Begenadigden moeten genade beoefenen

 

Leidende verzen: Micha 7 vers 6-19

Micha 7 vers 18-19:
18. Wie is een God als U, Die de ongerechtigheid vergeeft, Die voorbijgaat aan de overtreding van het overblijfsel van Zijn eigendom? Hij zal niet voor eeuwig vasthouden aan Zijn toorn, want Hij vindt vreugde in goedertierenheid.
19. Hij zal Zich weer over ons ontfermen, Hij zal onze ongerechtigheden vertrappen, ja, U zult al hun zonden werpen in de diepten van de zee.

Inhoud:

• Inleiding
• Meer dan begenadiging/gratie1
• Historische achtergrond
• Vergelijking met vandaag
• We zijn al onder de begenadiging gekomen
• Ook wij moeten vergeven zoals de Heer heeft vergeven

Inleiding

Een gevangene aan wie gratie wordt verleend, wordt vrijgesteld van de straf die hem door de samenleving is opgelegd, zonder dat hij de uiteindelijke straf voor het door hem gepleegde misdrijf hoeft te betalen. Er wordt gratie verleend aan een gevangene op grond van verschillende redenen: goed gedrag, dringende familiebehoeften, of zelfs politieke druk. Maar in alle gevallen waarin een definitieve gratie wordt verleend, is dat niet omdat de dader onschuldig is bevonden – anders zou het geen gratie zijn. Bij gratie wordt de schuldige van zijn straf ontheven, maar hij wordt niet vrijgesproken.

Meer dan begenadiging/gratie

Wanneer God ons vergeeft, is Zijn vergeving meer dan een begenadiging. We worden niet alleen van onze straf ontheven, maar we worden ook vrijgesproken. Wij zijn gerechtvaardigd, in Gods ogen zijn wij rechtvaardig gemaakt. 2 Korinthe 5 vers 21 zegt, dat wij in Christus “Gods gerechtigheid zijn geworden.” Te beseffen, dat men voldoet aan de eisen van Gods gerechtigheid, is zeker meer dan vergeving! Hoe is dit mogelijk? Omdat de vlekkeloze Zoon van God in onze plaats de doodstraf voor onze zonden heeft ondergaan aan het kruis. Romeinen 3 vers 25 en 26 verklaart dat, omdat Christus voldeed aan Gods eisen voor de rechtvaardiging van onze zonden, God “rechtvaardig en hem rechtvaardigt die op grond van geloof in Jezus is.” Christenen krijgen dus veel meer dan vergeving van de gevolgen van hun overtredingen tegen een heilig God. De vergeving alleen al zou fantastisch zijn, maar in Christus zijn onze overtredingen volledig weggenomen, en wij worden rechtvaardig genoemd – alsof wij nooit gezondigd hadden. Hoe wonderbaar! Hoe groot is onze God!

De profeet Micha schrijft over deze grote waarheid in het laatste hoofdstuk van zijn profetie. In twee verzen van Hebreeuwse poëzie verheerlijkt Micha vol vreugde onze God die ons meer schenkt dan vergeving. In het verband zijn deze zegeningen gericht tot het Hebreeuwse volk vanwege de beloften die God aan hen deed onder Abraham. In Micha 7 vers 20 lezen wij: “U zult Jakob de trouw bewijzen en Abraham de goedertierenheid, die U aan onze vaderen gezworen hebt vanaf de dagen van weleer.” . Deze belofte aan de Joden is vervuld in het volbrachte werk van de Messias, de Heer Jezus Christus. Maar deze geweldige zegeningen gelden voor allen, die in de Heer Jezus geloven. Als christenen bezitten wij reeds de onverdiende positie dat wij meer dan vergeving van God Zelf ontvangen hebben.

Historische achtergrond

De profeet Micha leefde in een tijd waarin de meerderheid van het volk in de koninkrijken Israël en Juda de Heer niet volgde. In feite was het tijdens Micha’s bediening, dat God toestond dat het noordelijke koninkrijk in de handen van de Assyriërs viel. Dit was omstreeks 722 vóór Christus. De vervulling van Micha’s profetieën van het oordeel over Samaria, de hoofdstad van het noordelijke koninkrijk, is ook nu nog te zien: “Zo zal Ik Samaria maken tot een hoop puin op het veld, wijngaarden, en Ik zal haar stenen in het dal neerwerpen en haar fundamenten blootleggen” (Micha 1:6). Bezoekers van het oude Samaria zien deze profetie voor hun ogen in vervulling gaan. Wijnranken en fruitbomen groeien tussen de gevallen stenen en blootgelegde funderingen van de eens zo trotse stad.

Het zuidelijke koninkrijk Juda overleefde ongeveer honderdvijftig jaar langer dan het noordelijke koninkrijk Israël. Micha’s bediening overspande de regeerperiodes van drie koningen van Juda (Micha 1:1). Hoewel Jotham en Hizkia goede koningen waren, slaagden zij er niet in het volk tot God te brengen. Ook al was er een belangrijke opwekking in Juda onder Hizkia door de bediening van Micha (Jer. 26:18,19), toch was dit niet genoeg om het volk tot God te bekeren. De algemene gevolgen van de opwekking waren van korte duur en het gehele volk bleef wandelen op de paden van onzedelijkheid en afgoderij. Het was tegen deze achtergrond, dat Micha bleef prediken over het oordeel. Juda bezweek uiteindelijk aan het groeiende Babylonische rijk in 586 vóór Christus – ongeveer honderd jaar na Micha’s prediking.

Vergelijking met vandaag

De moraal en de geestelijke toestand zijn vandaag opvallend vergelijkbaar. Hoewel we nog steeds een behoorlijk aantal staatshoofden hebben die in de Bijbel geloven [bedoeld worden de presidenten van de USA; opmerking redactie], en hoewel we nog steeds veel godvrezende mannen en vrouwen over het land verspreid hebben, verwijdert onze natie zich als geheel steeds verder van God. Hoewel we trouw zweren aan de “verenigde natie onder God,” en we nog steeds geld gebruiken met “We vertrouwen op God” erop gedrukt, en we nog steeds “God bless America” zingen, blijft onze natie in het algemeen zich snel verwijderen van Gods morele normen. Het “nastreven van geluk” wordt naar voren geschoven als een mogelijkheid of verontschuldiging om “te doen wat goed is in iemands ogen.” Als gevolg daarvan blijft het aantal abortussen stijgen. De homoseksuele beweging wordt meer en meer geaccepteerd door het volk. Heidense praktijken nemen toe. Geweld en ongeoorloofde seks overspoelen onze media. Wij hebben een grote geestelijke opwekking nodig in Amerika [2] – een opwekking die begint aan de basis en zich verspreidt over het hele land. Het zou kunnen gebeuren! Bid voor een grote opwekking om Gods oordeel over dit land uit te stellen en voor veel hopeloze mensen om te beseffen, dat God nog altijd graag meer geeft dan begenadiging/gratie.

Micha was een tijdgenoot van de alom bekende profeet Jesaja. Terwijl Jesaja zeer goed op de hoogte was van internationale aangelegenheden en vaak sprak met hooggeplaatste personen, was Micha meer een prediker en profeet op het platteland. Maar dat doet niets af aan de profetieën van Micha! Als het Woord van God heeft het dezelfde stootkracht als de profetieën van Jesaja. Hoewel een groot deel van het boek Micha gekenmerkt wordt door beschuldiging en veroordeling, zijn er ook gedeelten die gaan over genade en heerlijkheid. God is niet alleen een God die de zonden van Zijn volk moet straffen – Hij is ook een God die Zijn volk genadig kan verlossen en herstellen. Micha’s bekendste profetie is er een van berichten over toekomstige zegeningen. In Micha 5 wordt Bethlehem voorspeld als de geboorteplaats van de Messias. De nadruk van deze profetie ligt niet op de plaats waar de Messias geboren zal worden, maar veeleer op wat Hij zal doen voor Zijn volk, Israël. Hij zal opstaan uit de dood en Zijn volk leiden en hen bevrijden van alle vijanden. Israëls mooiste dagen moeten nog komen.

We zijn al onder de begenadiging gekomen

Onze tekst in Micha 7 is ook ontleend aan de profetie van een zegen. Er is reeds op gewezen, dat de hier beloofde zegeningen hun uiteindelijke vervulling in de toekomst zullen vinden. Een deel van Israël, hier het “overblijfsel van Zijn eigendom” genoemd, zal beseffen dat de God, die zij in Christus verworpen hebben, een genadig en barmhartig God is, die meer geeft dan begenadiging. En wij, die Christus reeds als de ware Messias hebben erkend, nemen zelfs nu deze “meer dan begenadiging”-zegeningen waar. We leren in Micha 7, dat onze zonden zijn overwonnen. In vroegere tijden werd van de vijand gezegd dat hij “terneergeslagen” was als hij overwonnen was, en zo zijn ook onze zonden vertrapt door onze zegevierende Meester. De Heer is niet alleen over onze zonden heengegaan, Hij heeft onze zonden als Zijn eigen vijand beschouwd en hem overwonnen. En deze overwonnen vijand is het niet geoorloofd aan de poorten van de hemel rond te hangen en ons met slechte herinneringen plagen. Al onze zonden zijn “geworpen in de diepten van de zee.” Ze zijn volledig verwijderd en zullen nooit meer worden teruggebracht en gebruikt om ons schuldig te laten voelen. En dat is waarheid voor de gelovige nu en voor de gelovige ná ons! Wij hoeven niet tot de hemel te wachten tot de Heer onze zonden vergeet. “Zo ver het oosten is van het westen, zo ver heeft Hij onze overtredingen van ons gedaan” (Ps. 103:12). Onze zonden worden al niet meer herinnerd in het gerechtshof van God. De rechtvaardige Rechter Zelf heeft ons lief en zal Zijn mening over onze zonden niet veranderen. Zij zijn voor altijd weggedaan, en “want Hij vindt vreugde in goedertierenheid.” Voor eeuwig zullen wij God loven, die ons meer heeft geschonken dan begenadiging/gratie.

Ook wij moeten vergeven zoals de Heer heeft vergeven

Terwijl de boodschap van Micha aan de ene kant een immense dankbaarheid en aanbidding voor God oproept, moeten we ons ook afvragen hoe deze boodschap onze relaties met anderen moet beïnvloeden. In Kolosse 3 vers 12-14 wordt ons gezegd: “Doet dan aan als de uitverkorenen van God, heiligen en geliefden: innige ontferming, goedertierenheid, nederigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid, elkaar verdragend en elkaar vergevend, als de één tegen de ander een verwijt heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo ook u. En boven dit alles de liefde, dat is [de] band van de volmaaktheid.” We moeten vergeven zoals de Heer vergeven heeft! Een schijnbaar onmogelijke opdracht! Maar dat is precies, wat God van ons verlangt.

Met de grootheid en liefde van Gods vergeving in gedachten, moeten wij onze betrekkingen zorgvuldig overwegen. Is er iemand tegen wie ik een grief heb? Is er iemand, tegen wie ik een wrok koester – misschien al heel lang? Is er een situatie in mijn leven, waarin ik mij niet in staat voel om te vergeven en mij te verzoenen? Gods Woord zegt ons, dat wij moeten vergeven – net zoals God ons vergeven heeft! Nu zegt u misschien: “Maar ik ben gekwetst! Ik werd onrechtvaardig behandeld!” Dat mag waar zijn, maar hoe dikwijls is God niet bedroefd en onrechtvaardig behandeld door onze zonden en door onze mislukkingen? En Zijn liefde voor ons is nog steeds onveranderlijk, en Zijn vergeving van onze overtredingen gaat veel verder dan een eenvoudige begenadiging/gratie!

Wij hebben allen de neiging om de “andere betrokkenen” de verantwoording toe te schuiven, dat zíj iets in die richting moeten doen, die ons zal helpen om een verontschuldigende en verzoenende geest te hebben. Maar we moeten niet vergeten, dat God het enige initiatief tot ons heeft genomen. En dan die moeilijkheid als christenen, dat wij niet alleen harten en lippen hebben die God dank en aanbidding brengen voor dat, wat Hij voor ons heeft gedaan. Ook ons leven moet Hem loven, door aan iedereen (ook aan degenen met wie we moeilijkheden hebben) Zijn onveranderlijke “meer-dan-begenadiging”-liefde te weerspiegelen.

Wir alle haben die Neigung, den „anderen Beteiligten“ die Verantwortung zuzuschieben, sie müssten eine Handlung in die Richtung tun, die uns zu einem entschuldigenden und versöhnlichen Geist verhilft. Aber wir müssen daran denken, dass Gott uns gegenüber die alleinige Initiative ergriffen hat. Und dann die Schwierigkeit als Christen, dass wir nicht nur Herzen und Lippen haben, die Gott Dank und Anbetung bringen für das, was Er für uns getan hat. Auch unser Leben muss Ihn loben, indem es jedem (einschließlich denen, mit denen wir Schwierigkeiten haben) seine unveränderliche „Mehr-als-Begnadigung“-Liebe widerspiegelt.

 

David R. Reid; © www.soundwords.de

 

Online in het Duits sinds: 03.06.2004, geaktualiseerd: 11.12.2020
Originele titel: “More than a Pardon”
Bron: www.growingchristians.org

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW