5 jaar geleden

Voornemen van het hart

“Daniël nu nam zich in zijn hart voor zich niet te besmetten met de gerechten van de koning of met de wijn die hij dronk …” (Dan. 1:8).

“… het zij u bekend, o koning, dat wij uw goden niet zullen vereren en het gouden beeld dat u hebt opgericht, niet zullen aanbidden” (Dan. 3:18).

Een voornemen wordt in het hart genomen

Het hart is de zetel van de beslissingen en de wilskracht. Daaruit zijn de uitingen van het leven (Spr. 4:23). Daniël had het voornemen opgevat om zichzelf niet te besmetten met de gerechten van de tafel van de koning. Hoewel zijn omgeving in Babel werd gekenmerkt door afgoderij, liet hij zich daardoor niet beïnvloeden.

Waarom niet? Omdat hij een beslissing in zijn hart had genomen. Het was geen oppervlakkige beslissing geweest die hij onder ongunstige omstandigheden zou hebben opgegeven of gewijzigd, maar een diepgaande aangelegenheid. Zo kon hij ook in een slechte omgeving daaraan vasthouden.

Het consequente vasthouden aan het voornemen

En daarom vroeg hij aan het hoofd van de hovelingen van het hof, dat hij zichzelf niet zou hoeven te verontreinigen (Dan. 1:8). Met dit verzoek deed hij wat hij kon om aan zijn voornemen vast te houden. Met beslistheid ging hij ervoor. God beloonde deze houding en bewees hem genade en barmhartigheid.

Later beval Nebukadnezar, dat iedereen die het geluid van de hoorn en andere muziekinstrumenten hoorde, voor het beeld moesten neervallen en het aanbidden (Dan. 3:5). Hananja, Misaël en Azarja (Sadrach, Mesach en Abed-Nego) weigerden. Ook zij hadden in hun hart een krachtige beslissing genomen om niet te zondigen. In de vuuroven moesten ze met hun leven ervoor betalen. Niettemin bleven ze ondanks alle consequenties resoluut vasthouden aan hun beslissing en vertrouwden ze op God. En Hij redde hen (Dan. 3:25,26).

Gods woord als maatstaf voor een voornemen

De houding van Daniël, Hananja, Misaël en Azarja leert ons ook, dat zij Gods gedachten tot inhoud en maatstaf van hun beslissing hebben gemaakt. In hun geval was het de afzondering van alles wat onrein, kwaad en afgoderij was (Dan. 1:8; 3:18).

Conclusie

Een voornemen wordt in het hart genomen;
een echte beslissing wordt resoluut vastgehouden, ook als er weerstand is;
een voornemen voor het geloofsleven heeft de Bijbel als maatstaf.
God zet Zich in voor de uitvoering van een dergelijk besluit.

In ons leven van geloof zijn voornemens steeds weer nodig. Dan kunnen we beslissingen consequent voor de Heer Jezus nemen. Als de Schrift als standaard wordt genomen, kan God een dergelijke beslissing met alle gevolgen van dien leiden en zegenen. Hij geeft, net als bij Daniël, genade en barmhartigheid.

Handelen in overeenstemming met de wil van God heeft invloed op verschillende terreinen. Het kan bijvoorbeeld het bereik van onze dienst betreffen: de gehoorzaamheid, de trouw, de afzondering, het gebedsleven, het lezen van het Woord van God … Zo is een voornemen uiteindelijk een beslissing, die men in het hart neemt en die men dan ook met alle consequenties in het leven nastreeft.

De bedoeling van de apostel Paulus

“Maar jij hebt nauwkeurig nagevolgd1 mijn leer, mijn wijze van doen, mijn bedoeling …” (2 Tim 3:10).

We vinden zo’n besluit ook bij de apostel Paulus. Nadat hij tot geloof in de Heer Jezus was gekomen, mocht hij de raadsbesluiten van God en het evangelie verkondigen. Hij deed dit met alle beslistheid.

Zo ging Paulus met Barnabas naar Antiochië (Hand. 13:14). Daar ondervonden ze van de zijde van de Joden weerstand en lastering. Ze werden vervolgd en verdreven uit het gebied van de verkondiging (Hand. 13:42-52).

Daarna gingen ze naar Iconium om het evangelie te prediken. Opnieuw ervoeren ze aanvallen van de Joden. Deze gingen nu zo ver, dat het plan ontstond om Paulus en Barnabas te mishandelen en te stenigen. Maar ze konden vluchten (Hand. 14:1,5).

Na deze ervaringen zou de apostel alle reden gehad hebben om op te geven. Maar hij had in zijn hart de beslissing genomen om zijn bediening te vervullen. Daarom predikte hij het evangelie verder met beslistheid. Hij ervoer toen welke consequenties een voornemen voor de Heer Jezus kan hebben. Hij werd gestenigd en buiten de stad gesleept (Hand. 14:19). Maar ook deze aanval belette hem niet, zijn voornemen van het hart verder te vervolgen.

Een dag later al trok Paulus met Barnabas naar Derbe. Daar predikten ze het evangelie opnieuw. De apostel had een beslissing in zijn hart genomen. En hij heeft deze consequent nagevolgd. Zelfs wanneer er vijandigheden en moeilijkheden waren. Hierin is hij een voorbeeld voor ons.

NOOT:

1. Of ‘onderzocht’ (zie Luk. 1:3).