Kerst: Wanneer komt het Christuskind voor u?

Nu is het weer zover: Kerst wordt gevierd. En Christenen zitten er middenin. Soms worden ons vragen gesteld waarvoor we ons schamen, om een ​​goed en bijbels antwoord te kunnen geven. Helaas. Soms worden we overweldigd, zoals het mij op een morgen verging …

“Wanneer komt het Christuskind  voor jullie?” – werd aan mijn kinderen gevraagd toen we vanmorgen bij de bakker onze broodjes betalen wilden. Op mijn antwoord – helemaal niet – volgde een pijnlijke stilte. Evenwel echter wenste men ons dan niet een mooi “Kerstfeest”, maar een mooie vakantie – een groet die we graag beantwoordden.

Vind de juiste antwoorden op vragen over Kerst

Als deze vraag ons niet gesteld was, had ik natuurlijk de wens voor een gezegende Kerst beantwoord. Het is gewoon onmogelijk om in een rij mensen in twee zinnen uit te leggen, waarom wij Kerst niet vieren. Maar ik heb mij samen met mijn vrouw achteraf afgevraagd, wat eigenlijk een goed antwoord geweest zou zijn – in de hoop dit bij een volgende keer paraat te hebben.

“Christus Jezus kwam 2000 jaar geleden al”, zou een mogelijk antwoord geweest zijn. “En zij [Maria] baarde haar eerstgeboren Zoon, wikkelde Hem in doeken en legde Hem in de kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg” (Luk. 2:7). Het wonder van de Menswording – God in het vlees gekomen – heeft allang plaatsgevonden. Daarom moeten we niet op “het Christuskind” wachten – op zich al een beetje minder eerbiedige uitdrukking van onze Heer.

Komen en sterven – ze horen bij elkaar

“Het is mooi dat men zich weer herinnert, dat Jezus Christus op deze aarde gekomen is. Maar Zijn dood aan het kruis is voor mij  nog belangrijker, omdat Hij daar voor mijn zonden gestorven is”, zou je misschien ook kunnen zeggen. Er is inderdaad niets tegen het gedenken van de komst van de Heer. En Zijn komst is de absolute voorwaarde daarvoor, dat Hij sterven kon. Dat willen we niet vergeten. Maar Zijn geboorte is niet de redding. Daardoor is de Heiland alleen gekomen: “namelijk dat heden voor u in de stad van David de Zaligmaker geboren is; Hij is Christus de Heer” (Luk. 2:11).

Dit “Christuskind” is de Heiland. Hij is gekomen, zodat we niet voortdurend naar zijn geboorte staren – hoe noodzakelijk het ook was. Hij kwam om te sterven. Dit is wat we lezen in het vijfde hoofdstuk van de eerste brief van Johannes. En dit sterven redt een ieder die gelooft in Hem, die Hem zijn zonden belijdt en daarover werkelijk treurig is, zodat hij alleen nog God zijn zondeschuld brengen kan.

Niet de Kerstman, maar Jezus Christus is gekomen

“Wanneer dit feest niet zo’n uiterlijk, commercieel karakter zou dragen, maar innerlijk een toekeren naar Jezus brengen zou, zou mij Kerst veel beter bevallen”, zou men ook antwoorden kunnen. Terwijl het zo is dat natuurlijk niemand als gelovig levende Christen het Kerstfeest ‘gevierd’ hebben wil – dat wil zeggen, als Kerst. Maar wordt het niet toch gevierd? Aan kinderen vertellen dat de Kerstman komt. (Dit is in de Verenigde Staten overigens de heilige Santa Claus – in Duitsland en Nederland spreekt men daarover niet zo). Daarom is die dag ook zo mooi!

Maar wie denkt er vandaag nog werkelijk aan dat de Heer Jezus naar deze aarde gekomen is? Als je kijkt naar de vernedering van de Heer in Filippi 2, dan is de Menswording het ene geweldige podium – Zijn dood de andere. Als we ons op deze feestelijke dagen op onze Heer richten – en dit bijvoorbeeld in de gezinnen een overeenkomstige aandacht krijgt, hebben deze dagen zeker eeuwigheids-karakter.

Het Woord van God horen en lezen

“Het is mooi dat veel mensen op deze dagen in de kerken komen. Zo kunnen wij allemaal nog eens het Woord van God over de komst en de dood van Jezus Christus horen”, zou misschien ook een mogelijkheid zijn. En het is ook zo – wij willen ervoor bidden, dat op deze dag het Woord van de Heer nog eens gelezen en verkondigd wordt, om mensen tot geloof te brengen. Zodat mensen nog de noodzaak zien, zichzelf van de dood te laten redden, zodat ze niet verloren gaan. Zodat er vreugde in de hemel over een zondaar is, die zich bekeert.

Misschien geven deze opmerkingen aanleiding om erover na te denken, hoe je in het volgende jaar met de juiste ‘woorden’ zelf aanleiding geeft tot nadenken en harten aanspreekt. Want op zich zijn mensen zelden zo toegankelijk als bij het “Feest van de liefde”.

© Bibelpraxis, Manuel Seibel

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW