17 jaar geleden

1 Samuël 15:23

Deze uitspraak schijnt misschien hard, maar het is God Die zo spreekt. Op Zijn bevel moest de profeet Samuël met deze woorden koning Saul die tegen de wil van God gehandeld had, berispen. Ook Saul vond dit oordeel behoorlijk hard en wilde na een oppervlakkig “vergeef mij toch mijn zonde” (vers 25) tot de orde van de dag overgaan. Maar God duldde hem niet meer als koning over Zijn volk Israël.

Over het algemeen zijn we geneigd voor de beoordeling van onze zonden eigen maatstaven aan te leggen. Zo spreken we dan van grote en kleine zonden en gaan daarbij aan Gods rechten voorbij. Onder grote zonden verstaan we graag alles wat afstotend en lelijk is, terwijl we de zonden van geraffineerder aard die ons gevoel voor schoonheid en moraal niet beledigen, willen indelen als kleine. Maar God ziet de achtergrond van de dingen en, zoals iemand eens treffend zei, het is in ieder geval een grote zonde, wanneer men een kleine zonde niet wil nalaten.

Dit toont ons het bijbelwoord van vandaag. God ziet het motief van ons handelen, en wanneer het onze eigenwil is die zich boven God wil verheffen, dan is het zonde. Natuurlijk is er groot verschil in de mate van schuld en het karakter van een zonde, en wanneer er grove zonden zijn waarin we nog nooit gevallen zijn, moeten we God daarvoor van harte danken. Maar het kernpunt in onze verhouding tot God is of we naar Zijn wil vragen of niet.

Voorwaarde voor een leven met God en naar Zijn wil is de nieuwe natuur. Deze wordt een mens deelachtig door oprechte erkenning van zijn schuld voor God en door geloof in de Verlosser Jezus Christus.