Gevangen in een grot

Ik herinner me dat ik als jongen de grotten van Carlsbad1+2 bezocht. Ik herinner me, dat de grotten erg koud en vochtig waren! Er waren verlichte paden om op te lopen, maar op een gegeven moment tijdens de rondleiding, toen we diep in de grot waren, deden ze alle lichten uit en was de ondergrondse kamer pikdonker! Het was zo donker dat je geen hand voor ogen kon zien! Ze lieten de lichten een minuutje uit, maar het was lang genoeg om een heel ongemakkelijk gevoel te krijgen!

Soms kan het leuk zijn om een grot te bezoeken, maar het is geen plek waar je ooit zou willen wonen. Maar in 1 Samuël 22 zien we, dat David precies dat deed toen hij vluchtte voor koning Saul. Maar de Heer gebruikt de grot van Adullam om David af te breken, om hem weer op te bouwen, om hem te gebruiken om anderen te bemoedigen en om Zijn doelen voor zijn leven te vervullen! Soms is het in de donkerste grotten van ons leven, dat God Zijn diepste werk in ons doet, zodat Hij ons kan gebruiken!

De weg naar de grot van Adullam

David ging van onbekendheid naar beroemdheid toen de profeet Samuel naar Davids huis kwam en hem zalfde als de volgende koning van Israël. Davids roem werd nog groter toen hij Goliath versloeg. Die overwinning leverde hem een plaats op in het paleis van koning Saul, waar de koning David nauwlettend in de gaten hield! David werd een zeer succesvolle bevelhebber en werd een begrip (1 Sam. 18:30). Davids beste vriend was de zoon van de koning, Jonathan, en hij trouwde zelfs met één van Sauls dochters. Dit zet de toon voor de koning om erg jaloers te worden op David, die verschillende aanvallen met een speer op Davids leven uitlokt! David moest rennen voor zijn leven en vluchtte eerst naar Gath, de stad van de mensen die hij had verslagen toen hij de Filistijnse reus Goliath had gedood! Daar doet David uiteindelijk alsof hij krankzinnig is! Dit was een dieptepunt in Davids leven! Hij had alles verloren wat iets voor hem betekende!

De steunpilaren verwijderd

Op de vlucht voor Saul was David zijn vrouw Michal kwijtgeraakt (die later terug zou komen), zijn familie (die ook later naar hem toe kwam), zijn baan als bevelhebber in Sauls leger, zijn geestelijke adviseur Samuël, die gestorven was terwijl hij op de vlucht was, zijn beste vriend Jonathan, zijn zelfrespect en zijn zekerheid! De Heer had alles waar David op steunde onder hem vandaan gehaald, en nu kan Hij beginnen te werken in David! David staat er dus alleen voor, is ontmoedigd en rent voor zijn leven.

David realiseerde zich dat niet toen hij de grot van Adullam in rende; hij rende niet een grot in, maar het klaslokaal van de school van God! Op een gegeven moment zou David deze grot een gevangenis noemen (Ps. 142:7), maar de Heer gebruikte deze gevangenis van een grot als een gebedsruimte voor David!

De gebedsruimte leidt tot een kamer van lofprijzing

C.H. Spurgeon schreef eens: <<Als David in zijn paleis net zoveel had gebeden als in zijn grot, was hij misschien nooit in de daden vervallen die zoveel ellende over zijn laatste dagen brachten.>> God liet David de moeilijke dagen van ontmoediging en wanhoop meemaken om hem naar Zich toe te trekken! Terwijl David in de grot was en de ervaringen van de grot doormaakte, schreef hij op zijn minst twee Psalmen, Psalmen 142 en 57. Psalm 142 lijkt de eerste Psalm te zijn. Psalm 142 lijkt de eerste te zijn, gevuld met wanhoop! Psalm 57 zou als tweede geschreven kunnen zijn, omdat het meer hoop en vertrouwen bevat!

