Bijbelgedeelte: Lukas 4 vers 18-22
Profeten gezocht!
“Jaagt … maar vooral, dat u mag profeteren” (1 Kor. 14:1).
Of de Zoon van God nu predikte voor de menigte of sprak met individuele mensen, het was allemaal onder leiding van de Geest. In de synagoge in Nazareth profeteerde Hij door precies het juiste woord voor het moment voor de harten van de toehoorders te plaatsen. De aanwezigen verwonderden zich over de woorden van genade die uit Zijn mond kwamen (verg. Luk. 4:18-22).
Maar Zijn profeteren bestond niet alleen uit woorden van bemoediging, maar dikwijls ook uit woorden van vermaning. Nadat de toestand van de harten van de toehoorders in de synagoge was geopenbaard, zei Hij: “Maar in waarheid zeg Ik u, dat er in de dagen van Elia in Israël vele weduwen waren, toen de hemel drie jaar en zes maanden gesloten was, zodat er een grote hongersnood over het gehele land kwam; en tot geen van hen werd Elia gezonden dan tot Sarepta in de streek van Sidon, tot een vrouw, een weduwe” (Luk. 4:25,26). Door deze profetie plaatste Hij de Joden in het licht van God, waarop zij, vervuld met toorn, Hem de stad uitwierpen om Hem van de steilte af te werpen.
Zijn woorden waren geest en leven – altijd in genade, maar ook gekruid met zout. Hij was niet bang om onder leiding van de Geest de waarheid te verkondigen en die op de gewetens te leggen, want Hij was vrij van mensenvrees. Omdat hij op God vertrouwde, werd hij door Hem in veiligheid gebracht (verg. Luk. 4:29,30; Spr. 29:25).
Hoe is het vandaag voor ons? Geleid worden door de Geest en profeteren zijn dingen die elke dag kunnen gebeuren en niet beperkt zijn tot speciale bijeenkomsten of tijden. Wie in het dagelijks leven niet leert zich door de Geest te laten leiden, zal wel niet plotseling met een druk op de knop er op kunnen rekenen geleid te worden in de bijeenkomsten van de gemeente of bij publieke diensten.
Paulus schrijft: “Blust de Geest niet uit. Veracht [de] profetieën niet, maar beproeft alles, behoudt het goede” (1 Thess. 5:19-21). Wij blussen het werk van de Geest in de samenkomsten uit, wanneer wij bijvoorbeeld niet rustig wachten op de Heer en de leiding van de Geest, maar in plaats daarvan ruimte geven aan eigen wil! Hoe vaak gebeurt het niet dat iemand snel opspringt uit angst dat iemand anders hem voor zal zijn. Of hoe vaak gebeurt het niet dat iemand alleen maar predikt omdat hij een stilte van vijf of tien minuten niet kan verdragen.
Iemand zei zeer treffend met betrekking tot de bediening van profetie: <<Gisteren was onwetendheid de overheersende zonde, en daarom waren leraars nodig. Vandaag de dag hebben wij vaak te maken met de afstomping van het geweten – daarvoor is de stem van een profeet nodig … Een waarheid aangrijpen en door de waarheid gegrepen te zijn, zijn twee heel verschillende dingen. Moeten wij niet tot God roepen om ware profeten, mannen van godvruchtige wandel, begaafd om ernstig en krachtig te spreken, zonder acht te slaan op hun eigen reputatie? … Laat niemand zeggen dat liefde de uitoefening van zo’n gave verbiedt. Liefde vraagt erom.>>
Bidt u om profetie? Beijvert u zich om te mogen profeteren? Bent u bereid om veracht en afgewezen te worden door medegelovigen als u voelt, dat de Geest u leidt om openlijk misstanden bij naam te noemen?
Jan Philip Svetlik; © www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 02.06.2018.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW