Wat vertellen deze orkanen?

De weerkundigen zagen ze al aankomen, de enorme natuurgeweldenaars met hun mooie namen. Met behoorlijke precisie konden “de mannen van het weer” de koers van Charley, Frances, Ivan en Jeanne aangeven. Ook wanneer ze in kracht zouden toe- of afnemen kan de huidige meteorologie redelijk goed voorspellen. Hoe men dit allemaal doet, is voor mij als leek niet duidelijk. Wat mij wel duidelijk is dat de weerkundigen van vandaag de orkanen niet kunnen tegenhouden. Ook kan men ze niet bijsturen. Ze zijn totaal onbeheersbaar en grillig. Dat er een boeiende boodschap van God in zit, lijkt mij echter wel duidelijk. Daarover nu wil ik proberen enkele dingen door te geven uit de Bijbel.

Een grote wind

Er zijn in de Bijbel verschillende voorbeelden waar de wind een crusiale rol speelt. In het kort zullen we er hier één nagaan.

Job

Laten we eens kijken naar Job en zijn kinderen. Op een dag vierden zij feest. Zij aten en dronken wijn. Een “grote wind” rukte aan de vier hoeken van het huis van de oudste broer en het huis stortte in. Alle tien kinderen kwamen om. Wat een tragedie. Al drinkend (en misschien ook wel dansend) kwamen zij om. Dan denk ik onwillekeurig aan de Titanic. Hoevelen komen vandaag niet op soortgelijke wijze om? Hoe gaan zij de eeuwigheid in? Als verlorenen of als geredden? Waar brengen zij de eeuwigheid door? In de poel van het vuur (hel) of in de hemel?

Wat een beproeving voor Job. Wat een verpletterende boodschap voor hem. Bovendien was dit niet het enige wat er op die dag gebeurde. Alles werd Job ontnomen (vers 13-17). Nu was het toch zeker wel eens tijd dat Job God vaarwel zou zeggen? O ja? De natuurlijke mens zegt: het noodlot slaat toe. Een kind van God mag en kan zeggen: “De Heere heeft gegeven, en de Heere heeft genomen; de Naam des Heeren zij geloofd!” (Job 1:21). Die wetenschap was het geheim van Job. Kent u, ken jij dit geheim ook? Kun je, mag je dan geen verdriet hebben? Dat kun je nooit zeggen! Als er geen verdriet zou zijn, waaruit blijkt dan de gehechtheid, de liefde van Job voor zijn kinderen? Ook Job werd diep getroffen, laat daar geen enkel twijfel over bestaan (zie Job 1:20). Waar het om gaat is: hoe ga je met je verdriet om en welke lessen leer je eruit? Zelfs de Heer weende bij het graf van Lazarus (Johannes 11:35).

Troost

Ook leer je in pijn en verdriet de troostende hand van Vader kennen (we kennen God als onze Vader, dat kende Job niet; de onthulling van Zijn Vadernaam vinden we dan ook in het nieuwe testament). Dat is een zeer bijzondere ervaring. God is de God van alle vertroosting (2 Korinthe 1:3). Wanneer je deze troostvolle Vaderhand “mag” leren kennen, is dat zo bijzonder dat je het eigenlijk niet verwoorden kunt. Geen mens kan zo vertroosten als Hij. Hij kan het niet alleen, maar doet het ook.God vraagt wel van ons dat we ons aan Hem toevretrouwen. Dat is geen valse vroomheid maar een innerlijke overgave aan Hem, een vertrouwen op Hem. Dat gaat verder dan berusting, waarin vaak meer een fatale levensinstelling tot uitdrukking komt. Berusten heeft iets van: Het is nu eenmaal niet anders en ondanks mijn innerlijk verzet zie ik geen ander weg dan mij maar over te geven. Dit is nu enmaal mijn noodlot. Zou God zo tot Zijn heerlijk doel kunnen komen? Met eerbied gesproken: de Heilige Geest moet dan overuren maken om ons hart te overtuigen dat God ons echt liefheeft. Met deze instelling maken we het onszelf en onze omgeving het erg onnodig moeilijk. Een oud lied brengt tot uitdrukking waar ik hier nu op doel.

Als ik Hem maar kenne,

Hem de mijne weet.

Als mijn hart zich Hem gewenne,

nimmermeer Zijn trouw vergeet.

Vrees ik niet voor het lijden,

voel slechts deemoed, liefde en verblijden.

De weg van God

Vervolgens leert het je ook mild te zijn wanneer anderen lijden en schort je je oordeel over het “waarom” voor die ander wel duizend keer op en zwijg je tenslotte. Je weet dan dat God Zijn wijze bedoelingen ermee heeft. Gods weg met de ander moeten we maar rustig aan God Zelf overlaten. Laten we het verdriet van de ander niet vergroten door ons”ontactisch” en onjuist oordeel over de weg van God met de ander. In gemeenschap met God leren we hoe en waar we “tactvol”, “begrijpend” en “medelijdend” kunnen zijn.

We moeten ook goed zien dat de satan er op uit is om de mens schade, verdriet en ellende toe te brengen. Satan wil vooral de kinderen van God in de ellende brengen. Maar … hij kan nooit verder gaan dan dat God hem toestaat. Dat zie je ook duidelijk bij deze geschiedenis in Job 1.

Wat vooral ook belangrijk is, is dat God met een ieder van ons Zijn weg gaat. Heel persoonlijk. Soms (en misschien moeten we zelfs wel zeggen, vaak) begrijpen we Zijn wegen niet. Dan wellen de “waaroms” omhoog in onze harten. Dan is het goed om met Asaf, die ook God niet begreep, mee te gaan. Waarheen? Het”heiligdom” binnen. Waarom? Om de dingen vanuit het perspectief van God te leren zien (Psalm 78:17-28; lees die hele Psalm maar eens!). Dat maakt alles anders, dat wil zeggen, je gaat er zelf anders in staan. Je geeft je over aan Hem die je liefheeft en gaat inzien: “Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid van Zijn goedertierenheden. Want Hij plaagt of bedroeft de mensenkinderen niet van harte” (Klaagliederen 3:32-33).

We doen er ook goed aan te bedenken dat God niet “toelaat”, zoals velen denken. Nee, Hij handelt, Hij “bewerkt” (Amos 3:6). “Doet” God niet alle dingen meewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben? Dat is een sleutelgedachte, een sleutelovertuiging (Romeinen 8:28). In dit vers staat ook: “Maar wij weten ..”. Weten wij dat ook?Het zijn de “opvoedende, corrigerende en behoedende wegen” van God met ons dat Hij ons soms door “diepe dalen” laat gaan. Zelfs bij de apostel Paulus werd satan het instrument in de hand van God om hem ergens voor te bewaren (2 Korinthe 12:7-10). Van de tuchtigende hand van God zien we iets in Hebreeen 12:4-11. Daar moeten we nietgering over denken. In Zijn liefde is God met ons bezig. Hij is immers een werk in ons begonnen? Zal Hij het dan niet afmaken? (Filippi 1:6). Zeker, Hij zal het voltooien.

In de hand van de Heer Jezus en van de Vader

Om op die storm bij Job terug te komen: Wat kunnen we daar veel van leren. Ook de stormen in ons leven en onder de kinderen van God komen niet “zomaar”. Er zijn nog maar enkele dingen genoemd in verband met storm. Voor sommigen zijn er zelfs”orkanen” weggelegd. Maar wat het ook is, een storm of orkaan, alles ligt in Zijn hand. Heeft de Heer Jezus niet gezegd: “Niemand zal ze uit Mijn hand rukken”? (Johannes 10:28). En wat denk je hier dan van:”Ik zal u geenszins begeven en u geenszins verlaten”? (Hebreeen 13:5) Hoe het ook worden zal in ons leven hier beneden, wij zijn niet alleen en wij zijn voor eeuwig “geborgen”. Daar staan de Heer Jezus en God de Vader Zelf garant voor.

Geplaatst in: Geloof
© Frisse Wateren, FW