Bijbelgedeelten: Exodus 12 en 14; Jozua 3

Pascha in Egypte, doortocht door de Rode Zee, het oversteken van de Jordaan: Het waren drie belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van het volk van God. Ze tonen in beeld drie verschillende resultaten van het werk van de Heer Jezus, die voor een ieder onmiddellijk werkelijkheid worden wanneer hij tot geloof komt, maar die men bij stukjes en beetjes leert begrijpen.

Pascha

Het eerste dat het volk leren moest, was, dat ze net als de Egyptenaren onder het oordeel stonden. Israël is vanaf de vierde plaag door God volledig gespaard gebleven. Maar nu zei God, dat Hij door het land van Egypte zou trekken en alle eerstgeborenen in het land Egypte zou treffen (Ex. 12:12). Dit omvatte ook de eerstgeborenen van de Israëlieten, want het ging niet om de eerstgeborenen van de Egyptenaren, maar om de eerstgeborenen in het land Egypte. De Israëlieten hadden redding nodig (vs. 27). Maar ze mochten ook ervaren, dat er redding was: door het aangebrachte bloed van het Lam. In het Nieuwe Testament vinden we dat geïllustreerd in Romeinen 3 vers 23-25: Niemand bereikt de heerlijkheid van God, allen staan onder het oordeel, maar door het bloed van Christus is er redding.

Rode Zee

Het volk was bij het Pascha veilig voor het oordeel van God. Maar het had God als Rechter voor ogen die hen voorbijging. Dat veranderde aan de Rode Zee: God trad als Redder op, Die ten gunste van hen ingreep. Bij het Pascha leerden ze dat God niet tegen hen is, en bij de Rode Zee dat Hij voor hen is. Christenen weten: God heeft Zijn Zoon voor ons gegeven en Hem uit de dood opgewekt (Rom. 4:24-25). God is voor ons (Rom. 8:31)! Bij het Pascha zagen de Israëlieten, dat het bloed van het paaslam voor hen gevloeid had. Het Lam onderging voor hen de dood. Maar ze moesten leren dat, hoewel bevrijd van het oordeel van God, ze dat echter niet waren van de macht van de vijand. Daarom moesten ze zelf in de dood gaan, waarvan de Rode Zee een beeld is (het zijn de “golven van de dood”, 2 Sam. 22:5). Christenen weten dat de Heer Jezus niet alleen voor onze zonden is gestorven, maar ook dat wij met Hem gestorven zijn (Rom. 6:8). Zijn dood was onze dood. De oude mens werd met Hem gekruisigd. Dus zijn we vrij van de zonde en gescheiden van de wereld, die in het boze ligt.

Jordaan

God bevrijdt niet alleen uit de slavernij in Egypte, Hij schenkt ook de overvloedige zegeningen van Kanaän. Dat was het, wat Zijn raadsbesluit voor dit volk voorzien had. Voor dit doel moest de Ark naar de plaats van de dood gaan – midden door de Jordaan. Op deze manier werd de weg tot het land voor het volk vrijgemaakt (Joz, 3:14-17). De Heer Jezus ging in de dood, opdat wij met Zijn levendmaking, Zijn opstanding en Zijn positie in de hemel konden verbonden worden (Ef. 2:4-6). Wij zijn met Hem opgewekt en zitten mee in de hemelse gewesten in Christus Jezus. Dat is onze positie. Wij als christenen bezitten elke geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus Jezus (Ef.1:3).

De Heer Jezus stierf daarvoor, opdat wij niet geoordeeld zouden worden. De Heer Jezus stierf opdat wij van de zonde, de wereld en de duivel bevrijd zouden worden. De Heer Jezus stierf opdat wij met zegeningen van God overladen zouden worden. Hem zij eeuwig dank daarvoor!

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW