Is mama de beste?

Moederdag!

“Daarbij herinner ik mij het ongeveinsde geloof dat in u is en dat eerst gewoond heeft in uw grootmoeder Loïs en in uw moeder Eunice. En ik ben ervan overtuigd dat het ook in u woont” (2 Tim. 1:5).

“… De vrouw is echter de heerlijkheid van de man” (1 Kor. 11:10b).

“Wie zal een deugdelijke vrouw vinden? Haar waarde gaat die van robijnen ver te boven” (Spr. 31:10).

“Een sterke vrouw is een krans voor haar man, een vrouw die hem te schande maakt, is als beenrot” (Spr. 12:4).

Lieve zusters in Christus, die ook mama en/of oma zijn,

Ja, kan mama kan de beste zijn? Wel, dat ligt aan bovenstaande verzen, denkt u ook niet. Hoe je het ook bekijkt, mama en oma zijn, is een voorrecht die jullie van God, onze Vader gekregen hebt. En jullie zult misschien wel eens (of vaak) denken: ‘Oh, Heer, help me alstublieft om een goede mama en oma te zijn’. Weet wel dat dit gevoel de papa’s en opa’s ongetwijfeld ook kennen. Een schrale troost? Ja, dat wel, maar het plaatst de papa’s en mama’s de opa’s en oma’s wel op hetzelfde niveau wat het gevoel van falen betreft. En … laten we niet vergeten dat wij bij Hem mogen komen ook met deze gevoelens van falen en/of schaamte. God onze Vader wil ons ook hierin helpen om een goede mama en oma te zijn.

Hij wil ons ook troosten. Dat kan Hij alleen als geen ander. Daar kan zelfs de beste mama niet tegenop. Jesaja beschrijft Hem als volgt: “Zoals iemands moeder hem troost, zo zal Ík u troosten; ja, in Jeruzalem zult u getroost worden!” (Jes. 66:13). Hij is ook de God van alle vertroosting’ (2 Kor. 1:4). Daar staat ook: “Die ons troost in al onze verdrukking, zodat wij hen kunnen troosten die in allerlei verdrukking zijn, met de vertroosting waarmee wij zelf door God getroost worden”. Dan kunnen we weer verder als wij ons zo door Hem laten troosten in ons verdriet. Vergeet niet dat de vijand ook graag wil dat wij ons ongelukkig voelen. Hij zal het niet nalaten om er nog extra schepje er bovenop te doen. Dingen waaraan we helemaal niets kunnen doen, behalve dan het samen met de Heer verwerken, kunnen ons terneer drukken. De opvoeding én het liefde geven aan de kinderen spelen hierin een centrale rol. Wilt u de beste mama en oma zijn, ga dan naar de ‘Allerbeste’ toe. Hij alleen kan u helpen en bemoedigen en troosten, wijsheid geven en de weg wijzen hoe u er voor de kinderen en kleinkinderen kunt zijn als “beste mama’s en oma’s”.

Hoe kunnen soms gevoelens van machteloosheid in ons opkomen, wanneer we zien hoe de vijand op onze kinderen afstormt. Dan kan alleen het ongeveinsd geloof, het pure geloof vanuit een rein hart, ons helpen. Dat geloof bezat ook grootmoeder Loïs en moeder Eunice. Dit ongeveinsde geloof bezit ook de kracht om de kinderen – voor zover dit van u afhangt – te beschermen tegen deze wereld, waarvan satan nog altijd de overste is. Ons geloof bezit een kracht die deze wereld niet kent. Dat komt omdat dit afkomstig is uit God, die ons dit geloof uit genade geschonken heeft. Ook als de kinderen ouder worden hebben zij u als mama en oma zo nodig. Ook al lijkt dat soms niet zo. Laat hen nooit los. Oma’s, laat uw kinderen nooit los, bidt voor hen en wees altijd bereid naar hen te luisteren. Moeders hebben ook behoefte aan ‘feedback’. Zij hebben ook als moeder hún moeder nog zo nodig. -Terwijl ik dit schrijf, wordt dit bewaarheid. We worden gebeld en mama wil haar mama aan de lijn. Even wat kwijt, even een luisterend oor en raad -…

Mama … waar ben je toch?

Luk. 18:

15 En zij brachten ook de jonge kinderen bij Hem, opdat Hij die zou aanraken. En toen de discipelen dat zagen, bestraften ze hen.

16 Jezus echter riep die kleinen tot Zich en zei: Laat de kleine kinderen tot Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God.

17 Voorwaar zeg Ik u: Wie het Koninkrijk van God niet ontvangt als een kind, zal daarin beslist niet binnengaan.

Is dit niet ook een prachtige en uitermate belangrijke, zo niet de belangrijkste taak van de mama’s, (waarbij ook de oma’s vaak een belangrijke rol kunnen spelen)? Geliefde mama’s in de Heer, laat dit uw hoofddoel zijn: ‘Uw kinderen bij Hem te brengen’, ook al zijn er altijd die dit willen verhinderen. Dat hebt u ongetwijfeld al wel eens gemerkt. Als we om ons heen zien, dan merken we, dat vooral de kinderen het zwaar te verduren hebben. Zeker in de westerse landen, waartoe ook ons land behoort. Veel kinderen hebben geen natuurlijke ouders meer of slechts de helft vanwege de ‘ontrouw’ in het huwelijk. Hoeveel kinderen hebben verdriet omdat zij hun natuurlijke vader en moeder zo missen. Het is hartverscheurend te zien hoe kinderen in adoptie-gezinnen geleden hebben – en nog lijden – onder de gevolgen van de ontrouw van hun ouders. Zij werden en worden daardoor van hot naar her geslingerd. Eerst naar een pleeggezin, dan naar een pleegtehuis, dan weer naar een pleeggezin en dan naar een adoptie-gezin in het gunstigste geval. Als het niet lukt in een pleeggezin, worden ze weer teruggestuurd naar een pleegtehuis en dan begin het weer opnieuw. Waar blijft voor zulke kinderen het besef van een warm huisgezin waar liefde woont? Waar blijft hun bescherming tegen alle boze invloeden? Ik noem deze dingen, omdat dit steeds meer om ons heen waargenomen wordt. De kinderen in onze tijd worden zogenaamd ‘vertrouwd gemaakt’ met een nieuw inzicht over relaties. Die kun je – als het je niet meer bevalt – ten allen tijde beëindigen om vervolgens weer aan een nieuwe relatie te beginnen, misschien wel met iemand van hetzelfde geslacht. Dit alle gaat lijnrecht in tegen de scheppingsordening van God!

God spreekt nergens in Zijn Woord over een man zal zijn ouders verlaten en zijn man aanhangen (zie o.a. Gen. 2:24). De Heer Jezus zei tegen de Farizeeën in Mattheüs 19 vers 4-6: “En Hij antwoordde en zei tegen hen: Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft, en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn, zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden”.

God heeft het zo geschapen, dat kinderen naar hun eigen ouders verlangen. Laat dan het huwelijk – mede ter wille van de kinderen – in ere blijven!!! Is dat uit de tijd? Ja!, als u bedoelt, dat dit niet strookt met de moderne opvattingen in onze tijd over het huwelijk. Maar als we naar de gedachten van God kijken en daarnaar willen luisteren, dan is dat geldig voor alle tijden. Ook vandaag.

Kijkt u maar in het volgende gedeelte uit Hebreeën 13 vers 4-6: “Laat het huwelijk bij allen in ere zijn en het huwelijksbed onbevlekt, want ontuchtplegers en overspelers zal God oordelen. Laat uw handelwijze zonder geldzucht zijn. Wees tevreden met wat u hebt, want Hij heeft Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten. Daarom zeggen wij met goede moed: De Heere is voor mij een Helper en ik zal niet vrezen. Wat zal een mens mij doen?”.

Jaren geleden sprak ik eens een echtpaar dat moeilijkheden had met elkaar. Op een dag kwam ik eens bij hen en wel op een moment dat zij beiden volledig vast zaten. Dat wist ik overigens helemaal niet. Hij was een nette man die op zijn jonge leeftijd al ouderling was in de kerk. Zij leek altijd een heel lieve moeder en was heel vriendelijk. Toch ging het niet goed. Toen kwamen we met elkaar in gesprek en vroegen zij om raad. Ik vroeg hen beiden of zij de Heer Jezus kenden en Hem toebehoorden. Het antwoord was “ja”. Vervolgens stelde ik hen voor om samen – zonder mij – op de knieën te gaan en God en elkaar hun zonden en tekortkomingen te belijden. Daarna ben ik weggegaan. Zij hebben het niet gered. Of zij ook gebeden hebben, weet ik niet meer. In ieder geval waren zij korte tijd daarna uit elkaar. De kinderen bleven bij papa in dit geval en zij vertrok na enige tijd – naar Amerika, meen ik – en had/kreeg daar een nieuwe relatie. Is dit niet verschrikkelijk dat dit onder het volk van God ook gebeurt en gebeurd is? Het huwelijk en haar belofte aan God en aan elkaar konden hen niet bij elkaar houden. Hoe verschrikkelijk voor de kinderen!!!

Lieve mama’s, laat het niet zover komen maar stel alles in het werk om het huwelijk in ere te houden. Misschien met behulp van iemand die jullie hierin en hierbij helpen kan. Ga vooral naar God uw Vader en naar de Heer Jezus, uw Heer en Heiland. Denk vooral ook aan de kinderen en niet aan uw eigen geluk en verlangens in de eerste plaats. Win uw man terug zonder woorden en betoon hem uw liefde en vooral: bidt voor hem. Betoon u een ‘deugdelijke vrouw’ die in Christus alles gevonden heeft en dit graag wil delen met haar man en kinderen.

1 Petrus 3:

1. Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden,
2. doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen.
3. Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren;
4. maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God.
5. Want zo tooiden zich voorheen ook de heilige vrouwen, die op God hoopten, en hun eigen mannen onderdanig waren;
6. zoals Sara Abraham gehoorzaamde en hem heer noemde. U bent kinderen van haar geworden, als u goeddoet en niet bevreesd bent voor enig ding dat u angst zou kunnen aanjagen.

Als u bovenstaande in acht neemt, kunt u in ieder geval op Zijn goedkeuring rekenen en zult u op Zijn zegen mogen rekenen. Ik hoop dat u begrijpt, dat ik in dit artikel alleen over mama spreek en niet over papa. Natuurlijk heeft hij ook zijn verantwoordelijkheid. Maar die is van hem en niet van u. Dat is zíjn plaats en niet de úwe. Voor het geluk van u en uw man en kinderen – dus van uw gezin – zijn deze woorden van onschatbare waarde. De Heer geven u – mama’s, maar ook oma’s – dat uw kinderen dit nooit behoeven te smeken: “Mama, waar bent u toch?”

Wat mijzelf altijd heeft bemoedigd is dat mijn moeder veel zong. Terwijl zij aan het werk was in de huishouding. (Tussen haakjes:, hier is helemaal niets mis mee; het is juist het terrein waar de Heer mama’s geplaatst heeft en haar toegerust heeft met bekwaamheden die papa niet bezit. Ik hoop dat u dit niet uit de tijd vindt. In ieder geval verbindt God hier Zijn zegen aan). Het vervulde mij altijd met blijdschap als ik mijn moeder hoorde zingen van haar Heiland. Als ik eraan terugdenk ben ik hier nog dankbaar voor. Het bracht – en brengt – een sfeer van vreugde in huis. Ondanks de tien kinderen die zij gehad heeft, waarvan er vijf jong gestorven zijn – was en is dit voor mij altijd nog een goed voorbeeld. Daarmee drukte zij haar vertrouwen in God uit, ondanks de vele moeilijkheden die ook zij gekend heeft. Ook zij heeft de 2e wereldoorlog meegemaakt, waarin zij veel verdrietige dingen meemaakte. Toch bleef zij tot op hoge leeftijd zingen. Hoe zit dat met u, mama’s en oma’s? Zegt Psalm 50 vers 23 ook niet: “Wie dank offert, zal Mij eren”? Maar dezelfde psalm zegt eerst nog: “Roep Mij aan in de dag van benauwdheid; Ik zal u eruit helpen en u zult Mij eren” (vs. 15).

Is dat niet een bemoediging, geliefde mama’s en oma’s?

En … lieve oma’s … u kunt ook nog heel veel betekenen voor uw kinderen en uw kleinkinderen. Geef heel veel liefde en energie en tijd aan hen. Daar zult u ook zelf heel veel vreugde in beleven. Bovenal … heb ook uw aandeel in het brengen van de kleinkinderen naar de Heiland. Allereerst in gebed en daarbij mogelijk ook in de praktijk. Kleinkinderen vinden het fijn om bij u te logeren bijvoorbeeld en zo tussendoor kunt u hen ook iets laten zien en horen van de Heer Jezus. Is dat niet fijn? De Heer zegene u ook daarin. Dan bent u ook een “goede (groot)moeder”.

Tot slot:

Is mama de beste?

Dat zal zijzelf niet zeggen. Als zij een goede moeder kan zijn, dan heeft zij dat te danken aan Hem, die haar daarvoor de genade en kracht gaf. En … zij zal ongetwijfeld haar eigen zwakheden en tekortkomingen ook kennen. Maar zij kan wel voor het gevoel van haar kind “de beste mama” zijn.

Er is zeker nog veel meer te zeggen maar deze dingen kwamen in mijn hart en geef ik u door.

Deze overdenking kwam bij mij op aan aanleiding van MOEDERDAG.

Geplaatst in: Gezin
© Frisse Wateren, FW