David was al tot koning gezalfd, maar waarom duurde het zo lang voordat hij de troon besteeg? De Schrift leert ons in het leven van onze Heer Jezus, van wie David een beeld is, dat lijden vóór heerlijkheid komt (1 Petr. 1:10-12). Vóór de kroon moest het kruis er zijn! Zo is het ook in ons leven, voordat God ons kan gebruiken, moet Hij ons voorbereiden en ons leren om op Hem te vertrouwen! David rende naar Adullam, wat “gerechtigheid,” “een getuigenis” of “een toevluchtsoord” betekent. Maar God moest David leren dat de spelonk niet zijn toevluchtsoord was, maar God Zelf! Het woord “toevluchtsoord” betekent “beschermende plaats”, “plaats van veiligheid” of “plaats van geheimhouding.” In Deuteronomium 33 vers 27 lezen we: “De eeuwige God is voor u een woning, en onder u zijn eeuwige armen. Hij verdrijft de vijand voor u uit, en zegt: Vaag hem weg!” Dit is wat David moest leren!

De kreten uit de grot

We hebben allemaal wel eens ontmoediging en misschien wel wanhoop gevoeld! Maar wat deed David? Hij riep de Heer aan. Deze grot was een grot van:

1. Klacht (Ps. 142:2): David stortte zijn hart uit bij de Heer en smeekte de Heer om hulp en bevrijding!
2. Moeite (Ps. 142:3): Zijn hart was vol bezorgdheid en benauwdheid, maar hij bad tot de Heer!
3. Bezwijken (Ps. 142:4): Het woord voor overweldigd betekent hier bezwijken. David was op het punt om het op te geven; hij kon nergens anders heen!
4. Strikken (Ps. 142:4): Als we het gevoel hebben dat we in een hoek gevangen zitten, wachten ons vele strikken. Maar zelfs dan heeft de Heer een uitweg beloofd als we op Hem vertrouwen (1 Kor. 10:13).
5. Eenzaamheid (Ps. 142:5): David voelde zich helemaal alleen, of er niemand was die begreep waar hij was!
6. Wanhoop (Ps. 142:7): David zegt dat hij erg neerslachtig, ontmoedigd en depressief is.
7. Gebondenheid (Ps. 142:8): Hij beschrijft zijn gevoelens alsof hij in de gevangenis zit!

Wie heeft dit soort grotten nog nooit meegemaakt? David voelde zich alleen in die grot; misschien ervaar je op dit moment je eigen grot. David was niet alleen in die grot, en u ook niet! David was zó gekwetst dat hij zijn nood tegenover God toegaf. Hij was eerlijk genoeg om om hulp te roepen en nederig genoeg om van God te leren. De Heer laat ons op dit punt komen om ons te veranderen, zodat we Zijn plan kunnen vervullen!

Lessen geleerd alleen met God in de grot

De Heer wordt verheerlijkt als we op Hem vertrouwen in de donkerste uren van ons leven! Dan beginnen we te leren en te genieten:

• Vertrouwelijkheid met de Heer: David communiceerde verbaal met de Heer tijdens deze donkere periode in zijn leven! De Heer is er en we hebben toegang tot Zijn aanwezigheid om onze zorgen op Hem te werpen (Hebr. 4:14-16; 1 Petr. 5:7).
• Hij is genoeg: David had alles verloren, maar toen hij zijn hart uitstortte voor de Heer, leerde hij dat de Heer zijn deel was (Ps. 142:5)! Profetisch gezien is dit wat de Heer Jezus zei in Psalm 16 vers 5! Als we beseffen, dat al onze bronnen en voorzieningen in Hem te vinden zijn, handelen we zoals Hij deed toen Hij hier als mens was, toen Hij, God Zijn Vader, Zijn deel was! Hij is niet alleen onze bron van leven; Hij is ons leven (Kol. 3:4) en ons deel!
• Zijn karakter: David begon te leren hoe God was en prees Hem om wie Hij was (Ps. 142:6)! David richtte zich niet langer op wie of wat hij verloor, maar op wie bij Hem was! Dit komt nog duidelijker naar voren in Psalm 57.

In Psalm 57 zien we David met de Heer, die hem in de grot versterkte en hem voorbereidde op wat hierna zou komen. De Heer veranderde Davids hart van een ontmoedigd hart in een hart dat bemoedigd werd door de aanwezigheid en de kracht van de Heer! Laten we Psalm 57 eens kort bekijken om meer te leren over Davids hart.

1. Nederig hart (Ps. 57:2):  David had zichzelf vernederd in de aanwezigheid van de Heer, en nu is zijn perspectief anders! Hij ziet de Heer als Degene die vol goedertierenheid is en die trouw is! Hij heeft geleerd, dat de Heer bereid is om hem onder Zijn vleugels te nemen en dat Hij een toevlucht is totdat de rampspoed voorbij is!
2. Biddend hart (Ps. 57:3): Hij is nu bereid om afhankelijk te zijn van Degene die boven alle anderen staat in Zijn persoon en kracht!
3. Realistisch hart (Ps. 57:5,7): David ontkent de moeilijkheden niet, maar erkent, dat zijn God groter is dan zijn problemen!
4. Vertrouwend hart (Ps. 57:6,8-12): David prijst de Heer en benadrukt opnieuw, dat zijn God boven alles staat!

David had in de grot van Adullam geleerd om volledig afhankelijk te zijn van zijn God en nu is hij bereid om door de Heer gebruikt te worden!

Van geïsoleerd naar isolerend

David verborg zich alleen in de grot, maar was nu bereid om door de Heer gebruikt te worden. Hij ging er ontmoedigd heen en de Heer stuurde mensen naar hem toe die bemoedigd moesten worden! David had geleerd om volledig op de Heer te vertrouwen. Eerst kwam zijn familie en zelfs zijn broers, die hem ooit hoogmoedig noemden, kwamen nu naar hem toe!

Het aantal mensen wordt ons verteld: 400. Er wordt ons ook verteld wat voor soort mensen er kwamen: ieder die in nood verkeerde, ieder die een schuldeiser had en ieder die verbitterd van gemoed was. Het woord “nood” betekent “zij die onder druk staan.” Dit herinnert ons eraan dat we, voordat we tot Christus kwamen, onder de last van de zonde stonden, maar toen we tot onze David kwamen, werd de last op Golgotha opgeheven! “Ieder die een schuldeiser had” heeft de betekenis van “veel schuldeisers hebben.” We waren bankroet en hadden een schuld die we nooit konden terugbetalen, maar we komen tot Hem Die deze schuld volledig heeft betaald! “Ieder die in nood verkeerde” houdt in dat hij “verbitterd van gemoed was.” (zie 1 Sam. 22:1-2). Dit herinnert ons eraan dat niets ooit het door God gevormde vacuüm in elk van onze levens kon vullen voordat we tot Christus kwamen!

De overste leidsman van de grot

Deze mannen waren ongelukkig met Saul, de man naar het vlees, en zochten David op, de man naar Gods eigen hart! Ze verlieten Saul en de stad en gingen naar David toe. Hier hebben we een prachtig beeld van Christus en de gemeente. Ons wordt verteld, dat we naar Hem toe moeten gaan buiten de legerplaats, en Hij is de Kapitein van onze verlossing (Hebr. 13:13; 2:10). Het vlees kan nooit bevredigen; het maakt niet uit of het zondig of religieus vlees is, het vlees van welke soort dan ook kan niet bevredigen! Alleen Christus kan voldoen aan de behoeften van het menselijk hart!

Uit 2 Samuël 23 leren we dat deze mannen uit heel Israël kwamen. Sommigen kwamen uit Benjamin, de stam van Saul. Sommigen kwamen naar David uit Juda, Dan, Efraïm, en anderen zelfs niet-Joden. Dit herinnert ons eraan dat de Heer Jezus op een Dag mensen om Zich heen zal hebben uit elke stam, elke tong en uit elke natie!

Deze mannen kwamen naar David zoals ze waren, in hun nood, schulden en ellende, en de Heer bevredigde hen door middel van de man naar Zijn eigen hart! Deze 400 mannen kwamen naar David toen hij verworpen en in ballingschap was. Dat was hij ook, maar Hij had hun harten gewonnen. Hun doel zou later zijn om hun aanvoerder te behagen en al zijn wensen te vervullen, zoals we zien in 2 Samuël 23:8-23. Dit zou vandaag de dag ons doel moeten zijn. De apostel Paulus zegt dit in 2 Korinthe 5 vers 9: “Daarom stellen wij er ook een eer in … Hem welbehaaglijk te zijn.”

De grot van Adullam werd een oefenterrein voor David en zijn krachtige mannen. Iedereen ervaart grotachtige omstandigheden in het leven. Uw grot kan een donkere, koude en eenzame plaats zijn of een klaslokaal worden in de school van God waar we leren, dat Hij onze toevlucht is en alles wat we nodig hebben!

© www.anchorsforlife.org

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW