Ambitie

Hebt u ooit echt dorst gehad en het gevoel gehad, dat u veel moest drinken? Wel, wat zou uw keus zijn? Een goede kop (of beker) van de beste Engelse thee, goed bereid en heet – heel verfrissend! Of misschien zou uw keus een lange teug van uw lievelingsdrankje zijn, goed gekoeld in de koelkast. David voelde zoiets toen hij zich verborg (2 Samuël 23:15). Maar belangrijker is, datgene waar de Heer naar kijkt in de laatste gemeente in Openbaring 3, Laodicéa. En wat krijgt Hij? Een lauwe drank, heet noch koud, en Hij wil het uit Zijn mond spuwen. Vies hè, nietwaar? Laten wij eens kijken naar een remedie voor deze toestand

De apostel Paulus gebruikt het woord “ambitie” drie keer in zijn brieven. Hier zijn de Schriftverwijzingen:

1. “… rustig te zijn en uw eigen zaken te behartigen” (1 Thessalonika 4:11). Onze zaken, onnodig om te zeggen, hebben de hulp van de interesse van de Heer nodig.
2. Daarom stellen wij er ook een eer in, hetzij inwonend, hetzij uitwonend, Hem welbehagelijk te zijn” (2 Korinthe 5:9).
3. “… en er een eer in heb gesteld het evangelie te verkondigen daar waar Christus nog niet genoemd was” (Romeinen 15:20).

J.N. Darby’s vertaling van onderstaande woorden zijn:

1. Zoek ernstig;
2. ijverig;
3. gericht.

Dit zijn alternatieven vertalingen van hetzelfde Griekse woord.

Denk nu eens na over het resultaat van twee levens die leven vanuit tegenovergestelde aangedreven krachten.

De een was Saulus, een jonge man (Handelingen 7:58), die getuige was van het triomferend martelaarschap van Stefanus, een moment dat een duidelijk een diepe stempel zette op hem zette. Zijn hele levensloop werd compleet veranderd. Je kunt over zijn nieuwe ambities lezen. In waarheid kon hij zeggen: “Jazeker, ik acht ook alles schade te zijn om de uitnemendheid van de kennis van Christus Jezus, mijn Heer” (Filippi 3:8). Hetzelfde gebeurde ook met de Schotse reformator John Knox; hij getuigde en werd hevig aangevallen door de lijdensweg van George Wishart in St. Andrews (op de brandstapel verbrand in 1546). En wat een invloed had Knox in Schotland; helaas compleet vergeten vandaag de dag.

De ander was koning Saul, de eerste koning van Israël; gegeven aan de kinderen van Israël toen zij het gebod van God verwierpen onder Samuël (1 Samuël 8:5). Zij wensten een koning om over hen te regeren – “gelijk al de volken”. Wat een normverlaging! En de HEERE gaf hen koning Saul.

Kijk nu eens naar het EINDE van deze twee mensen:

PAULUS – Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop geëindigd, ik heb het geloof behouden. Overigens is voor mij de kroon van de gerechtigheid weggelegd, die de Heer, de rechtvaardige Rechter, mij in die dag zal geven; en niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad” (2 Timotheüs 4:7-8).

SAUL – “… ik heb dwaas gedaan, en ik heb zeer grotelijks gedwaald” (1 Samuël 26:21).

Onze geliefde Heer betaalt een goed loon:

• 10 steden – Lukas 19:17
• 5 steden – Lukas 19:19
• Veel dingen – Mattheüs 25:21, 23

En veel meer, waarover we nu niet in bijzonderheden kunnen treden.

Alhoewel we de beloning van een goede keus hebben benadrukt, we zouden tekort schieten in onze plicht als we niet ook waarschuwden voor de ernstige consekwenties van een verkeerde keus. Het Woord van God zegt: “Als nu iemand op dit fundament bouwt” (dat is onze Heer Jezus Christus) dat betekent, wanneer je bekeerd bent; als je bouwt “hout, hooi, stro”, als je je tijd verspilt met verkeerd onderwijs en met je eigen genoegens, zal het in vuur geopenbaard worden, en wanneer het werk wordt verteert, zullen wij beiden, jij en ik schade lijden. Wij zullen behouden worden “maar zó als door vuur heen” (1 Korinthe 3:12-15).

De Heer schenke goedgunstigheid dat je de zaak zorgvuldig en het resultaat overweegt, en ook de juiste keus maakt! De Heer zegene jullie allen.

D.W. Paterson, © Toward the mark

Geplaatst in: Geloof, Maatschappij
© Frisse Wateren, FW