19 jaar geleden

Hebreeën 12:11

Zijn doen is steeds gezegend

Een echtpaar dat voor Gods Woord en Zijn heerlijk evangelie maar weinig interesse toonde, verloor plotseling hun enige kind, een baby, door de dood. Dezelfde avond nog werden ze bezocht door de oude predikant die de toespraak aan het graf zou houden. Geheel ontroostbaar spraken ze hun teleurstelling uit over de wegen van God en ze wilden er niets van horen dat al Zijn wegen wegen van zegen zouden zijn. "Dat kan toch geen God van liefde zijn!", klaagde de jonge vader bitter.

Aan het graf wees de predikant aan de hand van meerdere Schriftplaatsen er nog eens duidelijk op, dat het altijd wegen van zegen zijn die God met ons gaat, ook als deze ons hard en onbegrijpelijk schijnen. "Zijn doen is steeds gezegend", benadrukte hij een paar keer. Maar de oude dienaar van God had de indruk dat zijn woorden nauwelijks overkwamen.

Tenslotte sprak hij de rouwenden nog een keer heel persoonlijk en in alle liefde toe: U wilt van mij weten waarom God jullie kleine zoon tot Zich genomen heeft? Nu dan, Hij wil uit jullie familie ook iemand in de hemel hebben. Daartoe wil ik u graag een gelijkenis vertellen: Er was een herder die in zijn nieuwe schaapskooi goed voer op een hoop gelegd had. Hij zette de deur van de stal wijd open, maar de schapen wilden niet naar binnen gaan; hij dreef ze lang op het erf voort, maar steeds weer schrokken ze terug voor de geopende deur. Toen nam hij een lam van de kudde en droeg het vooruit, en zie, de andere schapen liepen achter hem aan!

De Goede Herder is Christus, de geopende stal de hemel, het lam: jullie kind! Jullie hebben ouderliefde, loop Hem dan achterna! De Heer Jezus draagt soms de lammetjes vooruit, opdat de ouden zullen nalopen.