“… hoe ik … u te verkondigen en te leren in het openbaar en in de huizen … de bekering tot God en het geloof in onze Heer Jezus betuigde.”
Bekering: een verandering van het hart
In het evangelie van Markus waren de eerste woorden van de Heer Jezus een oproep tot bekering: “Bekeert u en gelooft in het evangelie” (Mark. 1:15). Ook de eerste christenen riepen op tot bekering (zie de bovenstaande verzen). Maar wat is bekering precies en waarom hecht de Bijbel er zoveel belang aan?
Laten we vanaf het begin duidelijk stellen, dat bekering geen zelf aangebrachte straf is om iemands fouten goed te maken. Het is ook geen wroeging of smartelijke boetedoening. Het is niet louter droefheid of spijt, hoewel deze wel een rol spelen. Het is vol hoop terugkeren naar de God Die rechtvaardig is en bereid om te redden, en die ons oproept om ons naar Hem om te keren (verg. Jes. 45:22).
Als ik de Bijbel lees en de boodschap ervan geloof, is het alsof een krachtige schijnwerper mijn geweten verlicht en me laat zien wat ik werkelijk ben. Net als de jonge profeet Jesaja besef ik, dat ik verloren ben (verg. hfdst. 6:5). De werking van mijn geweten en de aanvaarding van het oordeel van God brengt bekering teweeg. Het is het oordeel, dat ik in de tegenwoordigheid van God vel over mijn gedrag en daden in het verleden.
De goedertierenheid van God brengt mij tot bekering (verg. Rom. 2:4). Het zorgt ervoor dat ik rechtsomkeer maak. In plaats van mijn eigen wil te volgen, besluit ik Gods wil te doen en in praktijk te brengen wat de Bijbel zegt. In de ogen van God is bekering het resultaat van geloof in het goede nieuws van Zijn vergevingsgezindheid.
© The Good Seed
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW