Johannes 4 vers 10-14:
10. Jezus antwoordde en zei tegen haar: Als u de gave van God kende, en wist Wie Hij is Die tegen u zegt: Geef Mij te drinken, u zou het Hem hebben gevraagd en Hij zou u levend water gegeven hebben.
11. De vrouw zei tot Hem: Heer, U hebt geen putemmer en de put is diep; waar hebt U dan het levende water vandaan?
12. Bent U soms groter dan onze vader Jakob, die ons de put heeft gegeven en die er zelf uit heeft gedronken, en zijn zonen en zijn vee?
13. Jezus antwoordde en zei tot haar: Ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst hebben;
14. maar ieder die drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst hebben; maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem worden een bron van water dat springt tot in [het] eeuwige leven.

Vermoeid van de lange reis gaat de Heer Jezus bij de Jakobsbron zitten om een Samaritaanse vrouw te ontmoeten die in zonde leeft (Joh. 4:6). Hij, die het water heeft geschapen en de zeeën heeft doen ontstaan, verricht geen wonder om Zijn dorst te lessen, maar vraagt een zondige vrouw om Hem te drinken te geven (Joh. 4:7).

Als de Samaritaanse vrouw verbaasd is, dat een Jood haar om water vraagt, leidt de Heer het gesprek naar het “levende water” en laat de vrouw kennismaken met het grote verschil tussen het natuurlijke en het levende water: Wie van het water van de put zou drinken, zou weer dorst krijgen; maar wie zou drinken van het water dat Hij hem zou geven, zou in eeuwigheid geen dorst hebben (Joh. 4:13,14).

Met deze woorden maakt de Heer duidelijk, dat een levende relatie met God alleen in Hem, de Bron van levend water, gevonden kan worden: alleen wie het “levende water” drinkt, dat wil zeggen, wie de Heer Jezus in geloof aanneemt als zijn persoonlijke Heer en Heiland, wordt een kind van God en is voor tijd en eeuwigheid behouden. Hij ontvangt eeuwig leven in de kracht van de Heilige Geest en is daardoor in staat om gemeenschap met God te hebben.

Tot op de dag van vandaag proberen ontelbare mensen de dorst van hun ziel te lessen met “bronwater” door te denken, dat ze God kunnen vinden via menselijke religies. Deze weg leidt echter niet naar God, maar naar de dwaling. Nee, de ware God is niet te vinden in menselijke religieuze systemen. De mens heeft geen religie nodig, maar een Persoon, namelijk Jezus Christus, de Redder van zondaars, die van zichzelf gezegd heeft: “Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij” (Joh. 14:6).

Uit de bovenstaande verzen uit Johannes 4 kunnen vier kenmerken van menselijke religies worden afgeleid, die we hieronder kort zullen bekijken.

Zegen door eigen inspanningen

De vrouw heeft het over een emmer om water uit de put te halen. De putemmer geeft aan, dat het putten van water arbeid en inspanning vereist. – Menselijke religies zijn systemen waarin mensen proberen God te vinden en zegeningen te verkrijgen door arbeid en hun eigen inspanningen.

Helaas zijn zelfs vandaag de dag nog veel mensen verstrikt in deze misleidende denkwijze en geloven ze, dat ze hun weg naar de hemel kunnen verdienen door goede werken. Deze weg leidt echter niet naar de hemel, maar naar de hel.

Onbereikbare zegen

De vrouw wijst erop, dat de put diep is en dat het water onbereikbaar is zonder emmer. – In tegenstelling tot het levensnoodzakelijke water, dat werkelijk aanwezig was in de diepe put, hebben menselijke religies mensen niets te bieden. De vermeende zegeningen die ze mensen voorhouden zijn in werkelijkheid loze beloften die niet gebaseerd zijn op het Woord van God, maar op de leugenachtige woorden van mensen.

Satan zit vandaag de dag nog steeds achter menselijke religieuze systemen en doet er alles aan om mensen van God weg te houden. Hij wil koste wat het kost voorkomen, dat ze kunnen genieten van de ware zegen die God om niet wil geven aan hen die in Hem geloven.

Verheerlijking van mensen

De Samaritaanse vrouw noemt Jakob haar vader en kent hem een belangrijkheid toe die geen basis heeft in de Schrift. – Hier zien we een ander kenmerk van menselijke religies: Ze kennen bepaalde mensen een belangrijkheid toe waar ze geen recht op hebben, of geven ze een plaats die alleen God toekomt.

Laten we eraan denken, dat in veel religies mensen worden geëerd en verheerlijkt als heiligen die worden gezien als speciale bemiddelaars tussen God en de mens. Maar Gods Woord laat duidelijk zien, dat er maar één Middelaar is tussen God en mensen, de Mens Christus Jezus (1 Tim. 2:5).

Geen blijvende vervulling

De Heer Jezus maakt de vrouw onmiskenbaar duidelijk, dat natuurlijk water nooit in staat is om de diepe behoeften van de menselijke ziel te vervullen. Alleen het water, dat Hij Zelf aanbiedt, kan de dorst van de ziel voor altijd lessen. – De religieuze mens die probeert te voldoen aan de eisen van menselijke religies, zal vroeg of laat moeten beseffen, dat de dorst van zijn ziel niet gelest zal worden. Want alleen het water, dat de Heer Jezus Zelf aanbiedt, kan de dorst van de ziel voor altijd lessen. Hij alleen kan het hart van een mens blijvend vervullen met rust en vrede.

Van welk water drinkt u? Kent u de Heer Jezus al als je persoonlijke Heer en Heiland?

(uit het maandblad ‘Bleibt in mir’)

 

Daniel Melui; © www.bibelstudium.de

Online in het Duits sinds 30.11.2023.

Geplaatst in: Christendom, Evangelie
© Frisse Wateren, FW