Jesaja 55 vers 3 en Lukas 10 vers 39

Zwijgen en spreken

Zwijgen is een niet door iedereen beheerste kunst. De wereld is vol van mensen die zichzelf graag horen spreken en daarmee hun medemensen vermoeien. Niet alleen de toehoorders lijden verlies, maar de spreker zelf onthoudt zichzelf de mogelijkheid iets van zijn toehoorders, die vaak wijzer zijn dan hijzelf, te leren.

Niet te kunnen luisteren, is een bijzonder zwaarwegend gebrek wanneer God spreekt. De Bijbel, Gods Woord, richt zich met autoriteit tot iedereen en roept op tot berouw en geloof in de Heer Jezus Christus, de Heiland. Maar de mens heeft zijn eigen gedachten, zijn eigen levensfilosofie en mening over alles wat binnen de reikwijdte van zijn fantasie ligt; hij is daarmee niet terughoudend, nee, hij laat die overal horen, in plaats van eens stil te zijn voor God. Maar zijn reden is alleen maar een vlucht. Hij wil God geen gelegenheid geven tot hem te spreken.

Ook bij ware Christenen is deze houding soms te vinden. Er is een zaak waarover de Heer hem wil onderwijzen, maar hij heeft al zijn vaste mening, hij is niet bereid zich te onderwerpen. Hij wil er eenvoudig niet op letten, er niet naar luisteren!

Men spreekt heel anders wanneer men eerst eens heeft opgelet en heeft geluisterd! We zullen onze Heiland-God danken, maar ook voor Hem getuigenis afleggen, wanneer we eerst stil geweest zijn om naar Zijn stem te luisteren.

Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW