“Zoals Sodom maken zij hun zonden openlijk bekend, zij verbergen ze niet. Wee hun ziel, want zij doen zichzelf kwaad aan”.
Wat de profeet Jesaja hier zei over zijn tijdgenoten is vandaag aan de dag in de praktijk normaal. Niets is te zondig om te verbreiden via de media. De publieke opinie is er al lang aan gewend geraakt en is er volledig mee eens geworden. Kan dat ook van God gezegd worden?
Nadat God had getracht de mensen in de dagen van Jesaja te helpen met met uiterst geduld, zei Hij tenslotte: “De hele dag heb Ik Mijn handen uitgespreid naar een opstandig volk, dat de weg gaat die niet goed is, naar hun eigen gedachten; een volk dat Mij voortdurend tot toorn verwekt, recht in Mijn aangezicht, door offers te brengen in de tuinen en een reukoffer te brengen op bakstenen” (Jes. 65:2-3).
Er kon niet gezegd worden dat God – noch toen noch nu – zonde, het doelbewust negeren van Zijn normen, eenvoudig zou tolereren. De reden voor Zijn geduld of Zijn veelvuldig langdurig stilzwijgen is, dat we vandaag de dag leven nabij het einde van het tijdperk van de genade. De weg naar God is voor iedereen nog altijd open. God verwacht van ons dat we naar Hem terugkeren; daarom is het belangrijk dat we onze zonden niet verbergen of veronachtzamen. We moeten ze eerlijk toegeven en voor God belijden. Wie nonchalant over zijn zonden spreekt laat aan anderen zien dat hij niet in God gelooft. Het is tegen zulke mensen dat God zegt: “Wee hun ziel, want zij doen zichzelf kwaad aan”.
Laten wij gehoor geven aan Zijn roep van liefde in Zijn bereidheid om te vergeven. “De Heer … is lankmoedig over u, daar Hij niet wil dat iemand verloren gaat, maar dat allen tot bekering komen. Maar de dag van de Heer zal komen als een dief” (2 Petr. 3:9-10).
© The Good Seed
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW