“Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige”.
In de schaduw
Wij gaan door een wereld waar we omringd worden door moeilijkheden, gevaren, stormen en onweer. Dan is het belangrijk om een toevluchtsoord te hebben. Waar vinden we die dan? Bij de Heer! De Psalmdichter zegt: “Hij zal u beschutten met Zijn vlerken, onder Zijn vleugels zult u de toevlucht nemen” (vs. 4). God gebruikt dit mooie beeld uit de vogelwereld om ons de geborgenheid bij Hem duidelijk te maken. Hoe nodig hebben wij die, waar de gevaren zich dagelijks vermeerderen en zo menigeen een “prooi van de roofvogels” wordt.
Ook in de stormen van het leven zijn er voor ons gevaren. Maar er is er Eén van Wie wij lezen: “Die Man zal zijn als een beschutting tegen de wind, een schuilplaats tegen de vloed, … als de schaduw van een zware rots in een dorstig land” (Jes. 32:2). In de schaduw van die rotssteen vinden wij beschutting en dekking tegen de verzengende hitte van de middagzon. Ja, onze Heer is tegen alles opgewassen, tegen smaad of vervolging, lijden of nood, of tegen de verleidelijke wind van valse leer. Laten wij daarom tot Hem, de Rotssteen, vluchten!
Ons leven lijkt als een weg door de woestijn en vermoeit ons vaak. Dan mogen wij ons – in beeld gesproken – in de schaduw van de appelboom zetten, zoals Hooglied 2 vers 3 zegt: “… Ik verlang er sterk naar in Zijn schaduw te zitten, en Zijn vrucht is zoet voor mijn gehemelte”. Daar is niet alleen rust, maar ook verfrissing. Dat alles bezitten wij in de Heer Jezus. Wij mogen steeds in Zijn schaduw verblijven!
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW