Neerwaartse trend in het huwelijk?
“Juda zag daar de dochter van een Kanaänitisch man; zijn naam was Sua. Hij nam haar tot vrouw en kwam bij haar… En Juda nam een vrouw voor Er, zijn eerstgeborene; haar naam was Tamar” (Gen. 38:2,6).
Abraham nam het heel serieus toen het erom ging, dat zijn zoon Izak een vrouw zou krijgen (Gen. 24). Hij liet niets aan het toeval over. Izak handelde op dezelfde wijze met zijn zoon Jakob, hoewel misschien niet helemaal zo beslist (Gen. 28). Bij Jakob echter zien we deze zorg met betrekking tot het huwelijk van zijn zonen niet. Toen zijn zoon Juda een vrouw uit het midden van de Kanaänieten nam, wordt ons geen protest door zijn vader gemeld (Gen. 38:2). Juda ging zelfs nog verder: hij gaf zijn zoon aan een Kananese vrouw (Gen. 38:6). Kunnen we dan niet zeggen dat er een neerwaartse trend in de kwestie van het huwelijk te vinden is? De volgende generatie neemt het daarmee ook niet zo nauw meer.
Is het vandaag niet evenzo? We proberen daarmee niet de vorige generaties op een of andere manier te verheerlijken – maar de kwestie van een neerwaartse trend dringt zich toch op. Ik wil graag een paar grondbeginselen noemen, die de vorige generaties zeker onmiddellijk onderschreven hadden, waarmee men vandaag nog al eens een beetje moeite heeft:
- Verloving en het huwelijk vindt plaats met toestemming van de ouders (Gen. 28:6-7);
- huwelijk alleen binnen het volk van God (2 Kor. 6:14);
- het huwelijk alleen in verbinding met de Heer (1 Kor. 7:39 – daartoe behoort zeker intens gebed);
- gemeenschap alleen binnen het huwelijk (1 Kor. 7:9 – wie zich daaraan niet houden kan, moet trouwen; dit is de enige manier om het verlangen te stillen);
- het huwelijk voor het leven (Rom. 7:2-3);
- de echtgenoten staan open voor de kinderzegen (1 Tim. 5:14; let op het meervoud in “kinderen”);
- de man wordt als hoofd van de vrouw en als hoofd van het gezin erkend (Ef. 5:23; 1 Tim. 3:4);
- De vrouw is bezig met het huishouden (Titus 2:5).
Hoe gaan we om met de goddelijke instelling van het huwelijk en het gezin? Is dat voor ons een heilige zaak, zoals het algemeen voor onze “vaderen” is geweest? Laten we er wel op letten wat Gods Woord ons daarover te zeggen heeft, of verwijderen we ons meer en meer van deze maatstaf?
Gerrid Setzer, © Bibelstudium.de
Geplaatst in: Huwelijk
© Frisse Wateren, FW