“Zie de volken worden beschouwd als een druppel aan een emmer, als een stofje op de weegschaal” (Jes. 40:15).
Eenzaam en onbetekenend
De Namib-woestijn wordt gezien als de oudste woestijn ter wereld. De ca. 200 kilometer brede zandwoestijn strekt zich uit van noord naar zuid langs de Atlantische kust van Namibiƫ over een lengte van ca. 2000 kilometer, vanaf Angola in het noorden tot de Oranjerivier in het zuiden. De Namib-woestijn is onderdeel van het Namib-Naukluft National Park dat het grootste wildpark van Afrika is. In het midden van de woestijn bevindt zich Sossusvlei, een schilderachtige vallei waar heel soms water staat. Samen met het naastgelegen Dodevlei is Sossusvlei een van de grote toeristische trekpleisters van het land. Langs de kust ligt een zandzee die vanaf 2013 als werelderfgoed beschouwd wordt1. Het is een van de droogste gebieden van de aarde. Toch is het een fascinerend landschap, en verandert voortdurend in haar verschijning. De wind stapelt lagen van zand op in de gigantische duinen, steeds nieuwe formaties makende die, afhankelijk van de stand van de zon, in indrukwekkende kleuren en vormen verschijnen.
Steeds meer toeristen zoeken de eenzaamheid en de rust van de woestijn om te mediteren. Het rollen van de zandkorrels tijdens de wandeling door de machtige duinen zal menigeen doen beseffen hoe klein en onbeduidend hij is in de drukte van het dagelijks leven.
Eenzaam en onbetekenend – dat is hoe veel mensen zich voelen in een tijd waarin het individu en zijn lot meer en meer naar de achtergrond worden geduwd. Maar dan zegt ons vers, dat hele naties slechts “kleine stofjes” in Gods ogen zijn. God wil dat we diep onder de indruk komen van Zijn grootheid en macht, zodat wij Zijn rechten als de Schepper erkennen en Hem eren.
Aan de andere kant is niemand van ons zonder waarde of onbetekenend voor God. Hij heeft ons geschapen volgens Zijn plan als onmiskenbare individuen. In Zijn leven hier op aarde toonde de Heer Jezus hoe God belangstelling heeft in het individu. Dit wordt overduidelijk in de verlossing die God iedereen biedt door Hem. Paulus was uitermate overweldigd door Gods liefde in Jezus Christus, toen hij schreef: “de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven” (Gal. 2:20).
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW