“Hij zag ook een arme weduwe twee koperstukken daarin werpen. En Hij zei: Waarlijk, Ik zeg u, dat deze arme weduwe er meer dan allen heeft ingeworpen.”
Jezus zag
Hoe ernstig is het toch dat de Heer Jezus alles ziet. Wat wij doen, waar wij ons bevinden, Zijn ogen zien alles en Hem ontgaat niets. Hij kent ook alle motieven van onze harten. In Markus 12 vers 41 lezen we, dat de Heer tegenover de schatkist ging zitten. Waarom? Hij lette op hen die erin wierpen, maar ook wat zij erin wierpen.
Hoe moet het Zijn hart verblijd hebben, toen Hij een arme weduwe zag, die haar hele levensonderhoud in de schatkist van de tempel wierp. Zonder enige aarzeling, zonder te overwegen, dat zij de volgende dagen daarvan leven moest, gaf zij het aan de grote God. “… want God heeft een blijmoedige gever lief” (2 Kor. 9:7).
De Heer onderschatte de gaven van de rijken niet. Hij waardeert iedere gave naar het motief, waaruit zij gegeven wordt. Maar de koperstukken waren kostbaar voor Hem. Zij gaf niet uit haar overvloed, maar uit haar gebrek. De drijfveer kon alleen liefde zijn.
Hoe geven wij onze God en Vader die ons in deze tijden van welvaart zoveel schenkt? Geven wij met blijde harten? Is het niet bij de meeste kinderen van God een geven uit de overvloed?
Wat geven wij? Een ernstige vraag. Veel zijn de behoeften in het werk van de Heer in onze dagen. Hoeveel geld wordt voor eigen doelen, zelfs luxieuze en genotmiddelen, reizen enzovoorts uitgegeven, zonder zich af te vragen of het voor de Heer te verantwoorden is? Wat wij uit liefde tot Hem geven, storten we op onze hemelse rekening. Hij zal het niet onbeloond laten, het geeft een ‘rijke’ rente.
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW