“Want zo zegt de Heere, HEERE, de Heilige van Israël: door terugkeer en rust zou u verlost worden, in stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn …”
Stilheid en vertrouwen
Het getuigd altijd van zwakheid wanneer we onszelf kwellen, we twijfelen en we wantrouwen. Waarom zouden we onszelf plagen totdat alleen nog huid en botten over zijn? Kunnen we iets winnen door angst of tobben? Maken we ons niet onbekwaam om te handelen en verbrijzelen we zo niet onze geest, zodat we geen rustige beslissing meer kunnen nemen? We verzinken in onze strijd, hoewel we zouden kunnen zwemmen, wanneer we geloof zouden hebben.
Dat we toch genade hebben om stil te zijn! Waarom van huis tot huis rennen om het trieste verhaal te herhalen, dat ons hoe vaker we het vertellen steeds meer terneerdrukt? Waarom zouden we droevige vermoedens koesteren, die misschien nooit uitkomen? Het zou goed zijn om een stille tong te hebben, maar het zou veel beter zijn om een stil hart te hebben. In stilheid en vertrouwen ligt onze sterkte.
Hij verdient, dat wij Hem vertrouwen; en wanneer we in vertrouwen op Hem stil worden, kunnen we net zo gelukkig zijn als de geesten voor Zijn troon. Kom, mijn ziel, keer terug naar je rust! (zie Ps. 116:7).
Charles Haddon Spurgeon
Online in het Duits sinds 10.05.2007.
[Sterk bewerkte tekst uit het publieke domein.]
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW