“De gestorvene (Lazarus) kwam naar buiten, zijn voeten en zijn handen gebonden met grafdoeken, en zijn gezicht was met een zweetdoek omwikkeld. Jezus zei tegen hen: Maakt hem los en laat hem heengaan.”
Christus, de Overwinnaar over de dood (3)
Lazarus was al vier dagen gestorven. De ontbinding was al ingetreden. Toch riep de Heer met krachtige stem: “Lazarus, kom naar buiten!” en het wonder gebeurde. De gestorvene verliet het graf in de kracht van het nieuwe leven, dat hem geschonken was. En de Heer zei tegen de omstanders, dat ze hem moesten losmaken en laten heengaan. De grafdoeken mochten zijn bewegingsvrijheid niet langer in de weg staan.
Evenzo hebben zij die door Jezus Christus uit de geestelijke dood naar het eeuwige leven zijn gebracht, vaak gewoonten, ideeën en neigingen uit het verleden. Omdat het geloofsleven een leerproces is, is het belangrijk, dat zij christenen met ervaring om zich heen hebben, die begrip kunnen tonen en hen kunnen helpen om zulke “grafkleren” af te werpen. Ze moeten leren wat echte christelijke vrijheid is en met vaste tred wandelen door geloof.
Bij een latere gelegenheid lezen we opnieuw over Lazarus met zijn twee zusters, Maria en Martha. Ze waren allen bij dat gedenkwaardige avondmaal in Bethanië waar Martha diende. De lieflijke geur van aanbidding vulde het huis door middel van de balsem die Maria over de voeten van Jezus goot. Van Lazarus wordt eenvoudig gezegd, dat hij “aanlag” met Jezus. Hij is een levende illustratie van gemeenschap, die niet gescheiden kan worden van aanbidding en christelijke dienstbaarheid.
(Slot)
© The Good Seed
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW