Bijbelgedeelten: Mattheüs 18 vers 20; 1 Korinthe 12 vers 27; 1 Korinthe 10 vers 17.
In dit artikel willen we enkele dingen belichten die de Schrift te zeggen heeft over de plaatselijke gemeente.
Het wezen van de plaatselijke gemeente
De plaatselijke gemeente omvat alle ware gelovigen op één plaats, onafhankelijk ervan, of en bij welke groep ze zich aangesloten hebben.
De plaatselijke gemeente is niets anders dan de wereldwijde gemeente die op één plaats wordt gepresenteerd. “U bent [het] lichaam van Christus”, schreef de apostel Paulus aan de Korinthiërs (1 Kor. 12:27). Dus de gelovigen in Korinthe waren de vertegenwoordiging van de gemeente op één plaats. Ze waren niet het lichaam van Christus – anders zouden er veel lichamen moeten zijn, wat natuurlijk volkomen onmogelijk is. De gemeente in haar plaatselijke karakter is enkel een noodzaak, die voortvloeit uit de ruimtelijke beperking. De plaatselijke gemeente heeft geen eigen identiteit, ze maakt slechts deel uit van de ene wereldwijde gemeente, die bestaat uit alle ware gelovigen.
De grondslag van het plaatselijk samenkomen
Wanneer de plaatselijke gemeente bijeenkomt, dan doet zij dat op de grondslag, dat er maar één lichaam is. Wanneer het brood wordt gebroken, wordt de wereldwijde eenheid van de gemeente op een concrete plaats betuigd (1 Kor. 10:17).
Helaas hebben zich de gelovigen verdeeld in vele groepen en menselijke organisaties. Een groep op zichzelf is in tegenspraak met het feit, dat er maar één gemeente is, die uit alle ware gelovigen bestaat (Ef. 4:3). Maar degenen die het Woord van God willen volgen, kunnen op basis van het ene lichaam nog steeds andere gelovigen op één plaats ontmoeten.
Het Middelpunt van het plaatselijk samenkomen
Waar twee of drie op één plaats samenkomen, daar is de Heer Jezus in het midden (Matth. 18:20). Hij heeft het gezag over degenen, die als gemeente samenkomen. Om dit te ervaren, zijn “al” of “nog steeds” twee of drie leden van het lichaam van Christus voldoende. Wanneer Mattheüs op deze plaats zeker niet spreekt over het verval binnen het christendom, is dit kleine aantal een grote troost, vooral voor onze dagen, wanneer misschien maar heel weinigen op één plaats willen samenkomen op de grondslag van de ene gemeente.
Het gezag van de plaatselijke gemeente
De plaatselijke gemeente kan binden en ontbinden (Matth. 18:20). Zij kan personen in haar midden opnemen, maar zij kan ook personen uit haar midden wegdoen (verg. 1 Kor. 5). Omdat de plaatselijke gemeente handelt op de grondslag van het éne lichaam, moet ze een wereldwijde erkenning vinden (let op de term “op aarde” die in de verzen 18 en 19 drie keer wordt gebruikt). De Heer spreekt hierover duidelijk in Mattheüs 18. Het gezag van de plaatselijke gemeente is gebaseerd op de tegenwoordigheid van de Heer Jezus in hun midden.
Het bestuur van de plaatselijke gemeente
De Heer zorgt voor Zijn gemeente. Hiervoor gaf Hij gaven aan de wereldwijde gemeente (Ef. 4) en heeft Hij de individuele leden door de Geest met gaven uitgerust. Dit geldt natuurlijk ook voor een plaatselijke gemeente.
Maar speciaal voor het welzijn van de plaatselijke gemeente heeft de Heer twee belangrijke bedieningen gegeven: dat is de bediening van opzieners door de oudsten en de diaconale bediening door de dienaars (Fil. 1:1).
Er zouden meerdere broeders op één plaats moeten zijn die zich grote zorgen maken om het geestelijk welzijn van de gemeente, en er zouden er moeten zijn, die zich met uiterlijke zaken bezighouden. De aanstelling van oudsten door apostelen of hun bevoegde vertegenwoordigers (Tit. 1:5), en de apostolische handoplegging bij de diakenen (Hand. 6) bestaat tegenwoordig niet meer. Aangezien deze officiële aanstelling ontbreekt, kunnen taken en bevoegdheden tegenwoordig niet zo duidelijk aan een specifieke persoon worden toegewezen. Maar het is belangrijk, dat deze twee bedieningen worden gezien en uitgevoerd in een plaatselijke gemeente.
Gerrid Setzer; © www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 09.06.2017.
Geplaatst in: Gemeente
© Frisse Wateren, FW