20 jaar geleden
Welkom thuis!
Van Henry Morrison, een zendeling, die lange tijd in China gewerkt heeft, wordt het volgende verteld:
Toen Morrison voor een vakantieverlof naar de Verenigde Staten onderweg was, bevond zich op het schip de toenmalige president van de USA, Theodore Roosevelt. Na een lange reis liepen ze eindelijk de haven binnen. Mortierschoten kwamen hem tegemoet. Een grote mensenmenigte had zich verzameld, vlaggen en spandoeken met het opschrift “Welkom thuis, mijnheer de president” waren op de kade bevestigd. Toen Roosevelt het schip verliet, werd hij met koorgezang begroet.
Morrison stond op het dek en wachtte, totdat de kade weer leeg was. Vol verlangen zag hij om zich heen, of er misschien niet tenminste één mens hem zou verwachten. Een vlaag van zelfmedelijden greep hem aan, en hij wendde zich tot zijn Heer: “Hier ben ik, Heer, teruggekomen na vele jaren van dienst in China, en er is niemand, die mij in mijn vaderland welkom thuis heet”. Maar dan kwam het hem voor, als sprak er een fluisterende stem troostend tot zijn hart: “Maar dat hier is nog niet jouw vaderland!”
Ja, wij zijn nog niet thuis. Deze gedachte helpt ook ons om de eenzaamheid het hoofd te bieden, die wij in deze onrustige wereld soms bespeuren. De Heer Jezus Zelf herinnert ons er aan: “Indien gij van de wereld waart, zou de wereld het hare liefhebben” (Joh. 15:19), en Hij voegt er aan toe, dat Hij ons uit de wereld uitverkoren heeft. Het is heel normaal, dat de wereld verder hun mannen en helden welkom thuis zal heten.
Maar grijp moed, geliefde broeder, geliefde zuster! U bent nog niet thuis. Maar de Heer, Die u eenmaal in het Vaderland zal begroeten, is nu al bij u. Dat is genoeg om de weg verder te gaan.
Geplaatst in: Maatschappij
© Frisse Wateren, FW