“U groet ook Epafras, die [één] van u is, een slaaf van Christus <Jezus>, die altijd voor u strijdt in de gebeden …”.
Een man of vrouw van gebed!
Hoe mooi en gezegend zou het zijn wanneer in onze dagen meer kinderen van God zouden lijken op Epafras. Wij danken de Heer dat Hij aan Zijn gemeente evangelisten, herders en leraars gegeven heeft. Deze zijn nodig tot opbouwing, versterking, lering en vermaning van de heiligen en geliefden. De evangelisten verkondigen aan hen die nog verloren zijn de blijde boodschap opdat daardoor nog velen gered kunnen worden.
Maar hoe nodig zijn de mannen en vrouwen van gebed die de gelovigen en ongelovigen met hun gebed omringen. Zonder gebed is geen zegen te verwachten. Een man of vrouw zonder gebed is iemand zonder kracht, een prediker zonder gebed is een prediker zonder zegen. Een schrijver zonder gebed zal onvruchtbare geschriften voortbrengen en een herder zonder gebed zal de schapen weinig voedsel kunnen aanbieden en zal ook niet tot hun zegen kunnen hoeden.
Epafras bad voor allen, in het bijzonder voor de Kolossers om wie hij zich veel moeite getroost had, evenals hen die te Laodicéa en te Hiërápolis zijn (vs. 13). Zijn medegevoel dreef hem tot gebed en door zijn gebeden was hij in staat nog meer aan hen te denken en voor hen naar de troon van de genade te gaan. Hoe meer gelovigen en ongelovigen ons ter harte gaan, des te meer zullen we voor hen bidden.
Welk een vreugde wanneer we zien hoe de Heer verhoort. Zij het dat ongelovigen gered worden of kinderen van God groeien in het geloof of bewaard blijven. “Het krachtig gebed van een rechtvaardige vermag veel” (Jak. 5:16).
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW