“Zie, Mijn Knecht, Die Ik ondersteun, Mijn Uitverkorene, in Wie Mijn ziel een welbehagen heeft; Ik heb Mijn Geest op Hem gelegd” (Jes. 42:1).
Zie, Mijn Knecht (2)
In Jesaja 40-48 sprak God tot Israël met het oog op hun afgoderij. Vanaf hun dagen in Egypte, gedurende de woestijnreis en zelfs in het beloofde land was er afgoderij in hun harten en wegen, zoals Stéfanus ernstig getuigde van de leiders van Israël (Hand. 7). Hun ontrouw en het zich afwenden van de ware en levende God, door afgoden of nagemaakte goden te dienen, stonden in schril contrast met Zijn ware dienaar, die totaal anders was. De genegenheid van Israël tot God werd door hen vervangen door zich van de Heer af te laten trekken om een veelvoud van afgoden te dienen.
Toen de Heer Jezus kwam, nam Hij de plaats van Israël als een Knecht in en volvoerde Gods plannen met betrekking tot Zijn volk. God dienend met oprechte liefde voor Hem, kwam Jezus als het ware Israël, “U bent Mijn Knecht, Israël, in Wie Ik Mij zal verheerlijken” (Jes. 49:3). Gods aardse volk Israël was een wijnstok geweest die uit Egypte (Ps. 80:9) was gebracht om vrucht te voort te brengen voor God, maar zij slaagden er helemaal niet in om dit te doen (Jes. 5:1-2). Toen kwam de Messias, de plaats van Israël innemend, om de ware Knecht te zijn, overeenkomstig de waarheid (Joh. 15:1-5).
In zijn vier bekende profetieën over deze getrouwe en verbazingwekkende Knecht, gebruikte Jesaja zeven keer het woord Knecht (42:1; 49:3,5,6; 50:10; 52:13; 53:11). Als commentaar op “Mijn Knecht” in Jesaja 52 vers 13, omschreef de Aramese Targum1 de bijbelse tekst en voegde de woorden “de Messias” toe, maar liet het na om dit te doen met hoofdstuk 53 vers 11, hoewel dit vers uiteraard ook over Hem sprak. Het is duidelijk dat alle zeven verwijzingen spreken over Jezus de Messias. Andere passages van Jesaja met het woord “knecht” spreken van de falende natie of soms van een overblijfsel onder hen. De gezegende Messias diende God met de uiterste toewijding en gaf Zichzelf toen als het Allerhoogste Offer, iets wat niemand anders ooit deed of kon doen.
NOOT VERTALER:
1. Targoem (ook gespeld Targum), meervoud Targoems (Targums) of Targoemim ( Targumim), is de algemene Joodse naam voor een vertaling van (een deel van) het Oude Testament uit het Hebreeuws (’targoem’ betekent ‘vertaling’), maar is de staande naam geworden voor de vertaling in het Aramees. {Christipedia.nl}
Wordt DV vervolgd.
Alfred E. Bouter, © The Lord is near
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW