22 december 2023

Veel mensen denken vanaf vandaag aan “Kerst.” Nu weten we dat er niet zoiets bestaat als “Kerstmis” in Gods Woord – maar daar gaat deze podcast niet over. We denken eerder na over de woorden van de engelen aan de herders. Het heeft ons ook iets te zeggen – we kunnen het deze week ook toepassen.

Transcript van het audiobestand

Opmerking: De volgende tekst is een door de computer gegenereerd transcript van het audiobestand. Spraakherkenning kan in sommige gevallen mogelijk niet goed zijn.

Voor velen is het de laatste werkweek van het jaar. En dan kijkt men uit naar de feestdagen en dan verheugt men zich op Kerstmis. Nou, we vinden Kerstmis natuurlijk niet in Gods Woord. En we kunnen bijna zeker aannemen dat de Heer Jezus niet op 24 of 25 of 26 december is geboren. Maar daar wil ik nu niet op ingaan. Die vreugde van Kerstmis, ik zou eerder zeggen de vreugde van vrije dagen, de vreugde van stille dagen, de vreugde van feestdagen, de vreugde om eens tot rust te kunnen komen. Daar kunnen we naar uitkijken. En we kunnen deze tijd ook gebruiken, we kunnen het voor de Heer Jezus gebruiken, we kunnen het met onze families gebruiken om gemeenschap te hebben. En de vraag is: wat is de inhoud van onze gemeenschap? Is de inhoud van onze gemeenschap echt de Persoon van de Heer Jezus? Als we bij elkaar komen, is het dan alleen dat we samen eten en een gebed uitspreken en hopelijk een Woord van God lezen terwijl we eten? Of is de vreugde van de gemeenschap echt in de Persoon van de Heer Jezus? Zijn de dagen ervoor zo druk, zo hectisch, (00:01:03) dat we eigenlijk zeggen dat de Heer Jezus helemaal geen plaats heeft omdat we nog zoveel te doen hebben voor Kerstmis, voor cadeautjes, voor het geven van cadeautjes.

Hoe ziet ons leven eruit? Zelfs in deze laatste, voor velen de laatste werkweek van het jaar, is het een leven met de Heer Jezus. Nu denken veel mensen aan Kerstmis, hoewel Kerstmis niet eens bestaat. Het is waarschijnlijk een heidens feest, dat in het christendom werd geïntroduceerd. Maar als we de woorden nemen die Gods Woord zegt in verband met de geboorte van de Heer Jezus, Lukas 2 vers 14, dan zien we dat bij de engel die tot de herders sprak, er een menigte van een hemelse legermacht was, die God loofden en zeiden: “Heerlijkheid zij God in [de] hoogste [hemelen], en vrede op aarde, in mensen van [zijn] welbehagen.”1 Dit laat ons zien, dat we met de geboorte van de Heer Jezus zeer essentiële kenmerken krijgen die vandaag de dag nog steeds belangrijk voor ons zijn.

Door de komst van de Heer Jezus was er heerlijkheid voor God in de hoge, God werd verheerlijkt. God die in de hoogte woont, in de hoogste plaatsen. De Heer Jezus, Hij is de Zoon van de Allerhoogste. God is de Allerhoogste en beide getuigen van het feit, dat Hij God is, dat Hij de eeuwige God is, dat Hij de eeuwige Zoon van God is, dat we hier te maken hebben met Hem die in de hemel thuishoort, maar hier op aarde was als Mens en die God verheerlijkt heeft door Zijn komst en God de eer heeft gegeven, de heerlijkheid van God zichtbaar heeft gemaakt voor mensen hier op deze aarde. Het is wonderbaar, dat we dit kunnen verbinden met de komst van de Heer Jezus en dat God ook vandaag nog geëerd wordt. Welnu, de Heer Jezus is teruggegaan naar de hemel. Hij heeft Zijn werk hier op aarde vervuld, volbracht en is daarna verheerlijkt, geheiligd en opgevaren naar de hemel.

Maar er zijn nog steeds mensen die bij Hem horen, die nu Zijn plaats hier op aarde innemen. De Heer Jezus zei eens: “Zoals de Vader Mij heeft gezonden, zend ook Ik u” (Joh. 20:21). Nu mogen wij bijdragen aan het brengen van heerlijkheid aan God in de hoge. Jezus heeft dit in volmaaktheid gedaan. Laten we voor deze week bedenken hoe we kunnen helpen om God te verheerlijken, Degene die op de hoogste plaatsen woont, Degene die in de hoge is, opdat Hij verheerlijkt wordt door mensen, ja door ons, die verlost zijn, die heiligen zijn, die gelovigen zijn, die hopelijk trouw zijn in ons geloofsleven, opdat we God de eer brengen en ook de Heer Jezus verheerlijken door ons leven.

