Jesaja 59:1 en 2

Dit betekenisvolle Woord van God tot Zijn volk Israël kan men zeker ook op gelovigen van deze tijd toepassen. Ook onze zonden onderbreken de praktische verbinding met God, ook al wordt onze eeuwige behoudenis daardoor niet aangetast. Zij is immers een genade-gave van God. Maar God neemt de misstappen van Zijn kinderen heel serieus. Hij ziet er niet gewoon overheen, veeleer wil Hij dat zij ze aan Hem belijden, zodat Hij ze kan vergeven. Vergeving is zeker geen onderwerp waar men slechts één keer over spreekt. Het is een ‘algemeen onderwerp’ van God, omdat we nog kunnen zondigen.

Zonden die wij niet belijden, binden ons, maar Gods vergeving maakt vrij! Niet geoordeelde schuld verlamt niet alleen onze geest en onze ziel, brengt ons niet alleen droefheid en onrust, maar kan zelfs gevolgen voor ons lichaam hebben.

Wij vinden dat in Psalm 32:3: “Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd”. Ook is er geen geestelijke groei op de basis van niet vergeven schuld.

Een belijdenis voor God is makkelijk en toch tegelijk moeilijk. En de vraag om vergeving aan mensen, als het nodig is, niet minder. Maar dit alleen is de weg tot bevrijding, er is geen andere. Als wij Gods nabijheid dan weer willen beleven – en hoe wonderbaar is zij! -, als wij wensen dat Hij ons weer verhoort, laten wij dan de oude dingen voor Hem met name noemen. Hij is nog altijd getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven (1 Johannes 1:9).

Kracht van God komt uit het bewustzijn van de genade (2 Tim. 2:1). Hoe gemakkelijk kunnen wij dat vergeten!

Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW