Jakobus 5 vers 16b (1)

“Een krachtig gebed van een rechtvaardige vermag veel.”

De vrome Spener1 had een zoon die, hoewel hij uitstekende capaciteiten had, buitengewoon brutaal was. Alle middelen van liefde en ernst waren vruchteloos gebleven, eindelijk kon de vader alleen maar bidden dat de Heer zijn zoon toch zou redden; wanneer en hoe, dat laat Hij aan Hem over. Enige tijd later werd de verloren zoon zeer ernstig ziek, en hij lag daar enkele weken, maar bijna stil en roerloos, in grote innerlijke strijd op zijn bed. Plots hief hij zijn handen heftig op en riep met luide stem: “De gebeden van mijn vader omringen mij als bergen.” De ziekte week spoedig en en rust verspreidde zich over zijn hele wezen; hij was lichamelijk en geestelijk gered.

Augustinus had een soortgelijke ervaring, voor wie zijn vrome moeder Monika volhardde in gebed. De Zoon ging een weg in ongeloof en zonde, maar de moeder bleef hem voor God brengen. En God greep in. De zoon kon het uiteindelijk niet langer verdragen vanwege de kwelling van het geweten, hij las het Woord van God en wierp zich in de armen van de Heiland. En wat een geweldig instrument is Augustinus later voor de Heer geworden!

O, laten ook wij volharden in krachtig gebed, en God zal op Zijn tijd antwoorden. – Sommige kinderen van God die voor hun ongelovige familieleden baden, hebben in de loop van de tijd dezelfde geweldige ervaringen gehad toen God hun gebeden verhoorde. Aan middelen ontbreekt het Hem niet. Zijn Woord is als vuur, dat ook de koudste ijsranden van het hart kan laten smelten, en als een hamer, die het hardste hart verbrijzelen kan (Jer. 23:29). Hij is de Heiland-God en wil dat alle mensen behouden worden en tot kennis van de waarheid komen (1 Tim. 2:4). De Heer Jezus zei tot Zijn discipelen, dat zij altijd moesten bidden en niet moedeloos moesten worden (Luk. 18:1), en op vele andere plaatsen in de Schrift worden wij daartoe aangespoord.

Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW