Wees rustig, mijn ziel!
“Mijn ziel, keer terug tot uw rust, want de HEERE is goed voor u geweest.”
De dichter van de psalm had grote ontberingen meegemaakt. Hij was zelfs de dood nabij (vs. 3). Maar God had zijn roepen gehoord en hem van benauwdheid verlost (vs. 6). De storm was weliswaar voorbij, maar zijn ziel had nog niet rust. Weten wij ook niet uit eigen ervaring, dat het onopgeloste verleden aan ons kan knagen? Dat teleurstellingen en nare herinneringen blijven hangen en wij daardoor niet meer tot rust komen?
In zo’n toestand is de aartsvader Jozef een bemoedigend voorbeeld. Na vele jaren in de gevangenis te hebben gezeten, was hij in staat om te zeggen: “God heeft mij al mijn moeite en heel mijn familie doen vergeten” (Gen. 41:51).
Maar hoe kunnen we dat verwerkelijken? Hoe de bittere herinneringen van afschudden? Zofar gaf zijn beproefde vriend Job een waardevolle raad, die ook wij ter harte zouden willen nemen: “Als jíj je hart bereid hebt, spreid dan je handen naar Hem uit.… – Ja, dan kun je je gezicht opheffen uit alle ellende, dan zul je vast staan en niet bevreesd zijn. Voorzeker, jíj zult de moeite vergeten, je zult er net zomin aan denken als aan water dat langsgestroomd is” (Job 11:13-16).
Naast het uitspreiden van onze handen, bidden, is het noodzakelijk, dat we ons hart de juiste richting geven. Dit betekent, dat we niet meer met de pijnlijke ervaring bezighouden, maar met God, die ons daaruit genadig gered heeft en ons ook in de toekomst van alle ellende bevrijden zal. Dit helpt ons te vergeten en weer tot rust te komen.
“Mijn ziel, keer terug tot uw rust, want de HEERE is goed voor u geweest.”
Gerid Setzer; © www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 21.07.2011.
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW