5 jaar geleden

Vervolgde christenen (5)

Bijbelgedeelten: Galaten 2:20; Handelingen 5

 

Jezus is het waard

 

Ik moet toegeven, dat het voor mij vaak moeilijk is om de Heer vrijuit aan mensen te belijden. In tegenstelling tot waar de Heer innerlijk bewogen was, bijvoorbeeld toen Hij de menigte zag, heb ik vaak angst – angst voor mensen. Het resultaat? Ik zwijg waar ik had moeten spreken. Wat helpt? De blik op Golgotha op de gekruisigde Man van smarten:

Heer, uw heilswerk hier beneden
vult vol bewondering mijn hart.
Aanbiddend zoeken mijn ogen
Uw heilig hoofd, gebogen in smart.

Naar Golgotha moet ik kijken,
waar U op ’d bloedige kruishout-stam,
voor mij geleden hebt en stierf,
als onberispelijk Offerlam.

Geen oog vol medelijden was te vinden,
geen hart was aan Uw leed gewijd.
Alleen schande, spot, verachting, troffen
U daar, o Heer der heerlijkheid.

Zo heeft de mens geopenbaard,
zijn zondig, met schuld beladen hart;
maar uw Goddelijke vrije genade
ging deze weg, ondanks kruis en smart.

Vertrouwd met al het zware lijden,
ging U het pad, o Man van smaad.
Tot in de dood gehoorzaam buigend
volgens Uw God en Vaders raad.1

Het was de liefde van de Zoon van God, die mij liefhad en Zichzelf voor mij overgaf (Gal. 2:20), die dit lijden van de zijde van mensen heeft doorstaan. En toch lag het ergste nog voor de Heiland:

De diepste diepten van al het lijden
bereiken Uw ziel daar.
Ja, gelijk golven, die overstromen,
zijn dood en zonde op die plaats.

Dag van ondoorgrondelijke diepe pijn.
O dag, vol diep lijden en nood,
omdat u, Heer, door God was verlaten
en ging voor zondaars in de dood.

(Uit: Geistliche Gesänge, John Nelson Darby)2

Godzijdank dronk Hij de bittere beker gevuld met Gods toorn over de zonde tot op de bodem leeg. Er blijft voor mij geen druppel over. De kwestie van zonde is voor eens en voor altijd opgelost. We moeten en zullen en kunnen hier geen rol in spelen. Maar tot op zekere hoogte kunnen we gemeenschap met Hem hebben (vgl. Fil. 3:10), als het gaat om lijden van de zijde van mensen. Moge de Heer ons ook de vreugde van de gemeenschap geven. In Handelingen 5 zien we de apostelen weer voor het Sanhedrin staan. De toon is nu aanzienlijk ruwer. Was hun niet strikt opgedragen niet in die Naam te leren (Hand. 5:28)? Maar de discipelen bleven gehoorzaam en men beraadslaagde om hen te doden. Zo ver zou het op deze plaats nog niet komen. In plaats daarvan worden ze opnieuw bedreigd en gegeseld (Hand. 5:40). En de discipelen?

Zij dan gingen weg van voor de Raad, verblijd dat zij waardig waren geacht voor de Naam oneer te verdragen. En zij hielden niet op elke dag in de tempel en aan huis te leren en verkondigen dat Jezus de Christus is” (Hand. 5:41-42).

Merkwaardige christenen! Interessant genoeg vinden we dit ook vandaag nog steeds bij veel vervolgde christenen. Zij zien het als de “schuld van het kruis”. Keer op keer vergelijken ze hun lijden met wat de Heer Jezus voor hen gedaan heeft. En als Christus zo voor hun ogen is geschilderd, ervaren ze vreugde in hun hart. Deze blik op het kruis brengt hen ook er steeds weer toe, ondanks alle tegenstand, vervolging, pijn en doodsangsten te oordelen: “Jezus is het waard!”

 

NOTEN:

1. Vrij vertaald uit het Duits. In het Duits is het als volgt:

Herr, Dein Erlösungswerk hienieden
Füllt voll Bewunderung mein Herz.
Anbetend suchen meine Blicke
Dein heil’ges Haupt, gebeugt im Schmerz.

Nach Golgatha hin, muss ich schauen,
Wo Du am blut’gen Kreuzesstamm,
Für mich gelitten und gestorben,
Als makelloses Opferlamm.

Kein Aug’ voll Mitleid war zu finden,
Kein Herz nahm teil an Deinem Leid.
Nur Schande, Spott, Verachtung, trafen
Dich dort, o Herr der Herrlichkeit.

So hat der Mensch geoffenbaret,
Sein sündig, schuldbelad’nes Herz;
Doch Deine göttlich freie Gnade
Ging diesen Weg, trotz Kreuz und Schmerz.

Vertraut mit all den schweren Leiden,
Gingst Du, o Schmerzensmann den Pfad.
Im Tod Dich im Gehorsam beugend
Nach Deines Gott und Vaters Rat.

2. Vrij vertaald uit het Duits. In het Duits is het als volgt:

Die tiefsten Tiefen aller Leiden
Erreichen Deine Seele dort.
Ja, Wogen gleich, die überfluten,
Sind Tod und Sünd’ an jenem Ort.

Tag unergründlich tiefen Schmerzes.
O Tag, voll tiefstem Leid und Not,
Da Du, Herr, wardst von Gott verlassen
Und gingst für Sünder in den Tod.

 

www.bibelstudium.de

Online in het Duits sinds 03.05.2018.

Geplaatst in:
© Frisse Wateren, FW