“Want de schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen (niet vrijwillig, maar omwille van hem die [haar] onderworpen heeft), in [de] hoop dat ook de schepping zelf zal worden vrijgemaakt van de slavernij van de vergankelijkheid tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God” (Rom. 8:20,21).
De natuur om ons heen is al lang niet meer wat zij was of zou moeten zijn. De beschaving met haar steeds toenemende bevolkingsdichtheid heeft het evenwicht in de natuur aanzienlijk verstoord. Daarom worden er vandaag zulke grote inspanningen geleverd om de zaken te herstellen, of althans verdere vernietiging te voorkomen.
Maar afgezien van de gevolgen van de beschaving is de natuur niet meer wat uit de hand van God is voortgekomen. Wat wij “natuurlijk, biologisch evenwicht” noemen, is in feite evenwicht door terreur: het ene schepsel is de vijand van het andere en zorgt ervoor, dat zijn vijand niet te veel toeneemt. Ook de menselijke groei wordt beperkt door ziekten en rampen.
Wie denkt er vandaag de dag nog aan, dat deze “slavernij van de vergankelijkheid” in de schepping is ontstaan doordat het eerste mensenpaar in opstand kwam tegen God en in zonde viel? Toen vervloekte God de aardbodem vanwege de mens (verg. Gen. 3:17). De moeilijkheden en het gezwoeg in ons leven hadden ons sindsdien moeten waarschuwen, dat wij de zaken niet in orde hebben gebracht met God. Toch kan iedereen door het geloof in de Verlosser Jezus Christus de vergeving van zijn zonden en vrede met God verkrijgen.
Hoop en “de reikhalzende verwachting van de schepping” (zie Rom. 8:19) zullen eens in vervulling gaan. De offerdood van Jezus Christus aan het kruis legde de grondslag voor de verzoening van alle dingen met God (verg. Kol. 1:20).
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW