Vraag over muziek van Michael W. Smith
Er kunnen vragen cq opmerkingen zijn over de gepubliceerde artikelen. Dit is er één van. Hoe gaan wij om met de waarschuwingen die tot ons komen en die appelleren op onze gehoorzaamheid aan onze Heer en Heiland? Of zijn wij ook van die Christenen die roepen: “Het moet niet allemaal zo theoretisch zijn. We hebben juist behoefte aan praktische aanwijzingen vanuit de bijbel”. Maar als er dan vervolgens praktische aanwijzingen en vermaningen op ons afkomen dan krijgen we het opeens Spaans benauwd want dan moeten we corrigeren. En dat is nu juist iets wat we dan niet willen of het past ons juist op dat terrein niet … Is dat op het gebied van muziek ook niet een beetje zo? …
Met verbazing heb ik het artikel over de muziek [zie “Muziek – Geschenk of gevaar?” in nummer 59,60,61] en in het bijzonder over Michael W. Smith gelezen. Ik vind het erg jammer dat zijn persoon en zijn werk zo in een kwaad daglicht is gesteld.
Michael W. Smith ziet de muziek als een van zijn taken, die hij van God gekregen heeft. Met zijn muziek wil hij graag gelovigen tot gemeenschappelijk lofprijzing aanzetten en in bewuste gemeenschap met God brengen. Dat hij daarvoor moderne instrumenten gebruikt, moet men niet bekritiseren want ik geloof niet dat er “vrome instrumenten” zijn. Het gaat er toch altijd om, wat men daarmee doet.
Verder benadrukt Michael steeds weer, dat hij roem en applaus helemaal niet wil. Hij geeft normalerwijze geen toegiften en neemt afscheid van de tribune met “praise the Lord!”. En de kritiek op zijn kleding is voor mij absoluut onbegrijpelijk. Alsjeblieft, wat moet hij dan dragen? Is dan een gelovige bankbediende anders gekleed dan een ongelovige? En hechten wij over het algemeen niet veel te grote waarde aan zulke uiterlijkheden?
Ik vind het heel jammer dat er Christenen zijn, die de talenten en taken die gelovigen van God ontvangen hebben, in twijfel trekken en een ongunstig oordeel daarover uitspreken. Alleen omdat ons een bepaalde stijl niet bevalt, is zij voor God echter niet minder waardevol. Volgens mij heeft de kritiek op personen als Michael W. Smith slechts één doel: te verhinderen dat jonge en jong gebleven mensen van eeuwenoude tradities afwijken en zich voor dingen interesseren die voor ons niet “passen”. Deze tradities moeten wij grondig afstoffen en opruimen. Dan valt het ons gemakkelijk alle Christenen zo te zien, zoals God hen ziet en hen aan te nemen, in plaats ons van hen af te zonderen.
Michael heeft gelijk als hij zingt: “Tell me, where’s the love? Open arms we need to be, open arms”.
Deze liefde, open armen en harten wens ik ons allen toe.
Groet,
E.
Antwoord:
“Looft de HEERE, want de HEERE is goed; psalmzingt Zijn Naam, want Hij is liefelijk”.
(Psalm 135:3)
Beste E.,
Hartelijk dank voor je reactie op het muziek-artikel. Ik ben mij bewust, dat Michael W. Smith bij vele jonge Christenen hoog in het vaandel staat. Daarom verrast het mij niet dat jij met mijn uiteenzetting over hem een probleem hebt. Kan het misschien ook zijn, dat jij de gevaren bij Christelijke rockmuziek, die ik wilde aantonen, niet helemaal kunt natrekken?
Niets staat verder van mij af dan oude stoffige tradities te verdedigen. Ik denk dat je dat ook kunt zien in het laatste gedeelte van het artikel. Mijn verlangen was het vooral jonge mensen te waarschuwen om elke muziek die zich “Christelijk” noemt, zonder voorbehoud te consumeren. Er bestaat juist het gevaar dat wij ons door muziek en door voorbeelden, die geen duidelijke scheidslijn met de wereld trekken, in een richting beïnvloeden laten, die ons niet dichter bij de Heer Jezus brengt.
De motieven van Michael W. Smith en andere Christelijke rockmuzikanten te beoordelen, staat mij niet toe. Ik veronderstel dat zij werkelijk voor hun toehoorders ten nutte willen zijn. Maar ik stel toch vragen. Ook aan zijn talent twijfel ik niet. Net zo min het feit dat hij het voor zich als taak van God ziet, zijn muziektalent voor Hem in te zetten. Alleen heiligt het doel niet de middelen.
Misschien helpen de volgende vragen om mijn inschatting van Michael W. Smith iets beter te begrijpen:
Aan wie geeft de geestdriftige menigte van zijn concertbezoekers hulde? Aan God? Aan Smith? Aan Zichzelf? Ook wanneer Michael Smith het niet wil, wordt hij dan niet door de massa verheerlijkt? Ware lofprijzing verheerlijkt enkel en alleen God (“Wie dank offert, die zal Mij eren”; Ps. 50:23). Wanneer Smith werkelijk geen aanspraak maakt op roem voor zichzelf, waarom organiseert hij dan autogram-party’s in Christelijke boekhandels? (Ter vergelijking: De Heer Jezus liet zich niet door mensen verhogen. Toen zij Hem tot koning wilden maken, ging Hij weg). Met een producent samen te werken die ook voor Madonna produceert, verhoogt het vertrouwen in zo’n muzikant en zijn muziek juist niet (vergelijk daartoe ook de bijbelse aanwijzing: “Gaat niet met ongelovigen onder een ongelijk juk” (2 Kor. 6:14). Waarom vindt men op de officiële homepagina’s (www.michaelwsmith.com, en www.rokketownrecords.com, en www.rokketown.com) wel berichten over zijn successen en de muziekprijzen die hij of zijn ondersteunende muzikanten gekregen hebben en zoek je echter tevergeefs naar een duidelijke belijdenis over Jezus Christus of naar een heenwijzing van de boodschap van het kruis? Hoe duidelijk is de evangelieboodschap van zijn songteksten (in het bijzonder omdat zijn concerten door de organisatoren toch als evangelisatie begrepen worden)?Vraagt Michael W. Smith in zijn geheel gezien werkelijk een bijbel- en Christus georiënteerde instelling, die “ja” zegt tegen het goede en “nee” zegt tegen het kwade?
Alstublieft neem van mij aan dat het mij er niet om gaat een afzonderlijke muzikant als persoon in een kwaad daglicht te stellen. Ik heb Smith alleen bewust uitgekozen, omdat ik weet dat er vele jonge Christenen zich tot zijn fans rekenen, en omdat ik persoonlijk achter zijn werk een groot vraagteken zetten moet. Een duidelijke scheiding van deze wereld als een systeem, dat Christus verwierp, kan ik helaas bij Smith, evenals bij vele andere Christelijke rockmuzikanten niet vaststellen.
In de hoop dat mijn uiteenzettingen begrijpelijk en nuttig zijn kunnen, verblijf ik met hartelijke groeten.
Marco Leßmann
Geplaatst in: Maatschappij
© Frisse Wateren, FW