Het tweede wat gezegd wordt is: “Heerlijkheid zij God in de hoogste [hemelen], en vrede op aarde.” God heeft Iemand hier gebracht om vrede te brengen. Welnu, de Heer Jezus heeft de basis gelegd voor deze vrede. Hij maakte vrede door het bloed van Zijn kruis (Kol. 1:20). De mensen hebben Hem afgewezen, Zijn eigen volk heeft Hem afgewezen. Maar Hij heeft vrede gebracht. Door Hem is er vrede gekomen hier op aarde. Omdat de mensen Hem hebben gekruisigd, Hem hebben verworpen, is de vestiging van deze vrede uitgesteld. In het duizendjarig rijk, voor ons vandaag onvoorstelbaar, zal deze vrede op een volmaakte wijze zichtbaar worden. Daar zal Hij regeren als de Koning van de Vrede, de Koning van Salem, van Jeruzalem, en zal Hij deze vrede werkelijk vestigen. 1000 jaar vrede, niet alleen in het kleine land Israël, dat vandaag de dag in complete tegenspraak met vrede leeft, maar op het continent, op de hele aarde, zonder één enkele oorlog, onvoorstelbaar, dat komt in Christus.

Maar laten we nu niet vergeten, dat het voor ons betekent dat het koninkrijk van God vandaag ook gerechtigheid en vrede en vreugde in de Heilige Geest is. Dit betekent dat er in ons leven en door ons als bemiddelaars al vrede tot stand moet worden gebracht in onze omgeving van vandaag. We zijn niet geroepen om politieke vrede te brengen, daar gaat het niet om. Dat is niet onze opdracht, wij zijn als christenen geen politici, wij behoren tot de hemel2. Maar in het koninkrijk van God, op deze mysterieuze wijze, is de Heerser, de Heer, niet te zien op deze aarde en dat is geen politiek blok, maar een geestelijk en moreel rijk, zo je wilt, waar men Christus erkent, althans in naam. Zijn wij degenen die werkelijk deze vrede ook werkelijk najagen? Zijn wij degenen die deze vrede ruimte geven, die het mogelijk maken dat deze vrede wortel schiet? Is dit echt waar, vrede op aarde, wat ons betreft, wat onze mogelijkheden betreft? Voor zover het ons betreft, zouden we in vrede moeten leven met alle mensen. Zijn we echt vredelievend? Zijn wij degenen die naar vrede zoeken? Natuurlijk gaat dit niet ten koste van de waarheid, het gaat niet ten koste van rechtvaardigheid. Dat moeten we daar doen, waar het daarom gaat, waar het echt telt werkelijk kleur te bekennen, moeten wij dat ook doen. Maar zijn wij, qua karakter, degenen die, net als Christus, vrede brengen?

En dan ten derde “in mensen een welbehagen.” Dat is werkelijk verbazingwekkend. God is mens geworden, hij is geen engel geworden, Hij is niet iets anders geworden, Hij is mens geworden. En dat laat zien, hoe God Zich tot de mens wendt, hoe Hij de mens liefheeft. We denken aan Spreuken 8, waar in vers 31 of vers 30 staat: “Ik was Zijn lievelingskind,” wat als het ware profetisch betrekking heeft op de Heer Jezus, de Wijsheid, Hij is de gepersonifieerde Wijsheid. “… was Ik bij Hem, Zijn Lievelingskind {eigenlijk: werkmeester, volgens de Duitse Elberfelder (FW)}, Ik was dag aan dag Zijn bron van blijdschap, te allen tijde spelend voor Zijn aangezicht, al spelend in de wereld van Zijn aardrijk. Mijn bron van blijdschap vond Ik bij de mensenkinderen” (Spr. 8:30-31). Dit laat zien, dat God Mens is geworden, dat het Woord Mens is geworden, vlees is geworden, dat Jezus als Mens naar deze aarde is gekomen, wat God voor zorg, liefde, genegenheid en vreugde, ja, een welbehagen in mensen heeft. Hij is Mens geworden. En wij zijn mensen, wij waren nooit iets anders, Hij was, Hij is de eeuwige Zoon, wij waren nooit iets anders dan mensen.

Maar is deze vreugde van God in mensen ook zichtbaar in ons leven? Geven wij God aanleiding voor deze vreugde, voor deze vreugde, voor dit welbehagen in mensen? Dit was het geval met de Heer Jezus. Toen God naar Hem keek, zag Hij alleen maar schoonheid, Hij zag alleen maar heerlijkheid, Hij zag alleen maar volmaaktheid. Wat ziet God in jou en in mij? Een paar gedachten als inspiratie voor deze week, om na te denken over niet Kerstmis in gedachten te hebben, maar God, niet zomaar een feest in gedachten, maar om van ons leven een feest voor God te maken. En als vredelievende mensen, als mensen die vrede nastreven, als mensen die vrede verspreiden zo ver als ze kunnen en als mensen die deze vrede ook verkondigen, die dit goede nieuws nog doorgeven aan andere mensen, willen we deze week ons leven leiden in gemeenschap met God, die ook Zijn vreugde bij mensenkinderen vond.

 

www.bibelpraxis.de

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW