“Alleen door het horen met het oor had ik U gehoord, maar nu heeft mijn oog U gezien. Daarom veracht ik mijzelf en ik heb berouw, in stof en as.”
Heb je het boek van Job gelezen?
Dit boek is een van de zesenzestig boeken in de Bijbel. Het maakt deel uit van de groep die de poëtische boeken worden genoemd. Deze bevatten de gedachten en gevoelens die iemand heeft; wij kunnen ons er dus in herkennen en er lering uit trekken. Job was een man die vreselijk leed. Juist toen hij volmaakt en oprecht was, God vreesde en het kwade schuwde, overvielen hem vreselijke beproevingen: hij verloor zijn bezittingen, zijn kinderen stierven, hij werd ernstig ziek, en werd door zijn vrienden gemeden. Hoe kon God toestaan dat een godvrezend man zo veel leed moest ondergaan? Was het niet onrechtvaardig?
Job daagde God uit, hij wilde met Hem debatteren. Zijn vrienden zeiden dat hij gestraft werd voor zijn zonden en dat hij beter in praktijk kon brengen wat hij zelf predikte.
Maar God hield Zich wijs bezig met Job, zoals Hij dat doet met ieder van ons. Hij doet dat op verschillende manieren; lijden kan een van Zijn middelen zijn om ons op te voeden. In dit boek nodigt Hij de gelovige uit te erkennen, dat hij zich bevindt in de handen van de alwetende, almachtige God die Zijn schepselen liefheeft. Hij wil ons laten zien, dat wij zelf niet in staat zijn de ware gerechtigheid te bereiken. Wij kunnen dat alleen door Gods onvoorwaardelijke genade.
Job had een te hoge dunk van zichzelf: hij achtte zichzelf volmaakt en rechtvaardiger dan God. God moest hem laten zien dat zo’n mening de zonde van ijdelheid was. Job leerde zijn les en verootmoedigde zich. God genas hem en maakte hem weer blij en gaf hem kinderen en rijkdom.
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW