Redemption Point – Verlossingspunt

De volgende trieste gebeurtenis vond meer dan 100 jaar geleden plaats bij de indrukwekkende Niagara Watervallen in Noord-Amerika.

Een eindje onder de watervallen aan de oever van die machtige rivier wordt de reiziger vaak gewezen op een rots, die “Redemption Point” wordt genoemd. Het is slechts een kleine kaap die in het water uitsteekt en die men gemakkelijk onopgemerkt kan passeren. Niemand die langs deze rots zwom, heeft het overleefd.

Het was in deze kokende stroom dat een zoeker naar wereldse eer en roem zich enige jaren geleden waagde, in de hoop de strijd aan te binden met de snelle stroom en veilig de laaggelegen oever te bereiken.

Matthew Webb1 was geen gewone man. In zijn gewaagdheid had hij de zee overgezwommen die tussen Engeland en Frankrijk rolde, en vele andere prestaties hadden zijn naam eer aangedaan. Nu, met een onbevredigd verlangen naar roem, besloot hij zijn leven te wagen in de dwaze en onverstandige poging om de Niagara over te zwemmen. Terwijl hij zich opmaakte voor die fatale duik wendde hij zich tot degenen die om hem heen stonden en zei: “Het is allemaal geluk, en ik denk niet aan het einde. Ik grijp mijn kans!” Fatale misvatting! Maar in hoeveel harten vinden zijn woorden een echo! Nee! Je denkt niet aan je einde.

Maar, wees ervan overtuigd, “het moet komen,” en al voel je je gezond, elke hartslag brengt het dichterbij. Wie weet? Misschien hebt je nu zelfs het “Verlossingspunt” bereikt. God roept jou door Zijn Geest en biedt jou nu verlossing aan! Als je daaraan voorbijgaat, is jouw hulpeloze, ongelukkige ziel voor eeuwig verloren.

Duizenden en duizenden verdrongen zich op die gedenkwaardige dag aan de oevers van de rivier. Hun held verscheen, nam zijn gebruikelijke duik in de kokende stroom, stond weer op zoals gewoonlijk, om te dobberen en verder te zwemmen zoals hij al vaak had gedaan, maar hij was voorbij Redemption Point.

De wervelende wateren hadden hem als een strohalm in hun ijzeren greep en slingerden hem in de draaikolk die hij zo waanzinnig had getrotseerd – verloren, voor de ogen van duizenden die veilig om hem heen stonden – zelf veilig, maar volstrekt machteloos om hem te redden.

Oh, mijn lezer, jij en ik worden stil maar zeker meegevoerd op de snelstromende rivier van de tijd. Pas op! Dat je niet, half dromend, het Verlossingspunt passeert. Iedereen heeft een laatste kans – die van jou kan nu zijn. Mis je die, en jouw kostbare ziel wordt meegesleurd “voorbij het Verlossingspunt,” in de draaikolk van eeuwige verdoemenis.

Wilt je nu niet op Jezus vertrouwen? Zijn dood, Zijn opstanding kan jou buiten het bereik van het oordeel brengen en jou veilig in de eeuwige heerlijkheid doen aankomen.

“Kom nu, laten wij samen een rechtszaak voeren, zegt de HEERE. Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw; al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol” (Jesaja 1:18).

© The Christian Explorer

Geplaatst in: Christendom, Evangelie
© Frisse Wateren, FW