2 Samuël 23:20

Aan het eind van de geschiedenis van David laat het Woord van God ons in een terugblik allerlei bijzonderheden zien uit het leven van de mannen die hem in de tijd van zijn verwerping trouw hadden gediend. Velen van hen hadden geen roemrijk verleden gehad. Maar nu hoorden ze bij David en hielden eraan vast dat hij de door God gezalfde koning was. De strijd aan zijn zijde liet hen tot helden worden.

Ook nu zijn allen die de Heer Jezus liefhebben, opgeroepen om de strijd van het geloof te strijden en om vastberaden vast te houden “aan Zijn heerlijkheid die geopenbaard zal worden”, waarvan zij deelgenoten zullen zijn (1 Petrus 5:1). Hoe bemoedigend dat de Geest van God ook schijnbaar geringe bijzonderheden niet over het hoofd ziet! Afdalen naar een leeuw in een kuil om hem zo van dichtbij te verslaan, daar is al moed genoeg voor nodig. Was het dan nog zo belangwekkend dat dit in de sneeuwtijd gebeurde? Ja, voor God was het zo belangrijk dat Hij het ons in Zijn Woord meedeelt. De omstandigheden die ons leven verzwaren, maar ons geloof oefenen, zijn vaak maar heel natuurlijke, alledaagse dingen, die voor heldengeschiedenissen naar menselijke smaak niets te betekenen hebben. Maar God ziet ze.

Moge dit iedere lezer bemoedigen, voor wie de dag van vandaag een “sneeuwdal” dreigt te worden, dat hij met bange zorg tegemoet ziet. “Dat deed Benaja”, zo staat er aan ‘t einde, toen de tijd van strijd voorbij en het koningschap van David voor de hele wereld bevestigd was. Zo zal ook een ieder van ons “zijn lof hebben van God” op de dag van de heerlijkheid van de Heer Jezus.

Misschien zal ook de dag van vandaag dan vermeld worden. Zou dat niet de moeite waard zijn?

Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW