus Zelf, de onvermoeibare Dienaar, die deze eenzame plaatsen kende, waar Hij in de stille gemeenschap met Zijn vader als Mens nieuwe kracht en instructie haalde. Steeds weer lezen we dat de Heer plaatsen van stilte voor Zich alleen opzocht (zie Matth. 14:13,23; Mark. 1:35; Luk. 4:42; 5:16; 6:12). Als de Heer, de enige volmaakte Dienaar, deze eenzame plaatsen nodig had, hoeveel te meer dan wij!
Vandaag de dag wordt het steeds moeilijker, innerlijk als ook uiterlijk tot rust te komen. Met het elektronische tijdperk is de communicatie vergeleken met vroeger nu veel gemakkelijker en sneller. Per telefoon en sms is men altijd en te allen tijde bereikbaar. Velen kunnen zich vandaag nauwelijks nog voorstellen het huis zonder een mobiele telefoon te verlaten. Werkelijk tot rust komt men niet meer. Maar onze Heer wil graag dat we onze tijd nemen, zodat we ongestoord met Hem zijn. Deze eenzame plaatsen zijn van levensbelang voor een christen. Laten we meer van deze eenzame plaatsen opzoeken, door bewust ervoor te zorgen dat we niet gestoord worden (bijvoorbeeld door het uitschakelen van de telefoon). Maar in deze tijd is daar veel energie en vastberadenheid voor nodig. Onze omgeving verandert in de loop van de tijd. Maar onze Heer verandert niet, Hij is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid (Hebr. 13:8). Hij wil ons ook vandaag graag perioden van rust schenken.
© Bibelpraxis.de, Sascha Bastian
Geplaatst in: Geloof
© Frisse Wateren, FW