“Alle tollenaars en zondaars nu kwamen telkens naar Hem toe om Hem te horen. En de farizeeën en de schriftgeleerden mopperden en zeiden: “Deze ontvangt zondaars en eet met hen.”
10 juni 2025
Er zit een stille schoonheid in dit vers – zondaars werden naar Jezus toegetrokken. Niet degenen met een religieuze reputatie of moreel vertrouwen, maar de verschoppelingen en zij die openlijk zondigden. Waarom? Omdat ze in Hem iets zagen wat ze elders niet hadden gezien: genade die zich neerbuigt en liefde die niet terugdeinst voor de smet van de zonde.
De mens is niet alleen onvolmaakt – hij is verloren, totaal geruïneerd en niet in staat om zichzelf te herstellen. En toch is het in die toestand, dat God hem zoekt. Lukas 15, met zijn drie gelijkenissen (het verloren schaap, de verloren munt en de verloren zoon), gaat niet in de eerste plaats over de zondaar die God vindt – het gaat over God die de zondaar zoekt.
Een ander principe, dat we leren is dat genade ons ontmoet waar wij zijn, maar ons daar nooit achterlaat. Deze zondaars kwamen dichterbij, niet om te redetwisten, maar om Hem te horen – omdat Zijn woorden de geur van de hemel en de tederheid van Goddelijk mededogen droegen.
De Farizeeën mopperden, maar Jezus was verheugd. Terwijl zij trots waren op hun ingebeelde gerechtigheid, verheugde Hij zich over degene die zijn ondergang toegaf en eenvoudigweg naderbij kwam. In Christus zien we het hart van de Vader onthuld – niet afgestoten door de zonde, maar bewogen om te zoeken, te redden en zich te verheugen als het verlorene is gevonden.
Anker voor vandaag:
Diskwalificeer jezelf niet om tot Jezus te komen. Hij verwelkomt mensen die weten, dat ze onwaardig zijn. Zijn hart staat nog steeds open. Zijn stem roept nog steeds. Kom dichterbij om naar Hem te luisteren en je zult geen afwijzing vinden, maar genade die het verlorene zoekt en redt.
© Anchors For Life
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW