Horatio G. Spafford werd op 20 oktober 1828 geboren in North Troy, New York. Hij studeerde rechten en werkte daarna als succesvol advocaat in Chicago. Hij bezat een landgoed in het centrum van Chicago en land langs de oevers van Lake Michigan. De zogenaamde “Great Fire”, een verwoestende vuurzee die in 1871 door Chicago raasde, verwoestte zijn eigendom. Zijn materiële verliezen waren aanzienlijk.
Spafford, vader van vier dochters, stond bekend als een oprecht, toegewijd christen.
In de herfst van 1873 besloot hij naar Engeland te reizen met zijn hele familie, die daar hun vakantie zouden doorbrengen. Zelf was hij van plan om zijn vriend, de evangelist Dwight L. Moody, te steunen in zijn evangelisatiewerk in Engeland. Advocaat Spafford werd echter onverwacht in Chicago vastgehouden voor een dringende zakelijke aangelegenheid. Hij besloot, dat zijn vrouw Anna zoals gepland met de kinderen aan boord van de Franse stoomboot Ville du Havre moest vertrekken en dat hij zich later bij hen zou voegen.
Op 2 november 1873 werd het passagiersschip midden in de Atlantische Oceaan geramd door een Engels containerschip. Het schip zonk in slechts 12 minuten en Spafford’s vier dochters Anna (11), Maggie (9), Bessie (7) en Tanetta (2) sloegen overboord. 226 passagiers verdronken bij het ongeluk. Mevrouw Anna Spafford was een van de weinigen die het overleefden. Haar laatste herinnering aan haar kinderen was aan haar baby Tanetta, die door de kracht van het water uit haar armen werd gerukt. Ze werd zelf gered door een matroos en naar Cardiff in Wales gebracht. Ze stuurde haar man het hartverscheurende telegram: “Alleen gered.”
Na dit vreselijke nieuws zeilde Spafford onmiddellijk met een zwaar gemoed naar Engeland om zijn door verdriet getroffen vrouw te steunen en te troosten.
Bertha Spafford-Vester, een dochter van de later geboren Horatio Spafford, schreef over zijn overtocht in haar boek ‘Our Jerusalem’:
“Vader raakte ervan overtuigd, dat God goed was en dat hij zijn kinderen in de hemel zou terugzien. Dit principe, dat nu door alle christenen wordt aanvaard, bracht zijn hart tot rust. … Onderweg over de Atlantische Oceaan riep de kapitein meneer Goodwin en vader naar zijn privéhut. Hij vertelde hen: ‘Er is zorgvuldig nagegaan,’ zei hij, ‘en ik geloof dat we nu de plaats passeren waar de Ville du Havre schipbreuk leed.’”
Vader schreef naar tante Rachel:
“Afgelopen donderdag passeerden we de plek waar ze ten onder ging, midden op de oceaan, het water drie mijl diep.Maar ik denk niet aan onze dierbaren daar. Ze zijn veilig, opgebaard, de lieve lammetjes, en daar zullen wij over niet al te lange tijd ook zijn. In de tussentijd hebben we, dankzij God, de gelegenheid om Hem te dienen en te prijzen voor Zijn liefde en genade voor ons en de onzen.”
Na dit gesprek met kapitein Goodwin schreef Spafford ’s nachts in zijn hut de woorden van het lied, dat nu meer dan 100 jaar oud is en miljoenen mensen tot zegen is geweest: “Het is goed met mijn ziel.”
In plaats van bitter te worden en zelfs te twisten met God, schreef Spafford deze regels en ervoer hij in zijn hart de “vrede van God, die alle verstand te boven gaat” (Fil. 4:7). Hij had trouw volgehouden dat “alle dingen meewerken ten goede voor hen die God liefhebben” (Rom. 8:28).
Het echtpaar Spafford werd later gezegend met een zoon genaamd Horatio en de hierboven genoemde dochter Bertha, die op 24 maart 1878 in Chicago werd geboren. Toen de kleine Horatio op driejarige leeftijd stierf aan roodvonk, was dat opnieuw een klap voor de ouders. Voordat deze vreselijke gebeurtenissen hun leven overschaduwden, was de interesse van de Spaffords in het “Heilige Land” al gewekt.
Op 17 augustus 1881 reisden de heer en mevrouw Spafford met hun dochter Bertha en een kleine groep mensen vanuit hun woonplaats Chicago via Londen naar Jeruzalem. Oorspronkelijk gepland als een tijdelijk bezoek, bleven de Spaffords daar. Hun activiteiten legden de basis voor een groep die bekend werd als de “American Colony” in Jeruzalem.
Op 16 oktober 1888 stierf Horatio Gates Spafford op 60-jarige leeftijd aan malaria in Jeruzalem.
When peace, like a river, attendeth my way,
When sorrows like sea billows roll;
Whatever my lot, Thou hast taught me to say,
It is well, it is well with my soul.
Refrain:
It is well with my soul,
It is well, it is well with my soul.
Though Satan should buffet, though trials should come,
Let this blest assurance control,
That Christ hath regarded my helpless estate,
And hath shed His own blood for my soul.
Refrain:
My sin — oh, the bliss of this glorious thought! —
My sin, not in part but the whole,
Is nailed to the cross, and I bear it no more,
Praise the Lord, praise the Lord, O my soul!
Refrain:
And Lord, haste the day when the faith shall be sight,
The clouds be rolled back as a scroll;
The trump shall resound, and the Lord shall descend,
Even so, it is well with my soul.
Aangezien er verschillende versies zijn van dit lied, laten we het bij deze originele Engelse versie.
© The Christian Explorer
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW