20 jaar geleden
Dagelijkse noodzaak (3)
Het Woord van God zegt van de mensen in deze tijd: “Geen vrees voor God staat hun voor ogen”? (Romeinen 3:18). De vrees van God is een vrucht van het nieuwe Goddelijke leven en de werkzaamheid van de Heilige Geest in de ziel. Ze komt pas het hart binnen, wanneer “de liefde van God uitgestort is in onze harten door de Heilige Geest”?, en wel in die mate, waarin deze liefde erkend en genoten wordt. Wat een moeilijke en aanhoudende beproeving was dat toch voor Jozef, dat de boze vrouw van Potifar hem “dag op dag”? aansprak en hem probeerde tot zonde te verleiden! Dat vereiste dagelijkse standvastigheid en een niet verslappende weerstand.
Vrees (eerbiediging) van God
Het Woord van God zegt van de mensen in deze tijd: “Geen vrees voor God staat hun voor ogen” (Romeinen 3:18). De vrees van God is een vrucht van het nieuwe Goddelijke leven en de werkzaamheid van de Heilige Geest in de ziel. Ze komt pas het hart binnen, wanneer “de liefde van God uitgestort is in onze harten door de Heilige Geest” (Rom. 5:5), en wel in die mate, waarin deze liefde erkend en genoten wordt. Maar wij weten uit ervaring dat met het afnemen van het genot van deze liefde ook de vrees van God verdwijnt, en juist het hoofdgevaar voor het getuigenis in onze dagen is, dat de vrees van God in het midden van de gelovigen afneemt. Hoe noodzakelijk is het dus dat wij ons “elke dag beijveren” in de vrees van de Heer! Dat moet ons de gehele tijd van ons vreemdelingschap kenmerken (verg. 1 Petrus 1:17). Ja, “welgelukzalig is de mens, die gedurig vreest” (Spreuken 28:14) – voor God, voor zichzelf en voor het afwijken van rechte wegen! In elk opzicht zullen wij, wanneer we ons toeleggen op deze “dagelijkse ijver”, moeten vaststellen dat wij falen en daarin te kort komen, en wel des te meer, naarmate we het nauwkeuriger nemen. Bij de vrees van God moet daarom ook het dagelijkse zelfoordeel komen. Wordt dit niet bij ons gevonden, dan zullen we geleidelijk onverschillig worden voor de waarheid dat Hij Die ons geroepen heeft, heilig is, en dat wij daarom ook heilig moeten zijn in al onze wandel (zie: 1 Petrus 1:15). Laten wij daarom “de heiligheid voleindigen in de vrees van God” (2 Korinthe 7:1)!
Moge de Heer in ons allen die gezindheid opwekken, “waardoor wij God dienen op een Hem welbehaaglijke wijze met eerbied en ontzag” (Hebreeën 12:28)!
Verleiding en standvastig in het geloof “Het geschiedde, toen zij Jozef dag op dag aansprak, en hij naar haar niet hoorde” (Genesis 39:10).
Wat een moeilijke en aanhoudende beproeving was dat toch voor Jozef, dat de boze vrouw van Potifar hem “dag op dag” aansprak en hem probeerde tot zonde te verleiden! Dat vereiste dagelijkse standvastigheid en een niet verslappende weerstand. Hij schrok voor de zonde terug in ware vrees van de Heer: “Hoe zou ik dan dit een zo groot kwaad doen, en zondigen tegen God?” Zijn “volharding” in de verzoeking had “een volmaakt werk” (Jakobus 1:4). Iets dergelijks zien we bij Mórdechai in het boek Esther. Hij boog zich niet voor de boze Haman die een beeld is van de antichrist. Alle knechten van Ahasvéros gehoorzaamden aan het gebod van de koning en wierpen zich voor Haman ter aarde, maar van Mórdechai lezen wij: “Het geschiedde nu, toen zij dit van dag tot dag tot hem zeiden, en hij naar hen niet hoorde …” (Esther 3:4). Mórdechai volhardde in zijn verzet tegen de vijand van het volk van God.
Ook wij worden dagelijks met de zonde geconfronteerd en de anti-christelijke geest van onze dagen wil ons beïnvloeden. Hoe nodig hebben we het dan om te volharden, wanneer onze trouw dagelijks op de proef wordt gesteld! Het Woord van God vermaant ons: “Daarom, mijn geliefde broeders, weest standvastig, onbeweeglijk!” (1 Korinthe 15:58). Wanneer de vrees van God en liefde tot de Heer en Zijn volk in onze harten aanwezig is, zal Hij ons ook de kracht en de geloofsenergie om te volharden, geven.
‘Aanhoudende druppels hollen de steen uit’, zegt een menselijk spreekwoord, maar de Christen is niet aan deze “wet” onderworpen, veelmeer is hij in staat in Gods kracht alle listige verzoekingen van de duivel “standvastig in het geloof” te weerstaan.
Daartoe moge de Heer ons van dag tot dag genade schenken.
Geplaatst in: Christendom, Commentaren & personen
© Frisse Wateren, FW
Dagelijkse noodzaak (3)
Vrees (eerbiediging) van God
Het Woord van God zegt van de mensen in deze tijd: “Geen vrees voor God staat hun voor ogen” (Romeinen 3:18). De vrees van God is een vrucht van het nieuwe Goddelijke leven en de werkzaamheid van de Heilige Geest in de ziel. Ze komt pas het hart binnen, wanneer “de liefde van God uitgestort is in onze harten door de Heilige Geest” (Rom. 5:5), en wel in die mate, waarin deze liefde erkend en genoten wordt. Maar wij weten uit ervaring dat met het afnemen van het genot van deze liefde ook de vrees van God verdwijnt, en juist het hoofdgevaar voor het getuigenis in onze dagen is, dat de vrees van God in het midden van de gelovigen afneemt. Hoe noodzakelijk is het dus dat wij ons “elke dag beijveren” in de vrees van de Heer! Dat moet ons de gehele tijd van ons vreemdelingschap kenmerken (verg. 1 Petrus 1:17). Ja, “welgelukzalig is de mens, die gedurig vreest” (Spreuken 28:14) – voor God, voor zichzelf en voor het afwijken van rechte wegen! In elk opzicht zullen wij, wanneer we ons toeleggen op deze “dagelijkse ijver”, moeten vaststellen dat wij falen en daarin te kort komen, en wel des te meer, naarmate we het nauwkeuriger nemen. Bij de vrees van God moet daarom ook het dagelijkse zelfoordeel komen. Wordt dit niet bij ons gevonden, dan zullen we geleidelijk onverschillig worden voor de waarheid dat Hij Die ons geroepen heeft, heilig is, en dat wij daarom ook heilig moeten zijn in al onze wandel (zie: 1 Petrus 1:15). Laten wij daarom “de heiligheid voleindigen in de vrees van God” (2 Korinthe 7:1)!
Moge de Heer in ons allen die gezindheid opwekken, “waardoor wij God dienen op een Hem welbehaaglijke wijze met eerbied en ontzag” (Hebreeën 12:28)!
Verleiding en standvastig in het geloof “Het geschiedde, toen zij Jozef dag op dag aansprak, en hij naar haar niet hoorde” (Genesis 39:10).
Wat een moeilijke en aanhoudende beproeving was dat toch voor Jozef, dat de boze vrouw van Potifar hem “dag op dag” aansprak en hem probeerde tot zonde te verleiden! Dat vereiste dagelijkse standvastigheid en een niet verslappende weerstand. Hij schrok voor de zonde terug in ware vrees van de Heer: “Hoe zou ik dan dit een zo groot kwaad doen, en zondigen tegen God?” Zijn “volharding” in de verzoeking had “een volmaakt werk” (Jakobus 1:4). Iets dergelijks zien we bij Mórdechai in het boek Esther. Hij boog zich niet voor de boze Haman die een beeld is van de antichrist. Alle knechten van Ahasvéros gehoorzaamden aan het gebod van de koning en wierpen zich voor Haman ter aarde, maar van Mórdechai lezen wij: “Het geschiedde nu, toen zij dit van dag tot dag tot hem zeiden, en hij naar hen niet hoorde …” (Esther 3:4). Mórdechai volhardde in zijn verzet tegen de vijand van het volk van God.
Ook wij worden dagelijks met de zonde geconfronteerd en de anti-christelijke geest van onze dagen wil ons beïnvloeden. Hoe nodig hebben we het dan om te volharden, wanneer onze trouw dagelijks op de proef wordt gesteld! Het Woord van God vermaant ons: “Daarom, mijn geliefde broeders, weest standvastig, onbeweeglijk!” (1 Korinthe 15:58). Wanneer de vrees van God en liefde tot de Heer en Zijn volk in onze harten aanwezig is, zal Hij ons ook de kracht en de geloofsenergie om te volharden, geven.
‘Aanhoudende druppels hollen de steen uit’, zegt een menselijk spreekwoord, maar de Christen is niet aan deze “wet” onderworpen, veelmeer is hij in staat in Gods kracht alle listige verzoekingen van de duivel “standvastig in het geloof” te weerstaan.
Daartoe moge de Heer ons van dag tot dag genade schenken.
Geplaatst in: Christendom, Commentaren & personen
© Frisse Wateren, FW