Exodus 15:
vers 23: “Toen kwamen zij bij Mara. Zij konden echter het water uit Mara niet drinken, want het was bitter …;
vers 25: Hij riep tot de HEERE, en de HEERE wees hem een stuk hout. Dat wierp hij in het water. Toen werd het water zoet …”.
Hebreeën 2 vers 9: “… opdat Hij door [de] genade van God voor alles1 [de] dood smaakte”.
Het kruis verandert de bitterheid in zoetheid
Mara is slechts een beeld van deze wereld als een wilde woestijn met zijn bittere wateren, onder de vloek vanwege de zonden van mensen. “Want het loon van de zonde is de dood” (Rom. 6:23). De dood wordt afgebeeld door de bittere wateren. Wat is dan de oplossing?
“De HEERE wees hem een stuk hout”. Het hout werd Mozes getoond door te roepen tot God. Zonder Gods vriendelijke tussenkomst, kon Mozes het hout niet zien. Het hout herinnert ons aan Christus als hier in vlees gekomen om de wil van God en om het kruis. Evenzo, indien de Heer ons Zijn kruis niet laat zien, zullen we nooit de diepgaande betekenis ervan zien. Pas dan kunnen we echt zien wie onze gezegende Heer is. Moge de Heer ons Zijn kruis laten zien. Mogen wij, door Zijn kruis, Hem beschouwen als nooit tevoren.
De genezing van de bittere wateren was afhankelijk van het hout dat in die wateren werd gegoten. Hij werd gewelddadig en genadeloos in de plaats van de dood “geworpen”, zodat aan het einde zoetheid eruit voort zou kunnen komen. Oh, wat had Hij gedaan om zo’n ‘harde’ behandeling van God te verdienen? “…opdat Hij door [de] genade van God voor alles (of ‘ieder’) [de] dood smaakte” (Hebr. 2:9). Oh, wat een onpeilbare bitterheid heeft Hij in zijn volheid ervaren aan het kruis! Gezegende, aanbiddelijke Heer en Heiland!
F.S.W.
Uw kruis, Uw kruis! daar is het waar we zien
wie U, onze gezegende Heiland, bent;
Daar was alle liefde die in U woont
aan het werk in Uw gebroken hart.
E. Denny
© The Lord is near
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW