Goede nacht!
Psalm 4 vers 9:
“In vrede zal ik gaan liggen en weldra slapen, want U alleen, HEERE, doet mij veilig wonen”.
Toen David deze psalm schreef, bevond hij zich in moeilijke omstandigheden. Hij werd door zijn vijanden te schande gemaakt (vs. 3). Daarbij waren er ook misoogsten, die bij zijn tijdgenoten de pessimistische vraag opriepen: “Wie zal ons het goede doen zien?” (vs. 7). Maar David werd er niet door beïnvloed. Hij nam zijn toevlucht tot het gebed. Zo kon God vreugde in zijn hart geven, meer dan toen er veel koren en nieuwe wijn voorhanden was (vs. 8). In vrede ging hij naar zijn bed voor de nacht, ging liggen en viel ook in slaap. Op zich een heel gewoon proces – maar niet in deze moeilijke situatie. We weten immers hoe de problemen van het dagelijks leven, die vaak kleiner zijn dan die van David, ons in de nacht kunnen achtervolgen en ons van onze slaap kunnen beroven.
Wat moet er dan gebeuren? Wat heeft David gedaan? Hoe gelukte het hem “te relaxen”? Hij rechtvaardigt zijn heilige zorgeloosheid met de woorden: “… want U alleen HEERE, doet mij veilig wonen” (vs. 9). Hij wist, dat hij volledig afhankelijk was van God. Hij zag alleen op Hem. Waarom zou hij zich zorgen maken over de vijand, waarom zou hij zich zorgen maken over de toekomst? Het was toch allemaal in handen van zijn God! Dát gaf hem rust.
We weten heel goed dat we tekort schieten in de geloofskracht van deze man. Maar: is God veranderd? Zullen we niet dezelfde ervaringen hebben als David, als we ons vertrouwen op God stellen?
Gerrid Setzer;© www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 29.07.2006.
Geplaatst in: Christendom, Geloof, Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW