“In het huis van Mijn Vader zijn vele woningen”.
Ik heb hen gezien, opgerold op banken in parken in Chicago. Ik vond hen slapende in de portieken van huizen in de schaduw van het Witte Huis. Zij lagen languit tegen de muren van de metro in New York. Zij schoolden samen in de achterbuurten van Los Angeles: de daklozen. Ze voelden zich ongemakkelijk, zonder enige hoop voor de toekomst en vaak ziek.
Voor mij vertegenwoordigen de daklozen het menselijk bestaan zonder God. De Bijbel zegt: “Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg” (Jes. 53:6). Leven zonder God is net zoals het dakloos zijn – zonder thuis -. Het volgen van de eigen verlangens is een slingerende weg zonder een duidelijke bestemming. Het ontkennen van het bestaan van God maakt het leven zinloos. Het weigeren van Zijn liefde is doorslaggevend om te verdrinken in de kilte van de twijfel.
Het is eens zo uitgedrukt in een gebed tot God: “U heeft ons geschapen voor Uzelf. Mijn hart vindt geen rust totdat het rust in U”. De goddelijke reactie op het dilemma van de mens is: Geloof in de Heer Jezus.
Wie zijn vertrouwen stelt op de Verlosser geeft toe dat zijn leven tot nu toe zonder God verkeerd gegaan is. Daarom keert hij zich om tot Hem. Wie Jezus Christus vertrouwt (gelooft) wordt in de familie van God ontvangen: “Maar allen die Hem hebben aangenomen, hun gaf Hij [het] recht kinderen van God te worden, hun die in Zijn naam geloven” (Joh. 1:12).
Vertrouwen op Hem betekent, op de lange termijn vooruit kijken naar het hemelse thuis, waar eeuwige vrede op ons wacht.
Heeft u af en toe het gevoel dakloos te zijn? Kom dan naar Jezus. Hij zal u een thuis geven.
© The Good Seed
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW