“De tollenaar … sloeg zich op de borst en zei: O God, wees mij, de zondaar, genadig! … deze ging gerechtvaardigd terug naar zijn huis; want ieder die zichzelf verhoogt, zal worden vernederd, maar wie zichzelf vernederd zal worden verhoogd.”
Een succesvolle industrieel schreef ooit:
<<Voor alles wat we verdienen aan ijverige activiteit, verliezen we iets anders. Voor alles in het leven moeten we op de één of andere manier betalen. De één betaalt voor zijn succes met die beruchte maagzweren, de ander verliest zijn moreel, een derde offert de liefde en het vertrouwen van zijn kinderen op als prijs voor zijn succes.
In mijn eigen geval was mijn verlies nog verraderlijker en gevaarlijker, omdat ik het pas merkte toen het weg was: Ik verloor mijn relatie met God! Eigenlijk had ik altijd het gevoel, dat ik een goed figuur sloeg bij God: Ik pleegde geen overspel, noch stal ik, ik nam tijd voor mijn vrouw, was goed voor de buren en doneerde gul voor hongersnoodhulp. Maar ik voelde, dat het zo niet verder kon. Mijn zelfbeschikking en eigengerechtigheid waren de ergste vorm van onverschilligheid voor God. Uiteindelijk besefte ik dat en besloot ik het probleem op te lossen.>>
Deze zakenman beschreef vervolgens hoe hij hierover huilde. Hij verzamelde gegevens over God en las boeken over theologie en religieuze filosofie, maar dat hielp niet. Hij raakte des te meer in de war, totdat hij op een dag in de Bijbel de oplossing voor zijn probleem tegenkwam: Jezus Christus wilde zijn Verlosser zijn. Hij realiseerde zich, dat God niet zijn prestaties wilde, maar zijn vertrouwen, vertrouwen in Zijn genade en Zijn beloften. Daarna veranderde alles.
© The Good Seed
Geplaatst in: Christendom, Evangelie, Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW