“Voorwaar, Ik zeg u1: alles wat u zult binden op de aarde, zal gebonden zijn in [de] hemel; en alles wat u ontbinden zult op de aarde, zal in [de] hemel ontbonden zijn” (Matth. 18:18).
Een korte overdenking
- Als een gemeente (vergadering) heeft gehandeld, moeten de andere gemeenten handelen in overeenstemming met dit gemeentebesluit. Het is een binden “op aarde”, niet alleen op locatie A! Allereerst gaan we er altijd van uit, dat de beslissing in overeenstemming met de Schrift, dat wil zeggen in de naam van de Heer, is genomen, hoe gebrekkig wij mensen ook zijn. Als we er niet vanuit gaan, dat een gemeente “in de naam van de Heer vergaderd is” en zo ook handelt, zouden we er helemaal geen praktische gemeenschap mee kunnen hebben. Want dat is de voorwaarde ervoor, dat men “als gemeente” (1 Kor. 11:18) samenkomt.
- We mogen niet vergeten, dat wanneer gemeente A gehandeld heeft, daarmee de wereldwijde gemeente gehandeld heeft. Anders zou gemeente A niet de vertegenwoordiging van de wereldwijde gemeente zijn – er zouden dan meerdere gemeenten zijn. Maar: “Er is één lichaam” (Ef. 4:4). Want de gemeente in A is niets anders dan de wereldwijde gemeente, alleen is zij beperkt tot de plaats A. In zoverre is ook geen beslissing “te erkennen” – nee, de wereldwijde gemeente en daarmee ook ieder afzonderlijke (ook “de eigen”!) plaatselijke gemeente heeft al gehandeld, wanneer de gemeente in A heeft gehandeld.
- We moeten altijd onthouden, dat een gemeentebesluit zelfs in de hemel gevolgen heeft2.
- Wanneer het voor andere gemeenten duidelijk wordt, dat met bepaalde gezichtspunten geen rekening is gehouden, zullen zij met de desbetreffende lokale gemeente een gesprek voeren. Vaak weten ze bij lange na niet alles over het specifieke geval of zijn ze eenzijdig geïnformeerd. Daarom moet men bij twijfelgevallen altijd heel voorzichtig zijn.
- Als werkelijk blijkt, dat er een verkeerde beslissing is genomen, moet deze kwestie op het geweten van de handelende plaatselijke gemeente gelegd worden, zodat deze haar beslissing kan corrigeren. Ze heeft autoriteit in haar plaats – en zij alleen. Alleen zij kan een verkeerde beslissing, als die echt bestaat, terugnemen.3
- Als deze gemeente wordt gecorrigeerd, dan is ook de nieuwe beslissing opnieuw bindend voor alle andere. Want de gemeente heeft gehandeld. Laten we bedenken, dat we in Mattheüs 18 de verantwoordelijkheid van de plaatselijke gemeente voor ons hebben.
- Maar wat te doen, als die gemeente niet bereid is haar verkeerde beslissing terug te nemen? Als ze niet luistert naar bijbels gegrond bewijs van broeders uit naburige gemeenten, die zich mogelijk geduldig om hen bekommerd hebben? Dan houdt zij op gemeente in bijbelse zin te zijn. Men komt daar niet meer “als gemeente” samen, omdat men Gods Woord niet meer erkent als autoriteit en maatstaf. Dan – en alleen dan – heeft haar binden en ontbinden geen autoriteit meer. Want nu is zij opgehouden met het vertonen van de wereldwijde gemeente in hun plaats. Zo lang hebben we in geduld deze autoriteit te erkennen en dienovereenkomstig te handelen.
NOOT:
1. Meervoud.
2. Gebonden in de hemel.
1. Meervoud.
2. Gebonden in de hemel.
NOOT VERTALER:
3. Opnieuw is het goed te noemen: “Als tucht zo extreem is geweest dat het gefaald heeft om zich aanvaardbaar te maken voor het geweten van heiligen elders, kan de plaatselijke vergadering zich afvragen of ze geen fout hebben gemaakt. In dat geval moeten ze de gemeenschap uitnodigen en het onderzoek van hun broeders van elders, die misschien een oefening hebben over wat ze hebben gedaan. Als we ons ervan bewust zijn dat we voor de Heer hebben gehandeld, kunnen we erop vertrouwen dat onze broeders, in wiens geestelijke integriteit we geloven, bij kennisneming van de feiten, tot dezelfde conclusie komen als wijzelf. We zullen ook, met die dienstbare houding die gepaard gaat met ware overtuiging, verdere advies vragen en gemeenschap zoeken van degenen die evenzeer met onszelf verbonden zijn door onze daad van tucht. “Helaas, hoe veel van de scheuringen uit het verleden zijn het gevolg van het niet herkennen van het principe waarover we zojuist hebben gesproken! Extreme handelingen van tucht zijn het volk van God op zo’n manier opgedrongen dat het hen niet was toegestaan de rechtvaardigheid van die daden in twijfel te trekken, maar verplicht waren om voor hen te buigen of zich terug te trekken uit gemeenschap met de vergadering die de tucht uitoefende” (S. Ridout).
3. Opnieuw is het goed te noemen: “Als tucht zo extreem is geweest dat het gefaald heeft om zich aanvaardbaar te maken voor het geweten van heiligen elders, kan de plaatselijke vergadering zich afvragen of ze geen fout hebben gemaakt. In dat geval moeten ze de gemeenschap uitnodigen en het onderzoek van hun broeders van elders, die misschien een oefening hebben over wat ze hebben gedaan. Als we ons ervan bewust zijn dat we voor de Heer hebben gehandeld, kunnen we erop vertrouwen dat onze broeders, in wiens geestelijke integriteit we geloven, bij kennisneming van de feiten, tot dezelfde conclusie komen als wijzelf. We zullen ook, met die dienstbare houding die gepaard gaat met ware overtuiging, verdere advies vragen en gemeenschap zoeken van degenen die evenzeer met onszelf verbonden zijn door onze daad van tucht. “Helaas, hoe veel van de scheuringen uit het verleden zijn het gevolg van het niet herkennen van het principe waarover we zojuist hebben gesproken! Extreme handelingen van tucht zijn het volk van God op zo’n manier opgedrongen dat het hen niet was toegestaan de rechtvaardigheid van die daden in twijfel te trekken, maar verplicht waren om voor hen te buigen of zich terug te trekken uit gemeenschap met de vergadering die de tucht uitoefende” (S. Ridout).
Manuel Seibel; © www.bibelpraxis.de
01.06.2019.
Toevoeging van de vertaler:<<Het proces dat we in deze studie hebben gevolgd, sluit het concept van de onderlinge afhankelijkheid van lokale vergaderingen (gemeenten) niet uit. Het was geen eenzijdige maar een tweerichtingsprocedure, zoals kan worden afgeleid uit Handelingen 15 en daar kunnen lessen uit worden getrokken. Ten eerste zal de plaatselijke gemeente (Jeruzalem) proberen om een beslissing te nemen, zoveel mogelijk het geweten van de broeders ter plaatse tevreden te stellen. Een dergelijke beslissing van de lokale vergadering, binnen de reikwijdte van haar lokale verantwoordelijkheid, wordt dan a priori erkend door de andere lokale vergaderingen (Antiochië, vergaderingen in Syrië en Cilicië). Als het een beslissing is die buiten het bereik van haar strikt lokale verantwoordelijkheid valt, erkent de lokale vergadering het feit dat andere lokale vergaderingen betrokken zijn en raadpleegt deze bij het besluitvormingsproces. Het tracht zoveel mogelijk het geweten van de broeders van de andere plaatselijke gemeenten te bevredigen, zoals in Gods aanwezigheid.>>Alfred Bouter https://aeblibrary.blob.core.windows.net/documents/da1012.pdf noot 11 blz 8
Geplaatst in: Christendom, Gemeente
© Frisse Wateren, FW