20 jaar geleden

Gemeente van God (8)

Vergaderd in Zijn Naam

 

– Het principe van een planetensysteem

Ons planeten-systeem functioneert volgens een eenvoudig principe: Alle planeten bewegen zich om een gemeenschappelijk centraal hemellichaam, om de zon, waarvan zij aangetrokken wordt. Volgens dit principe moet ook een plaatselijke gemeente (vergadering) functioneren: De Heer Jezus in het Middelpunt om Wie alles draait en Die ook alles beheerst.

Wanneer twee of drie Christenen op een afgesproken tijd op een bepaalde plaats samenkomen, betekent dat nog niet dat de Heer in hun midden is. Daartoe moeten zij werkelijk “in Zijn Naam” vergaderd zijn. Hij moet Degene zijn die hen vergaderd – zij mogen dáár zijn waar Hij is. Alles is op Hem gericht en alles gaat van Hem uit. Daar is niemand die de afloop van het samenkomen “managen” wil, niemand die het voorzitterschap heeft. Ieder wacht erop dat de Heer door Zijn Geest in een broeder bewerkt, wat Hij wil. Alleen dáár, waar Hij werkelijk Heer is, waar Hem alle rechten toegekend worden, is Hij in het midden.

God wil alle gelovigen om dit Middelpunt vergaderen: om de Heer Jezus. Hij wil niet dat wij als kometen ronddolen, maar als planeten om de centrale zon cirkelen. Of, om een ander beeld te gebruiken: dat wij ons als electronen om de atoomkern bewegen. Dat is de eenheid die God van het begin aan gewild heeft.

Tijdens Pinksteren, toen de vergadering in het leven geroepen werd, zijn wij allen “door één Geest tot één lichaam gedoopt” (1 Korinthe 12:13). De gelovigen kwamen weliswaar op verschillende plaatsen samen, maar overal op dezelfde wijze met hetzelfde Middelpunt. Nu, dat was wat God toentertijd wilde, wil Hij vandaag nog precies zo. De Heilige Geest wil evenals vroeger op alle plaatsen de gelovigen rondom de Heer Jezus vergaderen, zodat het lichaam van Christus voorgesteld wordt. Dat is een plaatselijke vergadering (gemeente) naar de gedachten van God. Zich ernstig moeite geven dit werken van de Geest van God te volgen, betekent zich te beijveren”de eenheid van de Geest te bewaren”, waartoe we in Efeze 4:3 opgeroepen worden.

Samenkomen als gemeente

 

Verdere kenmerken

Een samenkomen “als gemeente” en “in Zijn Naam” wordt dus daardoor gekenmerkt dat alles in overeenstemming met de principes van de Bijbel gebeurt, dat de Heer Zelf het voor het zeggen heeft. Wie zulk samenkomen zoekt, kan de vraag van de discipelen in Johannes 1:39 stellen:”Rabbi (wat vertaald wil zeggen: Meester), waar verblijft U?”1 om zich door de Heer het antwoord te laten geven2.

Als leidraad zullen we echter nog enkele belangrijke punten aanvoeren, wat het Nieuwe Testament over de plaatselijke vergadering zegt:

– We vinden in het Nieuwe Testament drie verschillende samenkomsten uitdrukkelijk vermeld:

  1. tot het broodbreken (1 Korinthe 11:17-34; 10:14-22);
  2. tot gebed (Matheüs 18:19-20);
  3. ot opbouw (1 Korinthe 14).
  • “In de vergaderingen” zwijgen de vrouwen (1 Korinthe 14:34), terwijl alle mannen (die aan de broodbreking deelnemen) principieel de mogelijkheid hebben, deel te nemen – al naar omstandigheden zoals de Heer het leidt (vergelijk 1 Korinthe 14:26-33; 1 Timotheüs 2:8).- Er is geen liturgie (godsdienstvoorschrift3 en geen predikambt of iets dergelijks, omdat alles door de Heer respectievelijk door de Heilige Geest geleid moet worden (vergelijk 1 Korinthe 14:23-33; 12:4-11, 28). Wanneer de Geest niet meer de vrijheid gelaten wordt, (zie noot 2) te gebruiken wie Hij wil, dooft men Hem. Mag men de profetieën van een broeder niet graag horen en verbiedt men hem daarom te spreken, of regelt men tevoren wie er spreekt – zo blust men de Geest uit (1 Thessalonica 5:19-20).
  • In de plaatselijke vergadering is er de dienst van “oudsten” respectievelijk “opzieners” en “dienaars4” (Filippi 1:1). Terwijl de “dienaars” praktische opgaven – zoals het beheren van de ingezamelde gelden of het vergadergebouw – waarnemen (1 Timotheüs 3:8-13), bekommeren meerdere oudere broeders in de zin van “oudsten” respectievelijk “opzieners” zich om het geestelijk welzijn van de vergadering en de afzonderlijke zielen (Handelingen 20:17, 28; 1 Timotheës 3:1-7; 4:14; 5:17-21; Titus 1:5-9; 1 Petrus 5:1-4). Broeders die deze dienst doen, moeten wij herkennen [of (leren) onderscheiden – vertaler], erkennen en achten, al hebben zij geen officiële aanstelling (1 Thessalonica 5:12-13). Toen de apostelen nog leefden, hebben zij soms oudsten officieel aangesteld of laten aanstellen (Handelingen 14:23; Titus 1:5). Maar sinds de apostelen er niet meer zijn, kan er van zulke “geördineerde ambsbekleders” geen sprake meer zijn. omdat aan niemand de autoriteit van de apostelen is overgedragen.- Waar men als “vergadering” (gemeente) samenkomt, moet principieel ieder opgenomen worden, die tot de éne wereldwijde vergadering (gemeente) behoort. Er moeten echter ook allen afgewezen worden die de Heer niet wil opnemen. Dat zijn alle ongelovigen, maar ook gelovigen die in hun leven door boze dingen gekenmerkt worden die zij niet willen opgeven, of die met zulke mensen in verbinding willen blijven (vergelijk 1 Korinthe 5:11; 2 Johannes vers 10). Zij kunnen wel de samenkomsten bezoeken, maar niet aan de broodbreking deelnemen (1 Korinthe 10:16-17).
  • Een plaatselijke vergadering wordt alleen daardoor “in staat besluiten te nemen”, wanneer zij in Zijn Naam samenkomt (Mattheüs 18:17-20). Dan vereist en maakt de heilige tegenwoordigheid van de Heer het mogelijk een “binden en ontbinden”, het wegdoen van de “boze” (1 Korinthe 5), of wanneer hij boete gedaan heeft, hem weer op te nemen (2 Korinthe 2:6-11).
  • Aan het begin hebben we gezien, dat het van principiële betekenis is, dat een plaatselijke vergadering een afbeelding van het geheel is. Meerdere plaatselijke afbeeldingen van de éne vergadering kunnen niet in tegenspraak met elkaar zijn en handelen. Zij behoren tezamen en zijn met elkaar in harmonie, want zij beelden immers allen hetzelfde uit, hebben hetzelfde Middelpunt en dezelfde bijbelse vergaderingsprincipes.

Overal waar gelovige mensen samenkomen, brengen zij hun zwakheden en hun fouten mee. Daarom zal er geen volmaakte vergadering zijn. Wanneer echter de principes van het Nieuwe Testament genegeerd worden, ontbreekt het fundament voor een samenkomen “als vergadering (gemeente)” en “in Zijn Naam”. Alleen daar, waar zij verwerkelijkt worden, kan de Heer in het midden zijn. Daar willen wij ook zijn, omdat Hij daar is.

Joachim E. Setzer, © Folge mir nach

In het volgende nummer D.V. over: “Hoe ziet nu het samenkomen van de plaatselijke gemeente eruit”.

Boekaanbevelingen: voor wie Duits leest kan een opgave van boeken ontvangen. Aanvragen bij: frissewateren@ctmax.nlEén boek wil ik graag noemen: “Da bin ich in ihrer Mitte”, Chr. Briem. Verkrijgbaar (zolang de voorraad strekt) in het Nederlands onder de titel: “Daar ben Ik in het midden van hen”, eveneens via: frissewateren@ctmax.nl

NOTEN:
1. Of: “Rabbi (wat vertaald wil zeggen: Meester), waar hebt U Uw verblijf?”
2. Hebt u, heb jij dat al gedaan? Zo nee, doe het dan alsnog en wel zo spoedig mogelijk. Laat je niet langer misleiden door een Christenheid die eigen “menselijke” redeneringen laten gelden in het samenkomen van de gemeente en waar voor de Heer niet meer plaats is dan dat door henzelf wordt toegestaan. Dit is niet volgens de Bijbel, dus niet zo als de Heer dit wil. De Heer staat in zulk samenkomen niet meer centraal, Hij is niet het Middelpunt, maar is naar de “marge” gedirigeerd. Hij wordt niet meer gehoord (is overigens ook wel heel moeilijk omdat er vaak zoveel volume is bij de muziek, die n.b. als geestelijk betiteld wordt, dat je de stem van de Heer niet eens meer kunt horen. Er is wat anders voor in de plaats gekomen). Hier wordt de Heer uitgenodigd om in het midden te komen (dat zingt men ook letterlijk zo, en terecht want hoewel zij dit misschien niet meer in de gaten hebben, hun toestand is dat zij het “heft” in handen genomen hebben. Het moet immers anders, vrolijker, enzovoorts) in plaats van dat wij ingaan op Zijn uitnodiging om daar bij Hem te zijn, waar Hij alleen gezag heeft en waar Hij de “lakens” uitdeelt.
Helaas is de eigen “vleselijke” inbreng in de plaats gekomen van de leiding van de Geest van God, Die volgens de richtlijnen die de Bijbel werkt. In dit soort samenkomsten vind je dan ook veel elementen die je in de wereld ook tegenkomt. Veelal worden de samenkomsten aangepast aan de gevoelens van de aanwezige gelovigen, in plaats van dat de gevoelens worden aangepast en ontwikkeld door de Geest van God en door de Bijbel. De genoemde “vleselijke” (dit moeten we wel zo noemen, omdat het niet uit de Geest is) gevoelens zijn veel beïnvloed en gevormd zijn door wat je vandaag in de “entertainment” tegenkomt. In de samenkomsten waar het vlees is binnengedrongen, wordt dikwijls een soort “Christelijke entertainment” gecreëerd, alsof de Bijbel, het samenkomen rondom de Heer Jezus iets zou zijn waar wij ons moeten vermaken, waar we moeten recreëren en we “geestelijk” uit ons dak moeten gaan. We zouden hieraan nog veel kunnen toevoegen (en ik spreek hier wel uit eigen ervaring) maar voor wat ik er mee wilden aanduiden, is het mijns inziens wel genoeg.
Dat alles doet Hem wel groot verdriet en is tot oneer van Hem. Ook het invullen van de samenkomsten moet door de Geest van God geleid worden en zal daarom zeker niet in tegenspraak zijn met wat de Bijbel zegt. Integendeel, het zal dit juist bevestigen. Nog beter gezegd: het Woord van God is het enige uitgangspunt voor het samenkomen. Als iets niet in de Bijbel staat of niet “volgens de geest” van de Bijbel is, laat het dan rusten en houd je er niet mee bezig. Is het niet veel beter ernst te maken met datgene wat wel in de Bijbel staat? Daar hebben we meer dan genoeg aan! Wanneer we Hem zo die plaats geven, die Hem alleen toekomt, dan zullen we Hem zien en verblijd en opgebouwd worden in het geloof. Dan zullen we ook gaan ontdekken dat het met het samenkomen net zo gaat als met ons persoonlijk geloof: het gaat om niemand anders dan de Heer Jezus! Dan gaan onze ogen open dat we ook “priesters” zijn die de Heer Jezus en God onze Vader lof en dank mogen offeren. We stellen ons dan onder de leiding van de Heilige Geest om opgevoed te worden in de aanbidding. God, onze liefdevolle Vader, zoekt aanbidders die Hem aanbidden in “geest en waarheid” (Johannes 4:23; zie vooral ook de context). Laten we in de Bijbel gaan zoeken “hoe” God wil dat we dat doen. Dit aspect van het samenkomen (de aanbidding) is niet de taak van de “worship-groep” (tegenwoordig wordt in veel gemeenten personen “tevoren” aangewezen om de “worship” aan te zwengelen. Dat wordt op verschillende wijzen gedaan, waar ik nu niet verder op inga). Nee, het is de verantwoording van alle “brusters” (aanduiding in Frisse Wateren van broeders en zusters) om hun mand gevuld te hebben. Deze mand vul je in en door je dagelijkse omgang, je gemeenschap, met de Heer Jezus en met God de Vader. Dan kom je op de plaats waar je de manden kunt legen, namelijk daar waar Hij het Middelpunt is, om samen als gemeente Hem, onder de leiding van de Heilige Geest, te aanbidden. Hij die het alleen waard is!
Dit was slechts één aspect van het samenkomen, maar wel een heel belangrijke die helaas bijna niet meer voorkomt. Laten we ons daarnaar uitstrekken en ons persoonlijk leven op “Zijn orde” te brengen zodat we ook kunnen samenkomen als gemeente volgens “Zijn orde”.
3. Liturgie: Volgens de Van Dale: “1. Geheel van voorgeschreven gebeden, ceremoniën en handelingen die een eredienst uitmaken”. “2. Verzameling van liederen, gebeden enzovoorts bij de eredienst in gebruik”. Met de nadruk op “voorgeschreven”. De liturgie wordt van tevoren bepaald, alsmede de “worship” (zie noot 2) wordt tevoren uitgekiend.
4. Dienaars of “diakenen” (zie Romeinen 16:1).

Geplaatst in:
© Frisse Wateren, FW