“En een vrouw die twaalf jaar een bloedvloeiing had gehad en veel had geleden van vele artsen, en alles wat van haar was, besteed en geen enkele baat gevonden had maar veeleer achteruit was gegaan, had over Jezus gehoord en kwam in de menigte van achteren en raakte Zijn kleed aan …”.
“Uw geloof heeft u behouden”
Jaïrus, een zeer gerespecteerde religieuze Jood, kwam tot Jezus; zijn dochter lag op sterven. In zijn droefheid vroeg Jaïrus de Zoon van God om hulp. Hij vertrouwde op de macht van Jezus om het meisje te genezen zelfs op het laatste moment. De Heer zag de wanhoop van de vader en ging dadelijk met hem mee. De discipelen en een nieuwsgierige menigte volgden Hem (vs. 21-24).
Onderweg voegde een vrouw zich heimelijk tussen de menigte en zocht al dringend een weg om bij Jezus te komen. Wat wilde zij en waarom deed zij zo geheimzinnig?
Het bleek dat de vrouw jaren had geleden aan abnormale bloedvloeiingen. De Joodse traditie had twaalf behandelingen voor deze ziekte, bijvoorbeeld het struif van een struisvogelei in een laken smeren. Zulke behandelingen slorpten niet alleen al het nietige geld op, haar toestand was ook verslechterd. Zij was in een hopeloze situatie terecht gekomen. Bovendien in overeenstemming met de Joodse wet was zij onrein en bracht haar besmetting over aan alle mensen die zij aanraakte. Zo was zij gebannen uit de gemeenschap met God en contact met andere mensen (zie Lev. 15:19,25).
Hulpeloos, hopeloos, eenzaam en wanhopig: dat was haar situatie. Maar dan hoort zij van Jezus, de Heiland die zo velen genezen had. Hij was haar enige hoop. Zij wilde deze kans niet missen. Dat verklaart haar heimelijke benadering.
Wordt vervolgd.
© The Good Seed
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW